•DEPENDED• (completed✔️)

თავი 4

•DEPENDED• 4

^შესაძლებელია ამ სამყაროში მხოლოდ ადამიანი ხარ, მაგრამ ვიღაცისთვის, მთელი სამყარო.^

•
თეთრხალათიანმა არია ერთერთ ოთახში შეათრია ცივ სკამზე დახვა და ოთახიდან უთქმელად გავიდა. ყველაფერი სწრაფად განათდა ხედავდა მის გარშემო კედელთან მდგომ ბევრ თეთრ ხალათიანს და წინ ნაცნობ სილუეტს. თვალს ოდნავ ჭუტავს, რომ დაინახოს ვინზის მის წინ და წამებში გოგონას თვალები უფართოვდება ცრემლებით ივსება და ზიზღმა მთლიანად მოიცვა.

    ⁃    შენ აქ რასაკეთებ. იკითხა ზიზღნარევი ხმით.
    ⁃    ამ სანაგვეში გამომკეტე ამ საღორითვის გამიმეტე და ახლა სანახავად მოდიხარ? უყვიროდა ბოლო ხმაზე და თანდათან წყობიდან უფრო გამოდიოდა. წინ მჯდომი კაცი (მამა) კი აუღელვებლად უსმენდა.

იუნგი თეთრხალათიანს და არიას ჩუმად გაყვა. ზედამხედველის გამოსვლის შემდეგ კი ჩუმად მიაყურადა კარებს. დაზუსტებით ესმოდა არიას ყვირილი და მამამისის მშვიდი საუბარი, ცოტახანში კი გაიგო ხმა რომელიც აშკარად სილის გარტყმის იყო. იუნგიმ თვალები გააფართოვა და ტვინში სისხლმა აასხა ეგრევე მიიმალა როდესაც უემოციო სახის მქონდე არია ოთახიდან გამოიყვანეს. მისი სახე ისეთი არაფრის მთქმელი იყო ცივი, წითელი, ურეაქციო და არაფრის მეტყველი მხოლოდ და მხოლოდ ტკივილის.

მანამდე

    ⁃    ბატონო რიან...რა გადაწყვიტეთ გამოვიყენოთ თქვენი ქალიშვილი? თეთრხალათიანი კაცისკენ დაიხარა და ღიმილით კითხა
    ⁃    რა? რაზე ლაპარაკობთ? იკითხა და შეშინებულმა მამამისს შეხედა.
    ⁃    არია შვილო ისინი ცდებისთვის გამოგიყენებენ.
    ⁃    ასე ნუმეძახი. მტკიცედ უთხრა გულნატკენმა.
    ⁃    ბატონო რიან ანუ თანახმახართ?
    ⁃    რათქმაუნდა ამიერიდან ის თქვენს ხელშია რაცგინდათ უქენით.
    ⁃    რასამბობთ რა ცდები რაუნდა მიქნან.

გოგონაზე ცდების ჩატარება ძალიან საშიშია. თუ რაიმე ცუდად წავა შესაძლოა სასიკვდილოც კი. ისინი ჩაატარებენ ცდებს ქიმიკოსთა და ფიზიკოსთა თხოვნით, რადგან მათან უამრავი ბავშვია რომელიც მშობლებს უბრალოდ არ ჭირდებათ და რომც მოკვდნენ დიდად არავინ იგლოვებს. ეს ცდები შეეხება ადამიანის გაციებას, განკურნებას, სიცდეს და თუ როგორ ვებრძოლოთ ამა თუ იმ ვირუსს. ამავე დროს ეგრეთ წოდებული "ვაქცინის" გამოგონება რომელიც შემდეგ გადარჩე.

არიას pov

ოთახში განადგურებული დავბრუნდი, ცრებლები თვალებზე მქონდა შეხმარი თავი საშინლად მტკიოდა და თავბრუ მეხვეოდა.

საშინელებაა ეს ყველაფერი ამ ყველაფერს ვერ გავუძლებ ასე არშეიძლება აქ მომკლავენ რამე აუცილებლად უნდა გავაკეთო. მაგრამ რა როდესაც არავის უყვარხარ მხოლოდ ელიას და ისიც არვიცი სადარის.

საშინლად ბევრხანს ვფიქრობდი მთელი ღამე ფიქრში გავატარე გარეთ არც გავსულვარ და ვფიქრობდი რა შემეძლო გამეკეთებინა რომ გადავრჩენილიყავი. გადარჩენა არც აქ არის და არც ამ შენობის გარეთ. აქედან რომ წავიდე სახლი აღარ მაქვს სიცივისგან და შიმშილისგან მოვკვდები, ხოლო აქ რო დავრჩე იმ სულელური ცდებით მომკლავენ რომელიც არც კი იციან როგორ გააკეთონ.

საბოლოოდ ბევრი ფიქრის შემდეგ გადავწყვიტე გაქცევის გეგმა შემემუშავებინა. ავიღე ჩემი რვეული რომელიც ამ ოთახში შემთხვევით საწოლის ქვეშ ვიპოვე დ ხაზვა დავიწყე.

ავტორის pov

უნივერსიტეტში ხატვის, არქიტექტურის ფაქულტეტზე ჩააბარა, იმდებად იტაცემდა ეს სფერო, რომ მშობლების წინააღმდეგაც კი წავიდა, იმდენი ქნა მაინც შეაგროვა ჩუმად მუშაობით მეორე განაკვეთზე წვალებით ფული და გადასახადი თვითონ დაფარა მშობლებს კი სხვა გზა აღარ დაუტოვა. საბოლოოდ მომავალში გამოადგა ეს ყველაფერი რითიც უფრო ამაყობდა.

თელი დღეები ოთახიდან არ გამოდიოდა თელ ღამეებს გეგმის დასახვაში და შემდეგ დახაზვაში ატარებდა ტვინს იხლიჩავდა და ყველაფერს დეტალურად იხსენებდა ღამე კი როცა არავინ იყო გარეთ ყველა კუთხე კუნჭულს მოივლიდა და ყველა ადგილის გაცნობის შემდეგ ისევ გეგმის დასახვას უდგებოდა.