თავი 12

158 16 46
                                    

•DEPENDED• 

^გაიქეცი სანამ დროა, სანამ გვიანი არარის!^

•••
თელი დღე ერთად ვიყავით...ბევრ რამეზე ვისაუბრეთ....იუნგიმ მომიყვა როგორ იყო როდესაც მე წამიყვანეს...მომიყვა ის ყველაფერი რაც მე ბავშვობიდან დავიწყებული მქონდა. თელი დღე ჩახუტებული ვყავდი და არ მიშვებდა...ვხვდებოდი როგორ უხაროდა და ამით გული მეც მითმებოდა.

⁃ მემგონი დროა ვუთხრათ ბიჭებს ჩვენზე რასიტყვი?
⁃ რათქმაუნდა მანტერესებს მაგათი სახეები.
⁃ სასადილოში იქნებიან წავიდეთ მაშინ ჩვენც.

ხელი ჩამკიდა და სასადილოსკენ ავიღეთ გეზი...თელი გზა ვიღიმოდი იუნგის ბედნიერ სახეს ვუყურებდი და ვხვდებოდი რომ ეს წამები ჩემთვის უბედნიერესი დღე იყო....არასოდეს მქონია ბედნიერი დღეები...მხოლოდ ტანჯვა ახლა კი ვხდები რომ უბედნიერესი ადამიანივარ...მის გვერდით სულ სხვანაირივარ და ამას თავადაც ამჩნევს...როგორც მე იუნგიზე...აღარავის ეუხეშება და ყველას უღიმის.

სასადილოში ნელა შევაბიჯეთ ხელ ჩაკიდებულებმა...წამებში გარშემო სიჩუმე ჩამოწვა...ყველას ყურადღება ჩვენსკენ გადმოვიდა მათ შორის ბიჭების გაკვირვებული სახეები...მხოლოდ თეჰიონი და ჯონგუკი ღლიცინებდა ერთმანეთს ხელებს ურტყამდნენ და ხმამაღლა იცინოდნენ.

ზოგმა ჩურჩული დაიწყო...ზოგმა ბოღმიანი გამომეტყველება მიიღო...ზოგი იღიმებოდა...ზოგს კი ჭორაობა უკვე დაეწყო. უეცრად სკამიდან თეჰიონი წამოხტა და ტაშის დაკვრა დაიწყო...მას ჯონგუკი და ჯიმინი აყვნენ...ყვირილით და შეძახილებით მაგიდამდე მიგვაცილეს...გარშემო ყველა ყვიროდა და ერთჯერად თეფშებს აქეთ იქით ისროდნენ...მეღიმებოდა და სირცხვილისგან სად წავშულიყავი არ ვიცოდი.

⁃ აიშ ეს ბავშვები. წამოიძახა იუნგიმ და სკამზე დამსვა ელიასის გვერდით შემდეგ კი თვითონ მომიჯდა.
⁃ აი ეს უკვე მომწონს. თქვა ჰოსოკმა და ჯინს მხარი გაკრა.
⁃ როდის მოხერხეთ. ნამჯუნმა შემოგვხედა და ყურებამდე გაიცინა.
⁃ დღეს
⁃ გილოცავთ გამიხარდა. ელიასი გადამეხვია და გაიკრიჭა რაზეც იუნგიმ მისკენ მიმწია
⁃ ხოარ დაგავიწყდა ვისი გოგოა
⁃ ოოო ვიღაც ეჭვიანობს. წამოხდა თეჰიონი.
⁃ კარგი დამშვიდდი იცი როგორც ვარ არიას მიმართ განწყობილი არ დაგავიწყდეს რომ დასავი....სიტყვა აღარ დაასრულა და საპირისპირო მხარეს გაიხედა.
⁃ შეგიძლია სიტყვა დაასრულო უკვე ყველაფერი ვიცი.
⁃ რა?
⁃ ქერამ ყველაფერი მომიყვა...იუნგიმაც...ვიცი ვინხართ და მეხსიერებაც დამიბრუნდა ელიას.
⁃ ჩემი პატარა გოგო. დაიჭყანა და გულზე მიმიკრა...
⁃ ვერც კი წარმოიდგენ როგორ მენატრებოდი დაიკო.
⁃ მეც ელიას...
⁃ ოოო კაი გეყოთ. იუნგიმ მაჯაზე ნაზად ხელი მომკიდა და გვერძე გამომწია. ამაზე ჩამეცინა და გაკვირვებულ ბიჭებს შევხედე.
⁃ ვინმე აგვიხსნის რაზე ლაპრაკობთ? თქვა ნამჯუნმა და სამივეს გადმოგვხედა.

•DEPENDED• (completed✔️)Where stories live. Discover now