8-final

1.1K 120 33
                                    

Hyunjin gözlerini açtığında, beyaz yastığın üzerine dökülmüş lacivert saçlar, bembeyaz bir ense, pürüzsüz bir ten ve çıplak, beyaz omuzlarla karşılaştı. Dün gecenin bir rüya olmadığını anladı ve içinden şükretti.

Usulca uzandı, Jeongin'in ensesine bir öpücük kondurdu, daha sonra küçük öpücüklerle omuzlarına doğru bir yol çizdi. Jeongin uyandı ve ona doğru döndü.

~ Günaydın.

- Günaydın.

İkisi de şaşkınlık ve mutlulukla gülümsüyordu. Yaşadıkları gerçekti.

- Beni hala seviyor musun? Ayık kafayla da?

~Ben seni seviyorum elbette, asıl sen beni hala seviyor musun? Sarhoşken gördüğüm bir rüya değilsin di mi?

- Değilim, gerçeğim.. Fakat aklıma takılan tek şey, Chan..

~ Biliyor o.

- Ne? Sen ciddi misin?

~ Öz abimden saklayamadım daha fazla. Git konuş dedi, cesaretimi toplayamadım. O da daha fazla karışmak istemedi, bize bıraktı.

- Ona da bir teşekkür borçluyum o halde.

~Ben de öyle. En başta seninle arkadaş olduğu ve seni yoluma çıkardığı için.

Hyunjin gülümsedi, Jeongin'e sokuldu, başını Jeongin'in göğsüne dayadı. Jeongin'in düzenli kalp atışlarını dinleyerek tatlı bir sabah uykusuna daldı.

***SON***

Yazarın notu: Merhaba, ben Nilü. Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim. Bu benim ilk Hyunin fic'im, gerçekçi bir fic yazmak istedim, çok da uzatıp okuyucuyu sıkmadan sona bağladım, umarım beğenmişsinizdir. Yorumlarınızı bekliyorum 🖤

Sarışın Değil / Hyunin AUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin