in house

fiveteen

"Ojiro-san müdür ve sınıfınızdaki öğrencinin bir velisi sizinle konuşmak istediğini söylüyor."

Nöbetçi öğretmen sanki acelesi varmış gibi söyleceklerini söyleyip çekip gittiğinde Aran elindeki kağıdı okumayı yeni bitirmişti. Daha kafasında oluşamamış sorunları göz ardı edip ayağa kalkmıştı. Adımlarını müdürün odasına yönelttiğinde Rintarou'nun yazdığı kağıtları yanına almayı unutmamıştı.
Bir kaç kez tıklattığı kapıyı onay beklemeden açtığında karşındaki kişiyi görmeyi beklemediği kesindi.

Bayan Miya kendine ilginç bir şekilde özenmiş, tatlı bir yüz ifadesiyle müdürle konuşuyordu.
Aran'nın yüzünde ister istemez oluşan tiksinme ifadesi yerini sinire bırakırken müdürün sert ve neşeli sesi odada yankılanmıştı.

"Bizde seni bekliyorduk!"

Aran yapmacık bir gülümsemeyle, şaşkın ve utangaç gözlerle etrafı izleyen Bayan Miya'nın karşına oturmuştu.
Bu tuhaf durum müdürün biraz olsun dikkatini çekmemişken sahte bir öksürükle anında konuya girmişti.

"Öğrencilerimize ve velilerimize verdiğimiz değeri biliyorsun Aran. Şu sınıfındaki Rintarou Suna. İkizleri rahatsız ediyormuş sanırım. Onunla konuşmanı ve ne ikizleri nede başka birilerini rahatsız etmemesini söylemeni istiyorum. Rintarou derslerinde oldukça başarılı biri ancak birilerini rahatsız etmeye devam ederse her hangi bir geleceği olamaz."

Ojiro histerik bir gülüşle müdürün daha fazla konuşmasını engellediğinde Bayan Miya sadece boşluğa odaklanmıştı.

"Afedersiniz, ne anlamda rahatsız ettiğini anlamadım, cevap vermek ister misiniz Bayan Miya?"

Ojiro kadındaki telaşı ve odaya girdiğinden beri yüzündeki utancı iğrenen bir ifadeyle izlemişti. Fazla belli etmiş olacak ki müdürün ikazına uğramıştı.

"Ojiro, suçluyken bizi daha da suçlu durumuna düşürme lütfen."

Bu uyarı Ojiro'da hiçbir etki yaratmamıştı, bu yüzden konuşmaya devam etti.

"Ya da çocuklarınıza verdiğiniz değeri biraz eşinizede verseydiniz güzel olmaz mıydı?"

"Çizgiyi aşıyorsun."

Müdür olaya sinirlenmiş ses tonuyla girince Bayan Miya üzerine gelinmesinin ağırlığını kaldıramamış yanaklarının ıslanmasına izin vermişti.

"Onun adına çok özür dilerim Bayan Miya. Bunu telafi edeceğiz."

Müdür ağlayan kadının yanına nezaketle giderken öğretmene odadan çıkması için sert bir bakış atmıştı. Yeterince utanan ve aşağılanan Bayan Miya ise sadece ağlamakla yetinmişti.
Aran tek kelime daha etmeden odadan çıkarken içine söyleyemediklerini sığdırmaya çalışmıştı. Rintarou'ya hak veriyordu ama aynı zamanda ona sinirliydi. Sınıfının önüne geldiğinde çoğu öğrencinin gittiğini, bir kaç öğrencinin de kursa kaldığını anlamıştı.
Ve Rintarou hiçbir zaman kursa kalmıyordu.
Söyleyeceklerini yarına bırakmış olsada içindeki huzursuzluğu ve siniri erteleyememişti.