Su Perim

Batuhan Aslan

Herkese merhaba, umarım hikayem hoşunuza gidiyordur. Bir hatam,bir kusurum oluyor ise affola zamanla düzeleceğine inanıyorum.

Keyifli Okumalarr <3
*******************************************
"Okulumuza Hoşgeldiniz.."

Gözlerini gözlerimden ayırmayarak konuşmaya başlamıştı,onun maviliği ile benim kahvem savaşıyordu aydınlık ile karanlığın savaşı gibi, aşk ve nefretin savaşı gibi.

Gözümden düşen bir damla yaş ile ona bakmaya devam ettim, inanamıyordum onun gerçek olduğunu, burada olduğunu kabul edemiyordum.
Ama gerçekler acıydı Batuhan Aslan tam olarak karşımdaydı, seneler ondan hiçbir şeyi almamıştı kumral teni,saçları ve benim boğulmak istediğim deniz mavisi gözleri hâlâ hatırladığım gibiydi.

Zihnim birkaç anımı ışık hızı etkisiyle karşıma getirmişti...

"Benim küçük su perim,çok güzelsin bu gün."
Heyecan ile Batuhan'ın gözlerine bakıyordum bu lafını duyunca gülümsedim."Diğer günler güzel değilim yani öyle mi Batuhan?!"
Batuhan bu sözlerime bana sarılarak karşılık vermişti, kokusunu içime çektiğim an benim için zamanın durduğu andı.

"Her gün güzelsin benim küçük su perim, seni her gördüğümde sadece ikimizin olduğu bir dünya hayal ediyorum."

"Beni hiç bırakama Batuhan."

"Asla.. Benim küçük su perim"

Gözümden düşen diğer bir damla yaş ile başka bir anımın içinde buldum kendimi.

"Seni hiçbir zaman sevmedim Derin!" Bu cümlesini haykırarak herkesin içinde söylemişti. Meraklı bakışları umursamamaya çalışarak konuşmaya başladım,sesim titriyordu.
"B-Batuhan neler oluyor sana,bu sen değilsin!"
Batuhan gülümsedi hatta kahkaha attı, bu kahkahasının arkasında bir çok şey saklıydı.
"Aslında bu tam olarak benim Derin..bana yaşattığın güzel zamanlar için teşekkür ederim."
Batuhan yanımdan geçip giderken zaman durdu sanki. Çenemi sıkarak ağlamamak için gözlerimi yumdum ve hızla arkamda bıraktığım meraklı bakışlara bakmadan okulun çıkışına doğru koştum.

"Derin iyi misin? Derin cevap ver!" Ece'nin beni sarsması ile kendime geldim, dolmuş gözlerim ile ona doğru döndüm.
"G-Gitmek istiyorum Ece.." sesim zar zor çıkmıştı ben bile kendi sesimi zor duymuştum.

Ece onaylayarak başını salladı ve çantamı aldı, Batuhan'a kısa bir bakış attıktan sonra kolumu tuttu ve beni çıkışa doğru götürdü.

İnsanların meraklı bakışlarını üzerimde hissediyordum, bunlar beni yakmıyordu tek bir kişinin bakışı hariç Batuhan'nın...

Ona doğru bakmamaya özen göstererek dışarı doğru çıktım ve kapı kapanır kapanmaz büyük bir hasretle temiz havayı içime çektim.

"Derin bana bak,lütfen." Ece korku dolu gözleri ile bakışımı yakalamaya çalışıyordu,sonunda bunu başardığında ise dolmuş gözlerim ile karşılaştı.

Beni hızla kendine çekti ve sarıldı, başımı onun omzuna gömerken sessizce gözyaşlarımın akmasına izin verdim.

Biraz zaman geçtikten sonra Ece beni lavaboya götürürken ona korku ile bakarak cevabını bilmekten korktuğum soruyu sordum.

"Ece, Batuhan'ın burada okuduğunu biliyor muydun?"
Ece bana inanamıyormuş gibi bir bakış attıktan sonra cevap verdi "Saçmalama Derin, nereden bilebilirim ki? Hem bilsem böyle bir tepki mi veririm? Bende Batuhan'a oldukça öfkeliyim, ben senin dostunum Derin sana asla bunu yapmam." Başka zaman olsa bu soruma oldukça sert cevap verirdi eminim, şu an ise beni iyice üzmekten korktuğu için oldukça sakin bir şekilde cevap vermişti.