✔Song Of The Sea. (YunHwa)

Gerçekleşen Hayaller

"Nasılsın umudum?"

Seonghwa derin derin nefes almaya çalışırken sordu yunho'ya. Teşhisin üzerinden bir ay daha geçmiş ve seonghwa'nın durumu günden güne kötülemeye başlamıştı. Tüm bu olanlardan ise yunho'nun haberi yoktu. Haberi olsa tam o anda tedaviyi bırakıp geleceğini hepsi çok iyi biliyorlardı ki bu yüzden kimse hiç bir şey söylememişti yunho'ya.

"Çok çok iyiyim bitanem. Doktorlar böyle giderse iki ay içinde geri gidebilirsin dediler. Çok az kaldı kavuşmamıza. Çok az."

Seonghwa acı bir tebessüm ettikten sonra "çok sevindim umudum. Sen yeterki iyileş. Biz burada seni bekliyor olacağız." demiş ve kalakalmıştı. Aklında sürekli çalan ölüm çanları onunla olacak güzel günlerin hayallerini silerek seonghwa da yaşama isteğini yavaş yavaş kaybediyordu.

"Seni çok seviyorum. Bunu sakın ama sakın unutma. Tamam mı?"

Yunho kaşlarını çatarak "ya! Bu da ne böyle!" dediğinde seonghwa şaşkınlıkla gözlerini sonuna kadar açtı.

"Y-yu-nho? Sen konuştun mu az önce?"

Seonghwa sesli konuştuğunda yunho ona cevap vermediğinde beden diliyle tekrar sormuştu. Yunho başını olumlu anlamda salladığında seonghwa'nın gözünden bir damla yaş akmıştı. Bu o kadar büyülü bir andı ki. Yıllardır sevgilisinin sesini ilk defa duymuştu. İlk defa işitmişti kulakları o pürüzsüz sesini.

"Ne kadar hala seni duyamasamda artık konuşabiliyorum seonghwa."

Seonghwa'nın göz yaşları çoğalırken yunho da ona eşlik etmişti. Seonghwa şoku atlattıktan sonra kendine gelmiş ve büyük bir özlem duygusuyla ekrana bakmıştı.

"Seni çok özledim yunho."

Yunho kocaman bir tebessüm ederek "bende seni çok özledim aşkım." dediğinde seonghwa kalbine bıçak saplanıyormuş gibi hissetmeye başlamıştı. Sesindeki her tını kalbini sızlatırken, şuan yanında olabilmeyi dilemişti seonghwa. Onun sesine sarılmak ve ömür boyunca orada kalmak istiyordu.

"Benim şimdi kapatmam gerek. Sonra seni arayacağım tamam mı? Seni seviyorum."

Yunho el sallayarak telefonu kapattığında seonghwa da kapanmış telefona bakarak "seni seviyorum." demişti. Gözlerinden yaşlar yavaş yavaş süzülürken yunho için bir şey yapmak istemiş, elindeki telefonun ses kayıt kısmına girmişti.

"Merhaba umudum... "

♧♧

O esnalarda yunho hergün olduğu gibi yine tedaviye gitmişti. Yoğun geçen bu iki ayda konuşmaya başlamış hafif hafif sesleri duymaya da başlamıştı. Tek hayali biran önce iyileştip kore'ye sevgilisinin, arkadaşlarının ve ailesinin yanına dönmekti.

"Bu günlük bu kadar yeterli. Muayeneni de olduktan sonra odana gidebilirsin."

"Teşekkür ederim."

Yunho tedavisini yapan doktoruna teşekkür ettikten sonra hemen birkaç oda ilerisindeki muayene odasına gelmiş ve yerine geçip oturmuştu. Doktor muayene için yunho'nun kulaklarına bir cihaz yerleştirdiğinde yunho'nun gözlerine bakmıştı.

"Şimdi bir ses açacağım ve bana duyduğun desibeli 1 ile 5 arasına bir sayı ile belirteceksin."

Yunho başını olumlu anlamda salladığından doktor sesi açmış ve yunho'nun cevabını beklemeye başlamıştı. Elinin üç parmağını kaldırdığında doktor sesi biraz kısmış ve yeniden göstermesini istemişti. Yunho bu sefer de bir gösterdiğinde doktor son defa sesi çoğaltmış ve yeni cevabı beklemeye koyulmuştu. Yunho bu sefer dört parmağını kaldırdığında doktor memnun bir gülümseme ile cihazı çıkarttıktan sonra yerine geçip oturmuştu.

"Yunho, sen o kadar iradeli bir insansın ki çok çabuk iyileşiyorsun. Bu sese 4 puan vermen bile büyük birşey. Jeong yunho. Yakında özgür bir insan olacaksın."

Yunho doktorun bu söyledikleri karşısında kendini tutamayıp göz yaşları aktığında doktor da gülümseyerek ona bakıyordu.

"Şimdi dinlenmek için odana gidebilirsin."

Yunho oturduğu yerden kalkıp koşarak doktora sarıldığında "çok teşekkür ederim. Çok çok teşekkür ederim. İyiki varsınız." demişti. Doktor da sırtını sıvazladıktan sonra onu odasından yolculamıştı. Yunho büyük bir sevinçle odasının yolunu tuttuğunda mutluluktan kalbinin pırpır attığını hissediyordu.

"Geliyorum seonghwa'm. Çok kısa bir süre sonra yanında olacağım."

1 ay sonra...

"Neden açmıyorsun ki? Birşey mi oldu acaba?"

Yunho birkaç kez seonghwa'yı aramış açmayınca kendi kendine kuruntular üretmeye başlamışken son tedavisinin zamanı gelmişti. 1 yıllık olacak tedavi süreci üç ayda bitmiş ve son tedaviye gelinmişti. Artık etrafındaki sesleri duyabiliyor, normal bir şekilde konuşup zaman geçirebiliyordu.

Ne kadar ilk duymak istediği ses seonghwa'nın sesi olsada.

Üzerini düzettikten sonra hızlı adımlarla önce tedavi odasına sonra da muayene odasına giderek son kez işlerini hallettikten sonra odasındaki eşyalarını toparlayarak üç aydır kaldığı yere veda etmiş ve havaalanı'na doğru yola koyulmuştu. Artık herşeyin daha güzel ve daha normal geçeceği anlara gelmişlerdi.

"Bekle beni seonghwa. Umudun iyileşti ve artık özgür bir kuş gibi kollarına konmaya geliyor."

...

Helloo.😄

Gelecek bölüm final bölümü olacak.

Umarım beğenirsiniz. 😄😘😚

03.02.21