Kalkmaya yelteneceğim zaman önümde duran siyah deri ayakkabılar vazgeçmeme sebep oldu. Sesli bir şekilde yutkunduğumda Tanıdık sesin kısık kahkahasını duymuştum.
''Ah, Lalisa Çin sana yaramamış belli ki. Seni daha zeki sanırdım. Bu kadar kolay kurtu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Lalisa biz gidiyoruz sonra görüşürüz.''
''Peki kızlar görüşürüz.''
Irene ve Seulgi'nin ayaklanmasıyla okulun kafeteryasında tek başıma kaldım. O küçük kediyi veterinere götürdüğümde öleceği korkusundan ne yapacağımı bilememiştim. Neyseki veterinerin söylediğine göre tam zamanında yetişmiştim. Kedi tedavi edilirken yaşlı bir teyzeyle tanışmıştım. Bana bütün ailesini eski evlerinde çıkan bir yangında kaybettiğini ve sonrasında büyük bir eve taşınıp onların yokluğunu hayvanlarla özelliklede kedilerle bastırmaya çalıştığını söyledi. Sonrasında da kediyi, sokakta bulduğumu öğrendiğinde sahiplenmek istediğini kedi ordusuna yeni bir üye eklemek istediğini belirtti. Bu ricasını kırmadım elbette. Kedi, kendine gelip hareketlendiğinde çoktan kaynaşmaya başlamışlardı bile. Kadının herkesi kendisine çeken pozitif bir enerjisi vardı. Hatta bir an için kedi olsaydım da bu kadınla yaşasaydım diye bile düşünmüş olabilirdim.
Tabi bir detay daha var bindiğim takside taksicide amacımı öğrendiğinde benden ücret istememiş ayrıyetten işim bitene kadar beklemiş ve evime kadar bırakmıştı. Sanırım iyi insanlar hâlâ vardı. Sadece doğru yerde doğru zamanda karşılaşacak kadar şanslı olmak gerekiyordu. Sonraki gün yani pazar gününü de evde hafif hasta bir şekilde geçirmiştim. Tabi Lily de eve geç kaldığım için trip atmayı ihmal etmemişti.
Bugün yani pazartesi günü sorunsuz bir şekilde uyanmış ve bütün rutinliklerle üniversiteme gelmiştim. Seulgi ve Irene ile derslere girmiştik. Onlarda benim gibi dans bölümündeydiler. Onlarla çok uzun bir zamandır birlikteydik. Çoğu zaman onların yanında üçüncü kişi gibi hissederdim ve bu duygu son günlerde daha çok gün yüzüne çıkmaya başlamıştı. Üçümüz bir araya geldiğimizde tek yaptığımız ikisinin hoşlandıkları erkekleri konuşmaktı veya ikisini ilgilendiren şeyleri. Ben hep dinleyiciydim. Tabi çoğunlukla benden gizli yaptıkları buluşmalar da vardı. Yinede onlarla bir geçmişimiz vardı. Belki farkında değillerdi.
Bu konuyu rafa kaldırıp saate baktım, dersimin başlamasına on dakika vardı. Dans haricinde görmemiz gereken derslerde vardı. Son dersime girecektim. Sanırım İngilizce dersiydi. Kafetaryadan çıktım ve dersi göreceğim sınıfa ilerlemeye başladım. Irene ve Seulgi, dersi kırmışlardı sanırım arada bu tarz şeyleri yaparlardı. Sınıfa girdiğimde ön sıralardan birine oturdum. Genelde İngilizce dersleri sıkıcı geçerdi. Bu yüzden çoğu kişi rahat uyuklayabilmek için arka sıraları seçerdi. Benim için fark etmezdi. Bir İngiliz veya Amerikan kadar olmasa da İngilizce bildiğim için her şekilde notlarım iyiydi. Sınıfa akademisyenin girmesiyle uğultular kesildi. Bay Park akademisyenliğe bu yıl başlamıştı. Yinede içindeki egodan mıdır bilinmez gereksiz ciddi bir yapısı vardı ama bir o kadar da ilgiliydi. Öğrencilerinin benimde dahil isimlerimizi kısa sürede ezberlemişti. Benimle göz göze geldiğinde dudaklarını araladı.
''Lalisa, bu dosyayı Dekana vermem gerekiyordu. Benim için verebilir misin?''
'' Peki Bay Park.''
Ayağa kalktım ve Bay Park'ın elindeki dosyayı alıp sınıftan çıktım. Dekan Bay Lee'nin odasına doğru yürümeye başladım odası bir üst kattaydı. Birkaç kere görmüştüm ve gerçekten büyüktü ister istemez çekiniyordum doğrusu. Merdivenleri ikişer ikişer çıkmaya başladım küçükken bunu oyun haline getirirdim hem gerginliğimi alabilirdi.
