Μαύρος Άγγελος

Εμπρός πίσω

Ο Jacob σε ψυχιατρική κλινική, ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω...Άραγε πόσο κοντά ή μακριά βρισκόμαστε ο καθένας από την τρέλα; Πώς ξέρουμε πως εμείς είμαστε υγιείς; Αδυναμία σχημάτισης βούλησης και στάθμισης των αιτιών που μας οδηγούν σε μια πράξη, σύγχυση της πραγματικότητας με την διανοητική διεργασία της σκέψης...Όλα τόσο όμορφα διατυπωμένα και φιλοσοφικά κι όμως κανένα δεν δίνει απάντηση στο γιατί, στο πώς φτάνει κάποιος σ'αυτό το σημείο και γιατί δεν επανέρχεται ποτέ.

Ζω τόσες ώρες μέσα στο μυαλό μου, σκέφτομαι τόσο πολύ που όταν συνέρχομαι παγώνω...Είναι δύσκολη η πραγματικότητα, είναι δύσκολο να αλληλοεπιδράς με ανθρώπους...γιατί; Γιατί ένας μέσος άνθρωπος προσπαθεί να προβλέψει κάθε αντίδραση των ανθρώπων γύρω του όμως δε γνωρίζει με βεβαιότητα τι θα γίνει, οπότε αν δεν πάρει το ρίσκο να γνωρίσει αυτόν τον άνθρωπο δε θα μάθει ποτέ κι αν το πάρει μπορεί να νιώσει μια συναισθηματική συντριβή, την προδοσία...

Κι ερχόμαστε στο σήμερα...Εγώ, η Δανάη πήρα μια απόφαση τη μέρα που είδα τον Jacob, ήθελα να τον γνωρίσω και άφησα κι εκείνον να με γνωρίσει και μάλιστα εις βάθος. Η αλληλεπίδραση αυτή έφερε ένα απροσδόκητο-για μένα-αποτέλεσμα, την προδοσία. Δεν είναι, ωστόσο, η αστάθεια που με τρομάζει αλλά πως αγνόησα και αναίρεσα τα λόγια, την αλήθεια της Χαράς, στηριζόμενη απλά στα λόγια ενός κατά τα λοιπά ξένου...και πως σε μια αντίστοιχη περίπτωση, αυτή του Άλεξ, δεν του έδωσα ποτέ εκείνη την ευκαιρία, δεν πήρα ποτέ εκείνο το ρίσκο της γνωριμίας παρά μόνο όταν με "κράτησε". Θα φανταστεί κανείς πως με έπεισε ο Jacob αλλά δεν είναι έτσι, έχω την απάντηση...Προσπάθησα να προβλέψω την συμπεριφορά αλλά και τον χαρακτήρα δυο ανθρώπων χωρίς να πάρω πρώτα το ρίσκο κι έτσι στο μυαλό μου ο Jacob ήμουν εγώ, ένα εσωστρεφές και απομονωμένο παιδί κι ο Άλεξ ήταν το αγόρι που χειρίζεται τους ανθρώπους για να πάρει ό,τι θέλει. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το εντελώς αντίθετο...

Άλεξ- Δανάη; Που ταξιδεύεις; Με ακους;

Δανάη- Ναι, δηλαδή όχι, συγγνώμη, αφαιρέθηκα

Άλεξ- Τι σκεφτόσουν;

Δανάη- Πως πρέπει να σταματήσω να συμπεριφέρομαι σαν να τα ξέρω όλα και να δίνω στους ανθρώπους το περιθώριο να με γνωρίσουν

Άλεξ- Αν αναφέρεσαι σε μένα, έχεις δίκιο, είσαι πάρα πολύ κακιά μαζί μου και πρέπει να το διορθώσεις λέει και με φιλάει

Δανάη- Σοβαρά μιλάω Καζανόβα!

Άλεξ- Ωραία, σοβαρά μιλώντας όλοι κάνουμε λάθη αλλά δεν καθόμαστε όλοι να κατακεραυνώνουμε τον εαυτό μας λόγω αυτού του λάθους. Εμπιστεύτηκες ένα λάθος άτομο, και ποιός δεν το έχει κάνει; Αύριο το πρωί μπορεί να έχεις την ίδια εντύπωση και για μένα. Σημασία έχει ότι είσαι καλά κι ότι έχεις την ευκαιρία να μην κάνεις ξανά το ίδιο λάθος. Άστο επιτέλους να φύγει από πάνω σου, πάνε μήνες πλέον...