Μαύρος Άγγελος

Στην ακρη του λοφου

Χαρά- Να... Ο Jacob ειναι...ειναι...αδερφός μου...
Δανάη- Τιιιι? Ο Jacob... ειναι.... αααα- απίστευτο... Για λίγα λεπτα επικράτησε σιωπή. Ύστερα πήρε το λογο η Χαρά.
Χαρά- Εισαι καλα? με ρωτάει και με ακουμπάει φιλικα στον ώμο. Αποτραβήχτηκα και της ειπα...
Δανάη- Γιατί δε μου είχες πει τίποτα τοσο καιρο? Εμεις υποτίθεται οτι είμαστε φίλες και τα λέμε ολα μεταξύ μας. Πως μπόρεσες να μου κρύψεις οτι εχεις έναν αδερφο και Μαλιστα να με αφήσεις να στον συστήσω σαν ξένο?
Χαρά- Δανάη άσε με να σου εξηγήσω-
Δανάη- Ακουω... Και θελω μια πολύ πειστική εξήγηση για ολα αλλιώς ξεχνα με!
Χαρά- Σε παρακαλώ μην το λες αυτο! Εγω δεν στο ειπα επειδη δεν σημαινει τίποτα για μενα. Ο Jacob ειναι αδερφός μου μόνο στα χαρτιά, ποτε δεν ειχαμε ιδιαίτερη σχεση, ποτε μετα το χωρισμό των γονιών μας... Όσο οι γονείς μας ηταν μαζι ήμασταν μια χαρά! Παρόλο που ήμουν δυο χρόνια μικρότερη του έπαιζε μαζι μου, με φρόντιζε και με προστάτευε, τον είχα σαν θεό μου! Οταν, ομως, χώρισαν οι γονείς μας, επειδη ο "πατέρας" μου βρήκε αλλη ο Jacob πήρε το μερος του κι εγω τον μίσησα θανάσιμα! Αυτο, βεβαια, που δεν ήξερε οταν "συνασπιζοταν" με τον μπαμπά ηταν οτι εκείνος δεν ειχε καμια διάθεση να αναλάβει την επιμέλεια των παιδιών και μαλιστα δήλωσε ανοιχτά οτι μας μισεί και οτι δε θελει να εχει καμια σχεση μαζι μας. Μεσα σ'αυτες τις συνθήκες ο Jacob, φυσικά, δε μπορούσε να παει ουτε σ'εκεινον ουτε, ομως και να επιστρέψει πισω, καθώς μπορει η μαμα να τον συγχωρούσε αλλα εγω ΠΟΤΕ!! Μας πούλησε για το τίποτα και μετα ειχε το θράσος και γύρισε μετανιωμένος στο κατώφλι του σπιτιού, ομως, το διάβηκε μόνο για να μαζέψει τα πραγματα του και να φύγει. αυτο του επέτρεψα.
Δανάη- Αυτο ηταν ολο δεν εχει συνεχεια?
Χαρά- Εχει... Τα τελευταία λόγια που ανταλλάξαμε ηταν 'Σ'αγαπω, συγνωμη!' απ'τη μεριά του κι ενα φιλί στο μάγουλο κι ενα σε μισώ απ'τη δικη μου πλευρά... Άφησα να κυλήσει μόνο ενα δάκρυ και τον έσπρωξα εξω κλείνοντας την πόρτα πισω μου... Η μαμα μου ηταν σε κατασταση σοκ και δεν κατάλαβε κάτι τοτε, ωστόσο οταν συνήλθε ήθελε να σιγουρευτεί οτι ο γιος της θα ηταν ασφαλής και του ζήτησε να γυρίσει πισω στο σπίτι. Εκείνος αρνήθηκε, αλλα η μητέρα μου επέμεινε σε τοσο μεγάλο βαθμό, ώστε σημερα έρχεται καμια φορα, αλλα εγω φροντίζω πάντοτε να λείπω οταν μας επισκέπτεται. Μου εχει γράψει πολλά γράμματα και τα εχω διαβάσει ολα, ομως, κανένα γράμμα δε θα απαλύνει τον πόνο και την απογοήτευση μου... Με άφησε το κατάλαβες?... Αυτος που πάντοτε με προστάτευε, που ηταν ο φύλακας αγγελος μου με παράτησε στα χέρια του διαβολου, στον ιδιο μου τον εαυτο κι εγω τον φοβάμαι τον εαυτό μου Δανάη... Αυτος με κατασπαράζει αργά αργά... Όσο και να προσπαθώ να τον συγχωρήσω, λοιπόν, τώρα, ειναι αδυνατον, γιατί ένας διαβολος δεν συγχωρεί ποτε τον άγγελο του, επειδη αυτος ακριβώς ειναι που ευθύνεται για τη μεταμόρφωση του... Δε με νοιάζει που πήρε το μερος του πατέρα μου, ισως να ξερει κάτι που εγω αγνοώ, με νοιάζει που με εγκατέλειψε, ενώ ειχε ορκιστεί οτι θα ειναι για παντα δίπλα μου... Εξαφανίστηκε για τόσα χρόνια, γιατί γύρισε μου λες? Γιατί? Για να μου καταστρέψει τη ζωη?... Ξέσπασε σε κλάματα και την αγκάλιασα για να την παρηγορήσω.
Δανάη- Μην κλαις!... Έλα ηρεμησε!
Χαρά- Δανάη... Δε μ'αρεσει που ειναι κοντα σου... Ειναι εχθρός μου!
Δανάη- Χαρά, μπορει να διακεισαι εχθρικά προς το πρόσωπο του,ομως, εγω τον συμπαθώ και δε θα τον παραμερίσω για χάρη σου. Εχω δικη μου βούληση, δεν ειμαι φερέφωνο σου για να σε υπακούω! Καταλαβαίνω τον πόνο σου, αλλα δε μπορω να τον ξεγραψω, γιατί εμενα δε μου εχει κανει τίποτα κακο... Και...θελω ν'ακουσω την ιστορία και απο τη δικη του πλευρά.
Χαρά- Σοβαρολογείς; Αντί Να στηρίξεις την κολλητή σου θες να ακούσεις τη δική του πλευρά? Με ξέρεις ένα χρόνο κι αυτόν τον γνώρισες προ ολίγων ημερών... Είσαι απίστευτη!
Δανάη- Χαρά μου, δεν μας νιώθω κολλητές! Κολλητός είναι κάποιος που βρίσκεται συνέχεια δίπλα σου και σε στηρίζει. Εσύ βρίσκεσαι δίπλα μου μόνο όταν με έχεις ανάγκη ή θες να μου μιλήσεις για τις νέες σου ερωτικές περιπέτειες και δε σου κρατάω κακία γι'αυτό γιατί αυτή είσαι. Επίσης, άσχετα αν τα λέω αυτά είσαι από τα λίγα άτομα που νοιάζονται πραγματικά για μένα και το εκτιμώ αυτό δεν είσαι τέλεια, αλλα ούτε εγώ είμαι, το ξέρω καλά. Ωστόσο δεν είσαι κολλητή μου... Και ο Jacob άσχετα με το πόσο απότομα εισχώρησε στην ζωή μου είναι καλό παιδί, το αισθάνομαι, δε θέλω να τον παραμερίσω χωρίς να το γνωρίσω πρώτα θα ήταν άδικο κάτι τέτοιο.
Χαρά- Ναι, μήπως σου αρέσει κιόλας?
Δανάη- Έχεις τρελαθεί τελείως? Πώς τολμάς και μιλάς έτσι για μένα, με ποιο δικαίωμα?
Χαρά- Προφανώς με όλα αυτά που ακούω τόση ώρα. Εγω όλα αυτά με το φίλος και γνωριμία τα βλέπω προφάσεις. Δεν περίμενα από σένα να βάλεις ένα αγόρι πάνω από την φιλία σου.
Δαναη- Α δεν πας καθόλου καλά! Για τελευταία φορά ο Jacob είναι φίλος και μόνο φίλος μου αν και δε σου πέφτει λόγος και δεν με ενδιαφέρουν οι φαντασιώσεις σου αρκεί να μη βγουν παραέξω. Εσύ τον μισείς Χαρά, εσύ, όχι εγώ και θα ήταν άδικο να τον μισήσω μόνο και μόνο για να σε υποστηρίξω. Εσύ δηλαδή στη θέση μου θα υποστήριζες εμένα σ' ένα ίδιο περιστατικό, ενώ εσύ συμπαθείς τον άλλον και δε σου έχει κάνει τίποτα?
Χαρά- Ναι, εννοείται πως ναι!
Δανάη- Τότε ακολουθούμε διαφορετική πορεία Χαρά γιατί εγώ δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο.
Χαρά- Τώρα μου γυρνάς κι εσυ την πλάτη?Σε πήρε κι εσενα με το μέρος του?
Δανάη- Η ζήλια σου ξεπερνά κάθε φαντασια και το λυπητερό είναι οτι δεν πείθεις ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό οτι τον μισείς γιατί το συναίσθημα που κυριαρχεί επάνω σου είναι αγάπη και πόθος?... Χαρά, εισαι ερωτευμένη με τον αδερφό σου?
Χαρά- Δεν είμαστε βιολογικά αδέρφια εντάξει? Αλλα...δεν στο ειπα γιατί θα φώναζες... Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν δίπλα μου. Ειναι ο πρίγκιπας μου! Αλλά με εγκατέλειψε και θα το πληρώσει ακριβά, γιατί πονάει, πονάει πολύ να χάνεις κάποιον που αγαπάς βαθιά...
Δανάη- Το λιγότερο που χρειάζεσαι σε αυτήν την κατάσταση είναι ψυχίατρο! Είναι νοσηρά αυτά που λες! Και διαρκώς μου κρύβεις πραγματα για να με έχεις κοντά σου! Φοβάσαι την απόρριψη και διψάς για εκδίκηση, αλλά ακούς αυτά που λες? Τον αγαπάς και θες να τον σκοτώσεις? Μόνο τον εαυτό σου σκέφτεσαι? Δε θέλω να έχω καμία σχέση μαζί σου δεν είσαι Η Χαρά που ξέρω είσαι μια πολύ χειρότερη έκδοση της και εγώ δε θέλω να συναναστρέφομαι με αιμοδιψείς ανθρώπους, με ανθρώπους που βάζουν τις προσωπικές τους επιθυμίες πάνω απ'τους άλλους! Όταν και αν συνέλθεις έλα να μου μιλήσεις, αλλά μόνο τοτε! Και μη διανοηθείς να με ακολουθήσεις! Ετσι της ειπα κι έφυγα γρήγορα απ'το πάρκο αδιαφορώντας για την συναισθηματική της κατασταση... Και τώρα τι να κάνω? Να γυρίσω σπίτι? Εκεί θα πρέπει να περάσω από ιερά εξέταση... Απ' την άλλη να πάω που? Άλλους φίλους δεν εχω... Πόσο θα ήθελα να έχω μια φίλη τώρα... Ή έναν φίλο, κάποιον, οποιονδήποτε να με ακούσει...
Εβαλα το χέρι στην τσέπη του μπουφάν μου και βρήκα ενα χαρτάκι. Το έβγαλα εξω και ειδα έναν αριθμό. Μα φυσικά, το τηλέφωνο του Jacob! Αλλα...θελω να τον ακούσω? Να του μιλήσω? Πφφ... Τον εχω ανάγκη και ειμαι σίγουρη οτι θα με βοηθήσει...δηλαδή, το ελπίζω! Ξεκλείδωσα το τηλέφωνο μου, πληκτρολόγησα τον αριθμό και τον κάλεσα. Χτύπησε μια, δυο, τρεις φορες κι εκει που ετοιμαζόμουν να το κλείσω γιατί μετάνιωσα την κίνηση αυτη το σήκωσε και το κακο ηταν οτι δε μπορούσα να μιλήσω. Ήθελα, αλλα δε μπορούσα να βγάλω ουτε ήχο. Δεν ήξερα πως να αρχίσω, τι να του πω... Τι λες σε κάποιον που γνωρίζεις μόλις λίγες μέρες? Ξαφνικά ξύπνησα απ'το "ληθαργο" μου και άκουσα τη φωνη του...
Jacob- Ναι, ποιος ειναι? Θα μου απαντήσετε?... Ποιος ειναι?... Δανάη εσυ? Μιλα μου!
Δανάη- Ναι εγω ειμαι.
Jacob- Και γιατί δε μιλάς τόση ωρα?
Δανάη- Δεν- δεν ξέρω τι να πω, πως να αρχίσω... Μίλησα με τη Χαρά και...
Jacob- Τι θες να σταματησεις να μου μιλάς? Αναμενόμενο!
Δανάη- Καμια σχεση! Θελω να ακούσω την ιστορία κι απ'τη δικη σου μεριά και θελω να ακουσεις κι εμενα, αλλα αν δεν εχεις όρεξη δεν πειραζει.
Jacob- Αν και ποτε κανεις δε μου εχει ζητήσει κάτι τέτοιο και δεν τα πηγαίνω καλα με τους ανθρώπους, ναι θα κανω ο,τι θες απάντησε μου, ομως, πρώτα σε κάτι.
Δανάη- Πες μου.
Jacob- Γιατί θες να ακουσεις κι εμενα?
Δανάη- Γιατί... Δεν ξέρω! Το ένστικτο μου μου λεει να σε εμπιστευτώ...και μου φέρεσαι φιλικα...και θα ηταν άδικο να σε απομακρύνω επειδη η Χαρά το θελει!
Jacob- Που και ποτε?
Δανάη- Όπου θες αρκεί να ειναι μακριά απο'δω... Έλα όσο πιο γρήγορα μπορείς ειμαι ενα τετράγωνο μετα το σπίτι μου.
Μετα απο 5 λεπτα βρισκόταν μπροστά μου με μια μηχανή?!