Μαύρος Άγγελος

Δ...ροσοσταλίδα

Αλεξ POV

Το φως του ήλιου χτύπησε πάνω μου και με ανάγκασε να αλλάξω πλευρό. Μέχρι και ο ήλιος δεν μπορεί να ξεκολλήσει από πάνω μου σκέφτηκα. Αν ήταν η Δανάη εδώ και με άκουγε, βεβαια, θα μου έλεγε οτι δεν μπορώ να σκεφτώ. Χαμογελασα στραβά... Τώρα γιατί σκέφτηκα αυτήν? Και γιατί χαμογέλασα? Είμαι άρρωστος τέλος. Αλλά μόνο αυτή μου πάει κόντρα και φυσικά θα πληρώσει γι'αυτό...

Ακούστηκε το χτύπημα της πόρτας από κάτω η μάνα μου θα ειναι. Νωρίς γύρισε... Ας πάω σχολείο γιατί βαριέμαι να κάθομαι μαζί της εδώ μέσα, αν μπορούσα θα μετακόμιζα αλλά... no money no honey!

Έβαλα ένα τζιν και ένα αθλητικό t-shirt, τα παπούτσια μου και κατέβηκα τα σκαλοπάτια. Ναι όπως ακούσατε! Σωστό πριγκιπόπουλο! Ζω σ'ένα μεγάλο διόροφο σπίτι με κήπο, πισίνα και όλες τις ανέσεις μόνο που εγώ επικοινωνώ μόνο με την οικονόμο την Σωτηρία· Την έχω σαν μητέρα μου μιας και η βιολογική φαίνεται να το έχει ξεχάσει από καιρό. Φλυαρώ...
Χαιρετώ την Σωτηρία και τον Τσάρλι και φεύγω κατευθυνόμενος στο γκαράζ για να πάρω την Αφροδίτη (Για όσους δεν κατάλαβαν ο Τσαρλι ειναι ο σκύλος μου και η Αφροδίτη το μωρό μου, η μηχανή μου)

Πάρκαρα στο πάρκινγκ του σχολείου και ναι είναι 9:00 άρα στην ωρα μου έφτασα. Μπαίνοντας μεσα άρχισαν να μου κολλάνε κάτι κορίτσια αλλα τα προσπέρασα κι έφυγα αφήνοντας τα απογοητευμένα.
Φανή- Που πας Αλεξ? Γιατί φεύγεις μακριά μου? φώναξε η Φανή.
Αλεξ- Για να γλιτώσω! της ειπα κι έφυγα. Νομιζω πως έβρισε, αλλα πολύ που με νοιάζει.
Μπαίνω στην τάξη και κάθομαι στο τελευταίο θρανίο.
Σπαστική- Νωρίς μας θυμηθήκατε κ.Παπαϊωάννου! Παρακαλώ να είστε πιο συνεπής στην ώρα σας!
Δεν έκανα τον κόπο να απαντήσω. Τώρα τι μαθημα κανουμε? Ας ρωτήσω το Σωτηράκη απέναντι.
Αλεξ- Ψψψτ φλωρακο τι μαθημα κανουμε?
Φλωρος- Αρχαία "εξυπνάκια".
Φυσικά και ειμαι έξυπνος αλλα τι του λες αυτού τώρα... Πωωω αρχαια? Τι χειρότερο θα μπορούσαμε να έχουμε πρώτη ωρα?... Κι όπως παντα στα μπροστινά θρανία κάθονται η Αζαλεα, η Γαρδενια, η Τουλίπα, η Βιγονια, η Ανεμονη και η...Αχ πως τη λενε αυτη κάτσε να δεις... Το βρήκα! Η Λεμονιά! Μπα οχι... η κακτενια! Μπα πολύ αγκαθωτό... Η Τριαναταφυλλενια! Μπα πολύ όμορφο...η Δροσοσταλιδα! Ναι αυτο της παει γάντι! Όμορφη και επικίνδυνη... Αλλα εγω ειμαι πιο επικίνδυνος! Τι λες να ειμαι? Κάκτος? Δροσοσταλιδος? Πφφ πολύ το φιλοσόφησα με τα φυτά. Ξαφνικά μια φωνη μ'εβγαλε απ'τους σκέψεις μου.
Σπαστική- κ.Παπαιωαννου μας παρακολουθείτε ή ταξιδεύετε?
Αλεξ- Παρακολουθώ κυρία!
Σπαστική- Τοτε απαντήστε μου σε αυτο που σας ρωτησα.
Αλεξ- Μπορείτε να επαναλάβετε την ερώτηση γιατί δεν την άκουσα?
Σπαστική- Φυσικά. Τι κλίσης ειναι το ουσιαστικό η αρχή?
Αλεξ- Ε δε θα ειναι...(και πέταξα το πρώτο πράγμα που μου ηρθε στο μυαλο) πρώτης?!
Σπαστική- Μπραβο Αλεξ! Μπορείς να μας το κλίνεις τώρα?
Αλεξ- Εγω να το κλίνω αυτο θα κλιθεί?... γέλασαν όλοι.
Σπαστική- Ησυχία!
Δ...ροσοσταλιδα- Τι εγινε Αλεξ δε μπορείς να κλινεις ουτε ενα ουσιαστικό? Ο τρομερός και φοβερός Αλεξ δε μπορει να απαντήσει σε μια τοσο απλή ερώτηση? Απογοητεύομαι.
Σπαστική- Δεσπονις Ηλιοπουλου ησυχία, δε σας απηύθυνα το λογο!
Αλεξ- Δεν πειραζει κυρία αφήστε τη Δροσοσταλιδα να εκφραστεί ελεύθερα τώρα που μπορει γιατί μετα δε θα μπορει!
Δροσοσταλιδα- Δανάη με λενε, άξεστε!
Αλεξ- Δανάη, Δροσοσταλιδα και τα δυο απο Δ ξεκινούν σιγα τη διαφορα.
Σπαστική- Ετσι και ξανα μιλήσετε χωρις την άδεια μου θα βγείτε και οι δυο εξω!
Δροσοσταλιδα- Συγνώμη κυρία δε θα επαναληφθεί.
Σπαστική- Αλεξ θα μας πεις καμια μέρα?
Αλεξ- Θα σας πω κυρία μη βιάζεστε! Λοιπόν... η αρχή, της αρχής, τη αρχή, την αρχή, ω αρχή...διαλόγου
Σπαστική- Πληθυντικός.
Αλεξ- Τι θελετε και πληθυντικό δε σας φτάνει ο ενικός δηλαδή?
Σπαστική- Τελείωνε Παπαϊωάννου!
Αλεξ- οι αρχές, των αρχών, τις αρχές, αρχ...ες!
Σπαστικη-Μαλιστα... Μπορει κάποιος να το πει σωστά τώρα?
Αλεξ- Γιατί εγω δεν το ειπα σωστά κυρία? Με τίποτα δεν ευχαριστιεστε τελικά!
Σπασικη- Κύριε Παπαϊωάννου σταματήστε να φλυαρείτε σας παρακαλώ!
Αλεξ- Μαλιστα κυρία.
Σπαστική- Πες μας Δροσοσταλιδα... Ε Δανάη εννοω συγνώμη! ξεσπάσαμε όλοι σε γέλια, όλοι εκτός απ'αυτην που με κοιτούσε με ενα δολοφονικό βλέμμα.
Αλεξ- Σωστά το είπατε κυρία δε χρειαζεται να ζητάτε συγνώμη ειπα και ξέσπασα πάλι σε γέλια.
Σπαστική- Αλεξ τελείωνε! Έλα Δανάη!
Δροσοσταλιδα- η αρχή, της αρχής, τη αρχή, την αρχή, ω αρχή, αι αρχαι, των αρχων, ταις αρχαις, τας αρχας, ω αρχαι.
Σπαστική- Μπραβο Δανάη. Ακούσατε το σωστό τώρα κ. Παπαϊωάννου?
Αλεξ- Σιγα εγω το ειπα καλύτερα! Πήγε να μιλησει αλλα χτύπησε κουδούνι. Τι χαρά! Βγήκα στο διάδρομο με τα φιλαράκια μου τον Φίλιππο, τον Ανδρέα και τον Λιαμ. Δηλαδή μαζι ξεκινήσαμε αλλα ο πρώτος έφυγε πιο πέρα με την κοπέλα του και οι υπόλοιποι ήθελαν να πάνε να καπνίσουν οποτε βγήκα μόνος μου στο προαύλιο και μαντέψτε ποια ειδα, τη Δροσοσταλιδα φυσικά!
Καθόταν σ'ενα τραπέζι μόνη της και έγραφε κάτι σε κάποιο τετράδιο. Μόνη της? Περίεργο, αυτη συνήθως ειναι με τη Χαρά. Σιγα μη με νοιάξει κιολας.