Bayan Ulaşılmaz

12. Bölüm - Final

Serdel aniden durdu ve yanıma uzandı.

‘’Bunu yapamayız. Şuan bunu isteyerek yapmıyorsun. Sadece alkolün etkisiyle…’’ dedi.

  Aklım bunu doğru olduğunu algılıyordu ama vücudum beynimden bağımsız hareket ediyordu.

  Yavaşça doğrularak Serdel’in üzerine çıktım.

‘’Hayır! Sadece seni istiyorum.’’ Diye yavaşça şevkle söylendim.

 Derken gözlerim kararmaya başladı. Yavaşça Serdel’in üzerine yattım. Nefesim kesiliyordu. Zar zor nefes alıyordum. Gözkapaklarım kapanmıştı ama hala ayıktım. Serdel’in telaşla kalktığını hissettim. Üzerinde tonlarca yük varmışçasına kapanan gözlerimi yavaşça araladım. Gözlerim açık hayal görüyordum. Gözümün önünden çocukluk anılarım geçerken yüzümde hafif bir tebessüm oluştu. Sonra ise Baler ile anılarım gözümde canlandı…

 Yarı baygın yarı ayık bir şekilde yataktan kalktım. Bluzumu giydim ve üzerimi düzelttim. Serdel kocaman şaşkın ve telaşlı gözlerle bana bakıyordu.

‘’Sakın peşim-peşimden gel…me! Sakın!’’ dedim ve odamdan çıktım. Yavaş yavaş merdivenlerden indim ve dışarı çıktım. Baler’in evinin yolunu tuttum.

 Nefesim gittikçe azalsa da her an bayılacak olsam da sadece Baler’i düşünüyordum.

Ölüm gibi süren bu zor yürüyüşün ardından Baler’in evine varmıştım. Demirlere tutuna tutuna kapılarına vardım. Zile bastım ve kapıya direk Baler çıktı.

‘’Ben… Ben veda etmeye geldim’’ dedim. İçimden ‘’hoşça kal Sevgilim…’’ dedim. Tam ağzını açıp konuşacakken dudaklarına yapışıp onu susturdum. O an kendimi koca bir boşlukta hissettim. Sonsuz koca bir boşlukta…

Dediğim gibi beğeni almıyordu bende bitirmek zorunda kaldım. Okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Yeni bir Hayran kurgu yazacağım okursanız sevinirim.