Broken Love {Dutch} ✔️ #1

Hoofdstuk 20

ZOALS BELOOFT EEN NIEUW HOOFDSTUK.
DANKJEWEL VOOR ALLE VOTES DIE JULLIE HEBBEN GEGEVEN OP DIT HOOFDSTUK. HET ZIJN ER ZELF MEER DAN IK HAD GEDACHT.
JULLIE MAKEN MIJ DAAR ECHT HEEL ERG BLIJ MEE. :)
IK HOOP DAT JULLIE NOG STEEDS GENIETEN VAN DIT VERHAAL.
Xxx ENJOY

Bella pov.
Ik open mijn ogen en bedenk me wat er gisteren is gebeurd. Een warm gevoel krijg ik van binnen. Het voelde de een of ander manier best goed dat hij me aanraakte. Een glimlach komt op mijn mond. Misschien is hij toch wel aardig?
Opeens herinner ik me weer, dat hij mijn vader heeft vermoord. Verdriet en boosheid voel ik opkomen.
Misschien wilt hij dat ik... Meteen zet ik de gedachten opzij. Zou hij echt eerst willen dat ik verliefd op hem word en dat hij op een gegeven moment me gaat vermoorden?
Ik mag van mezelf niet gaan zeggen wat het is, want ik weet het niet.
Hij zij, "Sorry", met zo veel verdriet in zijn stem.
Ik kijk opzij en zie dat het 4 uur s'nachts is. Als ik nu niet ga slapen ben ik morgen helemaal kapot. Ik sluit mijn ogen en val inslaap.

~DROOM~
Ik lig in bed in mijn eigen kamer. Langzaam open ik mijn ogen en zie Edward naast me liggen. Meteen verstijf ik. "Wat is er mijn lieveling?", zegt Edward.
Die woorden "mijn lieveling" blijven in mijn hooft zitten en herhalen zich steeds opnieuw.
Iemand noemde me altijd zo, hij was het niet, wie is het dan?
Edward komt nog steeds dichterbij. Ik begin steeds harder te ademen en mijn hart gaat tekeer. Zijn lippen komen op mijn mond en hij buigt zich meer naar me toe. Ik ben in paniek en sla hem hard op zijn hoofd. Hij trekt zich snel terug maar het lijkt, dat hij niks heeft gevoeld. Snel sta ik op en ren mijn kamer uit. Ik sprint de trap af en ren door de voordeur naar buiten.
Als ik bijna het pad van mijn huis afren staat Edward opeens voor me.
"Bella wat is er?", zegt hij vragend en doorzoekend. "Nee, niks", is het enige woord die uit mijn bibberende mond komt. Ik wil langs hem heen rennen maar hij pakt snel mijn arm. "Jij gaat nergens heen", zegt hij. "Laat me los?" Zeg ik bang en met grote ogen. "Bella, wat is er, ik doe je echt niks", zegt Edward.
Hij buigt zich weer naar me toe en zoent me weer. Ik wil me terug trekken en weg rennen maar hij is veel stekender dan ik.
~EINDE DROOM~
Ik schik wakker en veeg mijn bezweten hoofd en tranen weg met mijn mouw.
Ik kan op dit moment niet meer na denken en ademen. Ik hap naar adem. Opeens gaan mijn ogen dicht en ben ik weg.

Edward pov.
Bella schikt wakker. Ik heb de neiging om naar haar toe te gaan en haar te troosten en te knuffelen, alleen het punt is, het mag niet.
Bella hapt naar adem. Ik wil net schreeuwen of iemand kan helpen maar ik voel iemands hand op mijn schouder. Bella's ogen gaan dicht en ik weet dat dit Jasper's werk is. Ik kijk naar boven en Jasper geeft me een klein glimlachje. "Dankjewel", zeg ik. "Graag gedaan", zegt hij in zijn gedachten.
Ik kijk weer op het beeldscherm en kijk naar de slapende Bella.