Broken Love {Dutch} ✔️ #1

Hoofdstuk 35

Edward pov.
Er is zoveel gebeurd sinds we Bella hebben gekidnapt en haar hiernaartoe hebben gebracht. Ik krijg geen hoop meer dat ze me weer kan herinneren.
Alice zegt steeds dat het nog moet komen maar voor mij is het voorbij.
Het enige wat ik wil is weg. Weg van hier. Weg van deze plek. Weg bij Bella en van alle herinneringen.
Starend kijk ik door het raam.
Morgen komt de Volturi. Ik zucht.
Het is tijd.
Ik sta op en loop naar het kantoortje van Carlisle. Zachtjes klop ik aan en binnen hoor ik een stem zeggen. "Binnen" Ik open de deur en kijk in het gezicht van mijn vader.
"Het spijt me", zeg ik en ik draai me om en ren het huis uit. Ver weg van alle herinnering van Bella.
Ik ren zo hard ik kan, maar ik weet niet waar naartoe.
"Dit is het einde", zeg ik en ik spring in de zee.

Carlisle pov.
Edward is weg. Hij heeft ons verlaten. Hoe moet ik dit aan Bella vertellen?
Mijn zoon is vergoed weg.
Ik zucht. Eigenlijk gezegd heb ik ook geen hoop meer dat Bella ons herinnerd. Het duurt zo lang en de hoop die we hadden begint te vervagen.
Nu is Edward weg en morgen komt de Volturi. Ik hoop niet dat ze een gevecht met ons wil aan gaan maar alleen willen praten.
Mijn hoofd valt in mijn handen. Dit is gewoon te veel.
Opeens word er geklopt op de deur. "Binnen", zeg ik zonder een blik naar de deur te kijken.
De deur gaat open en ik hoor een zacht geklop en een zacht gehijg en ik weet meteen dat Bella dat is.
Ik ga rechtop zitten en kijk naar haar.
"Waar is Edward?", mompelt ze.
Mijn ogen worden groot. Nu moet ik haar vertellen dat Edward weg is. Weg is uit haar leven en die van mij en de anderen.
Ik kuch twee keer en zeg: "Hij is weg, Bella", zeg ik. Bella's ogen worden groot en ze knikt en loopt weg.
Mijn hoofd valt weer in mijn handen.
We moeten ons voorbereiden op de komst van de Volturi.