Broken Love {Dutch} ✔️ #1

Hoofdstuk 21

Edward pov.
Bella is hier al een week en soms als ze me ziet schikt ze maar soms blijft ze gewoon kijken. We hebben geen slot meer op Bella's deur gedaan, alleen de sleutel van Bella's kamer light achter een klein kastje op de overloop aan een spijker. Voor de zekerheid doen we dat voor Bella.
Bella is nog maar één keer naar beneden gekomen. Ze stond op de trap en keek alleen maar naar ons en zij niks. Carlisle zei dat we gewoon verder moesten gaan wat we aan het doen waren maar tussendoor keek iedereen in zijn of haar ooghoeken naar Bella. Ze zat een half uur te staren en keek de kamer rond en ging toen weer naar boven. Ze had niet dezelfde angst in haar ogen toen ze schok van mij toen ik haar hand wilde pakken. Het voelt fijn dat ze al iets minder bang is van ons. Alice heeft gezet dat het tijd nodig heeft, dat ze eerst minder bang moet worden van ons en dan ons moet vertrouwen en dan later herinnert ze ons weer. Stapje voor stapje.
Ik zit op de bank en kijk weer naar het scherm waar Bella op staat. De camera's moesten nog blijven dat heeft m'n familie besloten. Ik vind het niet zo erg alleen ik wil zeker niet dat Bella erachter komt dat er camera's in haar kamer zitten. Gelukkig hebben we ze goed verstopt.
Bella valt rustig in slaap en een glimlach komt op mijn mond.

Bella pov.
Mijn ogen gaan langzaam open en licht schijnt in mijn ogen. De worden 'mijn lieveling' herhaald zich in m'n hoofd. Die worden ken ik ergens van, alleen van wat en wie? Het is niet Edward hij heeft mijn vader vermoord en dat zal ik hem nooit vergeven.
Ik denk terug dat ik naar beneden ging in dit grote huis, en dat alle Cullen's me eerst bang aankeken en later verder gingen wat ze aan het doen waren. Voor mijn gevoel keken ze wel naar me alleen je zag dat niet.
Ik ga rechtop zitten en sluit m'n ogen, zo kan ik veel beter nadenken.
Na 10 slagen getik van de klok die in mijn kamer aan de muur hangt heb ik besloten dat ik het huis wil gaan verkennen. Ik sta op van het bed waar ik op zit en loop naar de badkamer en ga douchen. Met een handdoek om me heen doe ik de deur open van de badkamer om naar buiten te lopen en m'n kleren te pakken. Ik doe de deur dicht en draai me om, m'n ogen worden groot en mijn hand die de handdoek vast houd die ik om me heen heb versterkt. "Edward zit op het bed vijf meter voor mij en kijkt naar me", schreeuwt een stemmetje in m'n hoofd. Mijn hart gaat tekeer en ik verstijf en kijk hem recht in de ogen aan.
"Wat moet ik doen?", schreeuwt een stem in mijn hoofd.