Hoofdstuk 14

1.1K 71 10
                                    

Edward pov.
In de verte zie ik Bella's huis al. Ik ren op vampier speed naar haar huis toe.
De deur zit dicht als ik hem open wil doen. Alle ramen zijn gesloten en op slot.
Het maakt mij zo verdrietig dat ze zo bang is voor ons. Maar gelukkig gaan we daar snel iets aan doen, en we hopen dat het helpt.
Bella is wel thuis want ik hoor boven een zacht geklop van haar hart.
Ik zoek naar het kelder raampje. Ja, die is wel open. Snel klim ik erdoorheen. Ik klop het stof van mijn kleren.
Rustig sluip ik naar boven en loop naar Bella's kamer. Als ik de deur open doe is er niemand.
Ik concentreer me en luister en hoor boven me geklop van Bella's hart.
Het is altijd handig om een mens te vinden vooral dat je wel altijd iets hoort dat het leeft of iets anders.
Wij vampiers kunnen zich zo stil houden dat je niks hoort, en als we verstopt zijn, dan kan niemand ons horen.
Ik kijk naar boven en zoek naar een Luik. Na een paar min heb ik het gevonden en ik trek het rustig naar beneden.
Het kraakt ontzettend. Ik loop naar boven en zie Bella liggen in een hoek met een deken om haar heen.
Stilletjes sluip ik naar haar toe en pak een doekje uit mijn zak.
Dit heb ik van Carlisle gekregen om haar mee te nemen. Als ze wakker zou zijn is het veel moeilijker om naar mijn huis te brengen.
Ik doe het doekje voor Bella's mond en doe mijn hand voor haar ogen. Ze begint eerst een beetje te draaien en dan gaan haar ogen open. Ik weet dat ze me niet ziet maar mijn kouden handen wel. Ze beweegt en probeert het doekje weg te slaan, maar ik ben veel sterker dan haar en houd haar tegen.
Na een paar min begint ze langzamer te bewegen en later light ze stil met haar ogen dicht. Ik haar het doekje voor haar mond weg en mijn hand voor haar ogen weg. Ik veeg haar haren voor haar gezicht weg.
Ik denk terug toen ik iedereen avond bij haar lag toen ze in slaap viel. Ik wachten altijd tot ze wakker was en samen gingen we naar school.
Opeens gaat mijn telefoon en ik pak hem snel uit mijn zak.
"Ja"?, zeg ik. "Edward kom snel naar huis, ze word over een kwartier al wakker", zegt Alice paniekerig.
"Ja, ja ik kom nu naar huis", zeg ik. "Tot zo", zegt Alice en ze hangt op.
Snel stop ik mijn telefoon in mijn zak en pak Bella op.
Ik doe haar raam van haar kamer open en spring uit het raam. Zacht plof ik op de grond en ik ren het bos in.
Bella light slapend in mijn armen.
Ik zie mijn huis in de verte al en ren er snel naartoe.
Alice houd de deur al open voor mij als ik aan kom rennen.
"Leg haar maar op de bank", zegt ze als ze de deur dicht doet.
Rustig leg ik Bella op de bank. Mijn hele familie komt er bij staan, maar ze staan weg een paar meter van de bank vandaag waar Bella light.
Ik kijk naar Bella's mooie gezichtje. Ik heb nu de neiging om haar wakker te zoenen.
"Edward houd je even in!", zegt Jasper streng. Ik knik en zeg: "Sorry"
Bella begint een beetje te bewegen. Haar hart gaat sneller en ze doet haar ogen open.
Ze kijkt verwarrend naar boven. Ze weet nu niet dat ze hier is.
Opeens draait ze haar hoofd en ze kijkt me recht in de ogen.
Haar grote ogen kijken mij geschrokken aan.
Iedereen van mijn familie zijn stambeelden geworden. Ik bijt op mijn lip.

WAT VONDEN JULLIE ERVAN? :)
Xxx

Broken Love {Dutch} ✔️ #1Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu