15

652 71 10
                                    

Saat: 02.42

Chanyeol kendisine 'çaktırmadan' kulak kesilen kadını görmezden gelip Baekhyun'un uykulu sesini duymayı bekledi. Sonunda istediği olmuş, uzun bir çalışın ardından yanıtlanmıştı arama. Yüzüne yayılan gülümsemeyi bastıramadan herhangi bir yaşam belirtisi bekledi. 

"Bil-gin olsun... Beni özle derken şaka... Yapıyordum. Bu kadar... Erken aramasaydın keşke..."

Gerçeklikle hayal dünyası arasında sallandığı sesinden açıkça anlaşılıyordu küçüğün. Chanyeol yüzünü sıvazlayıp verdiği rahatsızlık yüzünden biraz, çok az vicdan azabı çekti. 

"Beni almaya gelebilir misin diye sormak için aramıştım  Baekie. Uyuyor muydun?"

"Tabi ki uyuyordum seni salak. Bu saatte başka ne yapılır? Sesli mesajla falan işleri hal-"

"-Uyumaya devam et Baekie sen onu eve ben bırakırım!- Sunbae!"

"Ay haspama bak. Gül gibi çocuğu buldu yiyecek tabi."

"Bir şey mi söyledin canım?"

"Diyorum ki sen ver bakayım şu kadına bir telefonu."

"Baekhyun..."

"Ver ver. Kötü bir şey yapmayacağım gerçekten."

"Gece gece nereden çıktı şimdi. Sana güveniyorum tabi ki!"

"Alttan alttan da mesaj veriyor. Akıllı bıdık seni! Güven bana biraz da ver hadi."

Chanyeol kısa bir süre emin olamasa da telefonu gözünün içine bakan kadına uzattı. Diğeri önce şaşırsa da merakla aldı ve karşı tarafa seslendi. Çok uzun sayılmayacak bir süre sonra da dudağını dişleyerek kapanmış telefonu Chanyeol'e uzattı. 

"Sunb-"

"Baekhyun geliyormuş seni almaya, merak etmemeni söyledi. Bu arada sayfadaki fotoğraflarından o kadar rahatsız olduğunu keşke daha önce söyleseydin. Kaldırırdık."

"B-ben..."

"Hazırlanıp çıkabilirsin şimdi."

Chanyeol dikildiği yerde şaşkınca onu yalnız bırakan kadını izledi arkasından. Baekhyun ne demiş olabilirdi de böyle yumuşak başlı yaklaşmıştı ilk defa sunbaesi?

N E R D | ChanBaekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin