Yaralı (TAMAMLANDI)

Bölüm 20:

Ali da Costa;

"Nasılsınız? Aranız düzelmiş gibi?" Kafamı kaldırıp Özkan abiye baktım, gözleri beni buldu, "Neden hâlâ bu kadar mutsuzsun oğlum?" Diye ekledi

"Normal şartlarda sana 'Baksana, annem bile kapının önüne koymuş.. belki de sevilen bir çocuk olsaydım beni artık istemeyen bir kadının peşinden bu kadar koşmazdım' derdim, ama ben sadece yoruldum abi. Gamze'ye bir şeyler anlatmaktan, babama kin duymamak için kendimi kandırmaktan, annemi anlamaya çalışmaktan yoruldum.."

Ne kadar acı değil mi, insanlara kendimizi sevdirebiliyoruz, şimdi saymaya kalksam, 10dan fazla kişi vardır beni seven, ama konu anlamaya gelince.. seni seven insanların seni anlamaması o kadar acı ki..
Sanki hiçbir zaman anlaşılmayacakmışsın gibi.

Peki madem kimse anlamayacak beni neden savaşmaya devam ediyorum ben, niye mücadele ediyorum ki.. ben artık pes etmek istiyorum, ben artık durmak istiyorum..
ben artık ölmek istiyorum.

"Beni bazen korkutuyorsun Ali" dedi, bakışları da bunu onaylarken, bakışlarımı kaçırdım, "Ben bazen kendimi de korkutuyorum ihtiyar"

Kızların sesleri yaklaşınca, yüzüme sahte bir gülümseme iliştirip derin bir nefes aldım.

"Biz hazırız" dedi Merve abla ayağa kalktık, Özkan abiyle bir tekne kiralamıştık, Merve ablayla Gamze'den habersiz, arabaya binip marinaya gittik, oradan tekneye bindik

"Aslında Gamze ailesinden izin alabilse birkaç gün burada da kalabiliriz" dediğimde Gamze'yle Merve abla bakıştılar

Birkaç saat sonra Merve abla ve Özkan abi teknenin üst katına çıkmışlardı, bir şeyden bahsediyorlardı

"Biraz konuşalım mı?" Gamze mutfaktan elimde bir gazozla geldi yanıma, karşıma oturunca, "Bilmediğim bir şey mi var?" Diye sordu

"Nasıl bir şey?" Diye sordum, soruya soruyla karşılık vermemeliydim, zaman kazanmanın daha mantıklı bir yolunu bulmalıydım, Gamze'yi böyle oyalayamazdım.

"Bilmem, dün her şey yolundaydı, bugün yine tuhafsın"

Derin bir nefes aldım, dün gece yine kriz geçirecek gibi oldum çünkü, dün gece ölüme ne kadar yakın olduğumu hatırladım bir kez daha, dün gece senden neden kaçtığımı hatırladım, dün gece senden gitmem gerektiğini hatırladım.. benden vazgeç Gamze, affetme işte beni, kaç benden!

"Yani bilmem, her şey yolunda bence" durdum, "Değil yolunda, olmayacakta.."

Karşımda oturan kız, yıllardır aşık olduğum kızdı, yalan söylemek istemiyordum artık.

"Gamze, bak biz birbirimizi çok seviyoruz, sen bu saatten sonra benim sevgimden şüphe etmezsin.."

Sözümü kesti, "Ama.. aması var herhalde" dedi kaşlarını çatarak, anlamaya çalışıyordu

"Sen bana güvenmiyorsun.. kandırmayalım birbirimizi, biz sadece özledik, beraber olmayı, vakit geçirmeyi, yeniden tanışsak, yeniden bir şans versek birbirimize ne değişecek? Sence ben değişir miyim? Üzülmekten korkmuyor musun? Ya yine aynı hataları yaparsam? Yine en güvendiğin anda yarı yolda bırakırsam seni?"

"Aşk böyle bir şey değil mi Ali? Bile bile kabul etmek, bile bile onunla olmaya devam etmek", ela gözleri beni bulduğunda kararından bu şekilde döndüremeyeceğimi anladım