sweet night | vmin

cinco ⁵

Taehyung:
Jimin evde misin?

Jimin:
Evet

Taehyung:
O zaman kapıyı açar mısın?

Jimin:
Geliyorum

—
İçimdeki heyecan kırıntılarını görmezden gelerek hızlıca kapıya koşturdum. Ama kapıyı açtığım an ağlayan bir yüz ile bana sarılmasını beklemiyordum.

"Taehyung iyi misin?" Güçsüz bedeni bana tutunurken içeri geçip kapıyı kapattım. Girişte o öylece bana sarılıp ağlarken kalbim parçalara ayrılıyordu.

"Hadi içeri geçelim." Burnunu çekmiş sonrasında ise içeriye yönelip koltuğa oturmuştu. Ona kısa bakış atıp mutfakta kendim için hazırladığım papatya çayını alarak tekrar yanına gittim. Usulca yanına oturduğumda ona uzattığım fincanı titreyen elleri ile almış sonrasında dişlerini geçirerek kızartıp yara yaptığı dudaklarına götürmüştü.

"Bana ne olduğunu anlatmak ister misin?" İlk geldiği andan daha sakin görünüyordu. Papatya...onu her zaman yumuşatırdı.

"Jungkook ile tartıştık." Kalbim duyduğum cevap ile olduğu yerde sıkışmış ama çok çaktırmamak için kendini dizginlemişti.

"Neden tartıştınız?"

"Onun bir suçu yok. Onu incittim Jimin. Benim için çok güzel bir sürpriz yapmıştı ama ben mahvettim." Kırılgan gözleri bana yansırken onu kendime çekip sarılmıştım.

"Tae kendini suçlama. Sen asla bilerek böyle bir şey yapmazsın."

"Jimin...ben çok kıskanç birisi olmaya başladım." Dediği ile güldüğümde kaşlarının çatıldığına emindim.

"Sen her zaman öyleydin. Bunu Jungkook da biliyor. O yüzden kendini üzme. Yarın eminim barışacaksınızdır." Geriye çekilip sevinçle bana baktı. Onun aksine buruk bir şekilde bakıyordum.

"Öyle mi dersin? Beni affeder değil mi?"

"Affeder." Derin bir nefes alıp kalan çayını mutlulukla içmeye başlamıştı. Küçük bir çocuk gibiydi.

"Jimin, teşekkür ederim."

"Bunun için teşekkür etmene gerek yok. Her zaman yanında olurum."

"Arkadaşlar her zaman birbirine destek olur, doğru." Tatlı tatlı gülümseyip tekrar önüne döndü. Oysaki ben söylediği tek kelimenin altında kalmıştım. Arkadaş...

..
But I watch your eyes, as he
walks by, what a sight for sore eyes
brighter than a blue sky