هيثم : أستغرب يعنى هى ضربته طيب حسام الى بيدخل أوضتها طيب تميم طيب التالت ده اللى بيحبها
انا شغلت نفسى بيها اكتر من اللازم
ندى : بتكلم نفسها أنا مش فاهمه الحيوان ده أزاى يتجراء
لقت واحد بيجرى عليها و بيقولها ندى
ندى: بشمهندس نادر خير
نادر : أنتى كويسه أصل فى البحر أختفيتى و بالليل منزلتيش هو مش كان أتفقنا يا بشمهندسه اننا هنقضى انهارده و بكره سوا أحم كلنا يعنى
ندى: أه إن شاء الله بس حقيقى أنا تعبانه جدا عشان كده منزلتش
نادر : حضرتك أديقتى من تصرفات تميم مع لوجى هو حضرتك لسه بتحبيه
هيثم : فى باله مش بقول مدوراها من واحد لواحد و حاجه شدته و قرب ليهم علشان يسمع ردها
ندى : والله يا بشمهندس حضرتك أخ عزيز محترم بس ده ميدلكش الحق أبدًا أنك تتكلم معايا فى خصوصياتى ديه أمور شخصيه يا ريت نفصل بين الشغل و الحياه الشخصيه و سابته و مشيت
نادر : أنسه ندى أنا مش قصدى بس أنا حقيقى معجب بيكى جدا من أول يوم فى الشركه و معجب بأخلاق حضرتك أنا حتى كنت بتكلم مع أستاذ حسام لو فى أمكنيه أنى أزور عمو فى البيت
ندى : حسام أزاى تطلب منه حاجه زى كده حضرتك لو قولتلى كنت قولتلك أن لا مش هيحصل و فى غيرى كتير أنت بس فتح عينك يا بشمهندس عن أذنك
نادر : ده أخر كلام يا بشمهندسه
ندى: أيوه يا بشمهندس
نادر : بتمنالك التوفيق ربنا يبعتلك حد كويس و يصونك
ندى : لفت و قالتله بشمهنددس نادر أقسم بالله حضرتك من الناس المحترمين بس والله معنديش أى أستعداد أنى أرتبط بأى حد حقك عليا
نادر : يعنى فى أمل
ندى: لا مافيش لان فى ناس بتحبك و من كتر مانت معلق حبك ليا مركزتش معاهم ركز انت بس يا صديقى
نادر : ضحك و قالها ماشى يا صديقتى و سلم عليها و مشى
ندى : أبتسمت و قالت فى سرها ربنا يسعدك مع دعاء هى بنت محترمه
نادر: راح أوضته مبتسم و باصص للأمور من منظور تانى خالص
أنت تقرأ
خطيب للإيجار
Roman d'amourلو أتخلى عنك واحد حبتيه من كل قلبك رغم ان دايما معاه بيحسسك بالنقص و دايما بيقلل منك قدام الناس لما يسيبك هل هتنهارى و لا هتقررى تنتقمى ولا هتعملى ايه عشان كرامتك و تبينى انك مش فارق معاكى