Losers Club •Bill

-four-

Rc: Sonunda gelebildiniz.

Bv: Abartmayın, hadi gidelim!

🥂🥂🥂

Gene evde yalnız kalmıştım. Aslında babamla kalırdım ama o hep geç gelir. Gün içerisinde kimlerle ne yaptığımı sorar ve yatardı. Bunları korumacı olduğu için değil, daha çok beni dövmek için neden aradığından yapardı...

Kapının açılma sesiyle yatağıma oturdum. Eğer bir yanlış yaparsam bu kesinlikle benim aleyhime olurdu.

B: Amy, evde misin!

Adamın konuşmalarında bile sona soru işareti gelmediği belli. 

Amy: E-evet baba.

Odamın kapısının açılmasıyla kafamı kaldırdım. Yarı açık kapıdan bana bakıyordu. 

B: Yeni arkadaşlar edindin mi?

Amy: Hayır baba, biliyosun kimse beni sevmez.

Yalan söylemiştim ve eğer bunu öğrenirse beni keserdi.

B: Tamam, hadi yat.

Kapıyı kapattı ve beni karanlıkla yalnız bıraktı.

?: Gemini almak ister misin Georgie?

Duyduğum ürpertici sesle hızla dikleştim. Yatağımın yanında küçük bir pencere vardı ve yavaşca perdeyi çektim. 

Sarı yağmurluğu olan bir çocuk mazgalın başında eğilerek duruyordu. Sanırım adı Georgie'ydi. O zaman konuşan kimdi?

?: Abin hasta değil mi Georgie?

Gr: E-evet hasta.

?: Gemini almazsan sana çok kızar.

Gr: K-kızmaz.

?: Ama o bunun için çok uğraştı...

Gr: E-evet.

?: O zaman hadi al Georgie.

Çocuk eğildiğine onun adına korkmuştum. Neler oluyordu?

Duyduğum çığlıkla tekrar pencereye döndüm. O-orda y-yoktu. Ve her yer kan olmuştu...

*O kısmı pek hatırlayamadım*

.

.

Beşinci bölümde macerayı başlatmayı planlıyorum...

Bu arada Amy Georgie'i tanımıyordu

Umarım sevmişsinizdir

Vote + yorum lütfeen✨