"Arın, Arıınn! Hadi kalk canım."
Gözlerimi odak noktası alan güneş ışığıyla gözlerimi açmıştım bu sabah.
Pırıl Teyze'ye; " Günaydın." diyerek yatağım da doğruldum. Bir yandan da görüşümü netleştirmek için gözlerimi ovalıyordum.
"Günaydın güzelim. Hadi kalk da hep beraber kahvaltı hazırlayalım ne dersin?"
"Harika! Hemen hazırlanayım."
Bir hışımla kendimi banyoya attım. İhtiyaçlarımı gidererek banyodan çıktım. Üzerimdeki geceliklerden de kurtuldum ve daha günlük bir şeyler giyindim. Saçlarımı da topladım. Saçlarımdan çıkan küçük tutamları da bandana takıp ortadan yok ettim. İşte hazırdım. Feza'nın hâlâ uyanmadığını tahmin ederek Feza'nın odasına yöneldim. İşte hâlâ uyuyordu. Aklıma bir takım sinsilikler geliyor... ama ben tabi ki onlara uymuyor ve sadece komodinin üzerinde duran bardaktaki suyu döküyorum yüzüne.
"Kim yaptı lan bunu?"
Abovvv! Kaç Arın kaç kaç!
"Arın! Yandın kızım sen!"
Eyvah, gerçekten yandım ben kurtulmam lazım acilen.
"Pırıl Teyze! Kurtar beni" diye bağrınırken aşşağı kaçıyordum ki... Enselendim.
"Feza ya!"
Evet Feza başımdan aşşağıya bir bardak suyu boca etmişti.
"Etme bulma dünyası Arın Hanım." dedi ve gülerek tekrar odasına çıktı. Ben de başımdan aşşağıya hâlâ damlayan su damlacıklarıyla beraber Pırıl Teyze'nin yanına mutfağa geçtim.
"Ne oldu canım?" diye sordu Pırıl Teyze gülmemeye çalışırken.
"Ammannn! Her zaman ki Feza işte. Eee ne yapıyoruz?"
Ben ve Pırıl Teyze kahvaltı hazırlamaya başladık. Daha sonra Feza da bize katılınca kahvaltıyı bahçeye hazırlayıp Güneş Teyze'yi, Barın ve Laden'i de bize katılmaları için çağırmıştık. Şu an ise hep beraber kahvaltı yapıyorduk.
" Eee gençler ne yapıyoruz bugün." Barın'ın her zaman ki gibi enerjisi yerindeydi.
"Hmmm. Bence bugün spor günümüz olsun. Ne dersiniz? Bisiklet sürer, yüzmeye falan gideriz."
Laden'in planları hazırdı bile. Laden her zaman hayat dolu, günlerini dolu dolu geçiren bir kız olduğu için genelde biz de ona uyuyorduk.
Barın ve Laden...Buraya ilk geldiğimde bana çok destek olmuşlardı. Hem en yakın arkadaşlarım hem de kardeşlerim olmuşlardı. Barın her zaman çok iyi bir abi; Laden ise her daim iyi bir kız kardeş olmuşdu bana. Onlar benim için her zaman "İyi ki!" diyeceğim en özel kişilerdendi.
"Bana uyar." dedim.
Bisiklet sürmeyi ve yüzmeyi seviyordum. Bisiklet sürmeye arada tek başıma da gidiyordum. Yüzme konusu beni biraz tereddüte düşürse de sorun olacağını düşünmüyordum.
Feza da; "Olur." diyince hemen kahvaltımızı yapmış ve hazırlanmak için masadan kalkıp odalarımıza gitmiştik.
Kıyafetlerimi değiştirmiş ve sadece bir şort ve t-shirt giymiştim. Saçlarımı açıp taradıktan sonra ise tekrar topuz yapmıştım. Çantama da tekrardan yüzmek için bir şort ve sporcu atleti koymuştum. Daha sonra bana lazım olacak bir kaç parça eşya da koyduktan sonra hazırdım. Terliklerimi giyip dışarı çıkmıştım bile.
Feza hazırlanmış ve çoktan bisikletlerimizin kilidini açmış bizi bekliyordu.
"Vay be! Bir kız olarak çabuk hazırlanmıyor musun sence de?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYZA
ChickLitGayret edin...Dimdik ayakta durmaya gayret edin. Kalp kırıklıklarına, üzüntülere, gerçekleşmeyen hayallere rağmen yaşamaya gayret edin. Biliyorum yoruldunuz, tükendiniz, "Artık yeter!" dediğinizi biliyorum ama gayret edin. Sizce de bu hayat ikinci...