Gerçek Ailem

İki

" Elindeki silahı bırakıp bana bakmaya başladı . Gözleri mavi yeşil arasında gidiyordu . Gece mavisiydi. Gözleri öyle çekiciydi ki olduğumuz durumu bile unutmuştum. O bir katildi . Benim katilim. Katilim bana masum bir melek gibi bakıyordu şu an ... Ve bu çok acı bir şeydi ..."

Okuduğum kitabımın son satırlarını okurken çoktan kendi kendime bağırmaya başlamıştım .

" Geri zekalı ! Aşık olacak başka kişi bulamadın dimi . Ben zaten biliyordum böyle olacağını . Başta niye kendini naza çekiyorsun ki ? " derken odaya abim daldı . Evet daldı . Bizim evde kapı tıklama kuralı yok da . Dalan dalana.

" Niye öyle havucu yenmiş tavşan gibi bağırıyorsun ! Yine o saçma sapan kitaplarını okuyorsun dimi ? Ben sana demedim mi okuma diye . Bir de hepsi cinayetle alâkalı kitap. Yok yok . Babama söyleyeceğim seni . Alsın elinden bu kitapları. Akıllanırsın en azından . " diyince gözlerimi sonuna kadar açtım . Abim bunu babama derse babam bütün kitaplarımı alır . Ve kesinlikle bir daha kitap yüzü göremem . Allah'ım düşüncesi bile kötüydü ! Abime masumca gülümseyerek baktım.

" Abi sen ne dediğin farkında mısın ? Bir tek böyle kitapların hastasıyım . Babama eğer bir şey söylersen anneme dün eve getirdiğin mâlum şeyi söylerim . " dememle gözleirini göz yuvalarından çıkaracak gibi açtı . Gözlerini kısıp

" Vay hain ! Yıllardır biz evimizde hain bir yılan besliyormuşuz da haberimiz yokmuş . Bu annemin kulağına gitmeyecek küçük kardeşim ! Yoksa beni evden atar . Yanımda da sen gelirsin artık . " Ona bakıp kötü kadın kahkahası atarak ona beklentiyle baktım . Ne demek istediğimi tabiki de anlayacak . Nasıl da tanıyoruz birbirimizin bakışlarını ama. O da bana bakıp sıkıntılı bir nefes alıp " Tamam Allah'ın belası tamam. Babama söylemeyeceğim. Ama sen de anneme o olayı anlatırsan kendini ölmüş bil . " demesiyle zafer gülüşü yaptım . Koçum sen daha kime bulaştığını bilmiyorsun . Senin artistliğin kime lan !

" Adam , adam eyvallah aslanım . En sevdiğim abim sensin. Yemin ediyorum. Bak ciddiyim . " Abim ise benim söylediklerime kahkaha attı . Kahkahasını sonun da durdurduğun da bana hitaben konuşmaya başladı .

" Akşam amcamgil bize geliyormuş . Annem söyledi . Bir yere gidiyorsan erken gelmeyi unutma . Ondan sonra amcam söylenmeye başlıyor . Biliyorsun en sevdiği yeğeni sensin. Seni çocuklarından bile ayırmıyor. Gelmezsen kırılıyor sonra . " dedi kahkaha atarken . Ben de ona katıldım. Harbiden de öyleydi . Beni bir kere bile çocuklarından ayırmamıştı. Ve bana karşı olan sözleri çok samimiydi. Babamdan daha çok seviyordu belki de . Babam da beni seviyordu fakat fazla hissettirmiyordu . Abime de öyleydi . Alışmıştık artık bu tavırlarına . Hep mükemmel olmamız için elinden geleni yapmıştı . Hatta en iyi okullarda bile okuyorduk ama sevgisini keşke hissettirebilse...

" Ne güzel . Biz de zaten Berklerle dışarı çıkacaktık . Dönerken onunla birlikte geliriz . O da gelir zaten . Babası burada . Niye gelmesin ki ? " dedim . Abim de kafasını olumlu anlam da salladı .

Aynamın oraya gidip oturdum . Yüz kremimi alıp özenlice sürdüm. Masamın üstünde ki göz kalemimi de aldım ve çok hafif bir şekilde sürdüm . Kirpik kıvırıcısını da aldım ve kirpiklerime getirerek kıvırdım. Rümele ihtiyaç duymuyordum . Kirpiklerim çok uzun olduğu için . Masamda ki dudak nemlendiricisini de alıp sürdüm . Aynaya baktım . Yüzüm güzel duruyordu . Zaten sabah kalktığımda da yüz maskesi yapmıştım . Sıra oje yapmaya gelince siyah ojeyi dikkatlice sürdüm ve 1 saattir kurumasını bekledim . Çekmecemin en üst yerinden maşamı da alıp fişe taktım . Hafifçe kıvırdım . Su dalgası gibi olmuştu saçım ve mükemmel duruyordu . Başımı yatağıma çevirdiğim de Abimin yatağım da bana bakarak düşündüğünü gördüm . O hâlâ burada mı ya ? Yaklaşık 3 saattir makyaj ve saçımla uğraşıyordum da . Burada olması garibime gitti. Ona alayla bakarak