Gerçek Ailem

Beş

" Zeynep , hadi artık kalk ! Bak sakinlikle konuşuyorum . Kalk artık . " Abimin odama 1039854376 gelişiyle - sayıyı benim gibi okumaya üşenen insanlar okumanıza gerek yok . Abarttım . Her zaman ki gibi . - bıkkınlıkla bir nefes vererek kalktım. Evet , doğru duydunuz kalktım . İkiletmeden . Heceleyedebilirim ama üşengeçlik başa bela aga .

Tabiri caizse abimi odadan kovdum . Yioo masum arkadaşlarım yanlış duymadınız . Bildiğin kovdum. ' Hadi kapı orada defol ' dedim. Bence gayet nazik bir medeni insanım. Bugünde mükemmel- neyse... devamını getirmeyelim . Ego kasmış oluruz çünkü.

Yataktan yavaşça çıktım . Yeni uykudan uyandığım için baş dönmesi yaptı . Uyku mahmurluğu... Anlarsınız ya . Biraz bekledikten sonra banyoya gidip kısa (!) bir duş aldım. Bugün rekor kırıp 40 dakka da duş aldım . Normal bir Zeynep olsa 1 saatte anca duş alırdı . Bence gayet kısa (!)

Banyoda bakım malzemelerini de dikkatlice kullanarak çıktım . Dolaba yavaş adımlarla giderek dolabın kapağını açtım . Üst raflarda asılı olan 2 gün önce giyeceğim kıyafeti aldım . Şey... Ben giyeceğim kıyafeti çok önceden seçiyorum. Ama konumuz bu değil.

Elime aldığım açık renk yırtık pantolonumu giydim ve üstüme siyah kısa kollumu geçirdim . Makyaj masama geçerek kurutma makinesini çıkardım . Kabloyu fişe taktım ve saçlarımı düzenlice kurutttum . Kurutma işlemi bittiğinde saçlarımı doğal hâlinde bırakmak istediğim için sadece taradım ve açık bıraktım . Dolabın içinde ki beyaz spor ayakkabılarımı da alıp giydim .

İşte şimdi mükemmel bir şekilde hazırım .

Dışardan bakıldığında çok süslü duruyordum . Ama dışardan bakılınca . Gerçi yalan yok öyleyim. Dış görünüşüme çok önem veririm . Giyeceğim kıyafetler olsun . Saçım olsun... Benim için çok önemli şeylerdir...

Yatakta ki telefonumu alarak odadan çıktım . Telefon kırmızı çizgimiz . Merdivenlerden aşağı indim.

" Ne demek öğrenmişler . Ben hayatta vermem . Bunca sene ben annelik yaptım. "

Salon da annemim ağlamaklı sesini duymamla istemsizce kulak misafiri oldum. Bakışlarım oraya döndü . Annem ayakta babama doğru konuşurken babam da koltukta düşünceli bir şekilde oturuyordu . Babam da düşünceli bir şekilde

" Ne yapacağımı şu anlık bilmiyorum ama şimdilik kimse bilmese iyi olur. " Ne hakkında konuşuyorlardı ? Geçen abimin bahsettiği olay bu muydu acaba. Annem ' vermem ' dedi . Babam da ' kimse bilmesin' dedi . Sanırım özel bir meseleydi . Kafam şu an acayip karıştı. Neyse bu konu beni ilgilendirmezdi .

Onları daha fazla dinlemek istemediğim için adımlarımı yukarıya doğru çevirdim . Belki de 3. bir kardeş düşünüyorlardı bizim için. Tamam saçmaladım...

Odama geldiğimde kapıyı açtım ve yatağıma bodoslama atlayarak yayıldım . Telefonuma kulaklığımı taktım ve kulağıma taktım. Müzik dinleyerek telefonda dolaşıyordum lakin telefonuma mesaj gelene kadardı . Kim olduğunu söylememe gerek yok herhalde. Bizim çocuklardı .

Zeynep ve Şeytanları

Alp : Kankalarım size çok önemli bir şey söyleyeceğim.

Yiğit : Söyle Alp

Berk : Söyle aslanım

Özgür : Söyle hacı

Ben : Söyle bebeğim

Alp : Dedikodular var ayol. Bunu da mı ben söyleyeyim .
Hani bizim okul vardı ya Cansu ve Caner ayrılmış . Sonra Cansu Caner'in en yakın arkadaşı Berkan'la çıkmış. Ay ben şok ben vefat .