CHAPTER 18

25 3 2
                                    

Chapter 18
Agree

"Ate pretty, akala ko di ka pupunta." the little kid, hugged my waist because that's what he can reached.

"Ikaw pa ba, malakas ka sa akin. Sabi ni kuya mo may ibibigay ka daw sa akin, what is it?" nilahad ko ang palad ko sa kaniya at exited naman siyang tumakbo papunta sa bag niyang may design na superman.

"Here oh! Ate pretty. COOKIES!" he handed me a box full of cookies. "Mom and I baked it ate."

"Really?!" tumingin ako kay Tita Ysabella at ngumiti lang ito sa akin. "Siguro masarap to kasi ikaw ang gumawa."

I pinched his cheeks and he shyly smiled.

"Sasama ka ba sa pagahatid sa amin Ate pretty?" he looked at me with eyes full of hope.

"U-ugh...baby baka kasi may gagawin na si Ate pretty kaya baka hindi na siya makasama." alanganing ngiti ang binigay ni Tita Ysabella sa anak at sa akin.

"P-pero sabi ni Daddy matagal daw to don sa hospital hindi daw tayo m-makakabalik agad dito." napuno ng lungkot ang boses at mata ni Jethro kaya naman naawa ako dito.

"Oh sige Jethro, wala pa naman akong gagawin eh, pwede ko pa siguro kayo ihatid." agad namang sumilay ang ngiti ng bata.

"Talaga ate?!" nakangiting tumango ako sa kaniya at nagtatalon ito.

"Alam mo ba kung saan ko sila ihahatid Liana?" napalingon ako kay Jerome ng bumulong siya sa akin ng may diin at prustrasyion.

"B-bakit saan mo ba sila i-ihahatid?" alanganin kong bulong habang pekeng nakangiti kay Jethro.

"Sa Manila." halos mabuwal ako sa narinig ko, Manila? Kaya pala ganon ang suot niya ngayon kai pupunta pala siyang manila.

"Jethro," tawag nito sa kapatid at umupo para pumantay ang tingin niya rito. "Hindi pwedeng sumama sa atin si Ate pretty kasi malayo ang pupuntahan natin baka mapgod si Ate pretty at baka mapagalitan siya"

"T-totoo po ba yun Ate pretty?" the little boy asked me with his lips pursed.

"Ah...eh...sorry Jethro. Ate pretty didn't know that you'll be going to manila, Your kuya just told me. I'm so sorry baby boy," malungkot akong ngumiti at ganun din siya kaya naman nag-isip agad ako ng pwede kong ipambawi sa kaniya. "But don't worry Jethro, kapag bumalik ka na may iulutong dish sayo si ate. Okay ba yun?"

I put a thumbs up and his face looks lively when he hears it.

"Thanks sa pagahatid." I said as soon as I got off from the car.

He lowered the cars window and peeked at me.

"Tomorrow can you wait for me at our house's gate." I looked at him clueless.

"I will just tell you something important."

"Important? why don't you just tell it now."

"I need to compose myself first. Again, pwede mo ba kong intayin bukas?" his voice sounds hopeful that I can't say no so I just nodded to him. "Then I'll text you, bye Liana."

He drove away and vanished from my sight without a trace.

I wonder what will he say to me when he came back.

Mabilis lumipas ang oras, at namalayan ko na lang na nasa harapan na ko ng gate nila inaantay ang pagdating niya. Tinext niya ako kanina at ang sabi niya ay malapit na raw siya sa Promosidos kaya naman napagpasiyahan kong maghintay na sa bahay nila.

Pinagsiklop ko ang aking dalwang kamay sa aking likudan at pinaglaruan ang aking mga paa. Naka-sandals lang ako, at naka brown na short jumper at t-shirt.

It All Starts In SummerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon