CALEIA UNIVERSITY

Chapter 1: Welcome To Caleia University

Raya

“I told you, Mom! I don't want to transfer!” I shouted. If I have to kneel just to stop her from transferring me I will. An old school, full of trash, weeds, and ewan ko siguro mga bulok na tao ang andoon!

“Ayokong pumasok sa eskwelahan na 'yon! You saw the school, Mom! I don't belong there!” ayokong pumasok sa eskwelahan na 'yon! Hindi ako nababagay doon!

A daughter of a business tycoon attending that school in headlines? Fuck, no! The school is weird! It's not only it's in liblib, but the surroundings are full of trash! Luma ang halos lahat ng andoon, at may mga estudyante ba talaga doon?

“This is for you, Raya! Just listen to me okay? This is for your own good, this is to protect you! Stop complaining!” binato ko ang hawak na bag sa sofa at sabay na nag dabog ng paa. I just don't get her!! I am so pissed!! Sinamaan ko siya ng tingin.

“For my own good? 'Yon lang ba ang school na 'FOR MY OWN GOOD'?! Mom, may iba pang school diyan! Huwag naman 'yon!!”

“That place is isolated, Raya! It will probably do you good, no, not only you but also the people around you!”

So she believed what I told her last week? Akala ko ba 'kaka cellphone mo 'yan?' ang sinabi ko sakaniya last week?

A month ago, weird things kept happening to me. Just like how I always dream of black smokes surrounding me and then waking up releasing unknown forces that harmed some students in my previous school.

“At anong nasa loob, ha, Ma? Mga taong bullies? Criminals and murders?! Ma, kahi itago niyo ko sa buong mundo, this some kind of weird sorcery or whatever you are calling this will surely come out without me knowing!” kinuha ko ang bag ko at nag simulang lumakad.

Huminto ako sa ikalawang baitang ng hagdan at sinabing, “I stand on my ground, Ma! I will not transfer to that school, I won't, I don't want to.”

Pumasok ako sa kwarto ko at binato ang bag sa kama. I opened my drawer and took out an old book I found somewhere in my Grandmother's house a few months ago. Dahan-dahan ko itong nilapag sa kama ngunit napatayo rin upang lumapit sa bintana upang tingnan ang labas dahil biglang nag iba ang kulay. Tumingin ako sa langit. Napansin ko ang kakaibang pag hugis at kulay ng buwan. Hindi ko mawari kung normal lang ba talaga ang buwan naito. Kulay pula, kasing pula ng dugo. Sa tanang buhay ko ngayon ko lang nasaksihan ang ganitong pag kulay ng buwan.

Habang nakatulala sa buwan biglang pumasok saaking isipan ang pangyayari kanina. Naiirita ako na sa dami ng eskwelahang pwedeng transfer-an ko roon pa talaga? It's like a school of bad people!! Dahil ba I have this kind of weird stuff and sorcery kaya iniisip ni Mommy na masama na akong tao?!

“Bullshit!” iritado kong sigaw.

Hinablot ko ang libro sa kama ko saka ko ito binuksan. Lumitaw ang mala-gintong mahika nito. Isang engkantasyon ang ibinasbas ko kaya nagsimulang maglipatan ang nag ga-gandahang kulay na para bang mga glitters sa buong silid ko. Ang engkantasyon na ito ay natutunan ko  lang sa Lola ko a few months ago.

Nag pakawala ako ng malalim na hininga. 

Hindi ako normal. That's the most common explanation of me right now. A weird magic or whatever it is, is surrounding me that harms people unconsciously. Nagsimula ito dalawang araw nang makauwi kami galing sa bahay ng Lola ko sa mother side.

Nilipat ko sa ikalawang pahina ang libro. May lumitaw na pulang dragon, bumubuga ito ng apoy habang paikot-ikot siya sa hawak kong libro. Ngunit ang nakaagaw ng atensyon ko ay ang isang malaking eskwelahan. May mga studyanteng lumalabas, takot at parang may kung anong binabato sa pulang dragon. Kumunot ang noo ko at nag taka na naman kung saang eskwelahan kaya ito? Napakaganda at kalmado. The whole land is filled with green grass, bubbles floating around, different varieties and colors of butterflies and other magical things are happening.