Klasik Müzik

Frédéric Chopin (Bölüm 3)

   "Yolculuğuma ne zaman başlamam gerektiğine bir türlü karar veremiyorum. Sanki bu kez evden tümüyle ayrılacakmış gibi bir duyguya katılıyorum. Sanki bu yolculuk beni ölüme götürecek. İnsanın hep yaşadığı yerlerden uzakta ölmesi ne acı olmalı. Son nefesimde en sevdiklerimin yüzü yerine, bir doktorun buz gibi yüzünü ya da yabancı bir hizmetçiyi görmek ne korkunç olurdu..."

4 Eylül 1430 günü Frédéric Chopin'in elinden bu yazılar dökülüyordu. Henüz 20 yaşında iken arkadaşı Tytus'a yazdığı mektupta.

  1838-46 George Sand

 George Sand, (Aurore dudevant) asıl adı ile Amandine Aurore Lucile Dupin. Fransız yazar ve eleştirmen, George Sand takma adını ilk defa İndiana romanında kullanıyor ve bununla devam ediyor. O günün kadınlarından ziyade gri şapka, gri kaba bir kumaştan redingot, bir pantolon, aynı kumaştan bir yelek, kalın yün bir kravat ve çizmeler giyip sigarası ağzından eksik olmayan bir kadındı. (feminizm akımına dahil edilmez kendisi) 1836 yılındaki Chopin ile ilk karşılaşmalarında Chopin, ailesine yazdığı mektubunda Sand'i çok itici bulduğunu ve onun kadın olduğuna dair kuşkulu olduğunu yazmıştı. O tarihlerde Maria Wodzinski ye âşık olan Chopin için George Sand, topluluklarda bazen karşılaştığı biri dışında bir şey değildi. Oysa Sand, kendisinden 6 yaş küçük olan Chopin'i daha yakından tanımak için Franz Liszt in metresi Marie d'agoult'a verdiği mektubunu Chopin'e ulaştırmasını istemişti, ve genç besteciyi Nohant daki evine getirtmek konusunda yardım istemişti, ancak o dönem aklında Maria ile buluşmak olan Chopin için bu önemsiz bir şey idi.

  Maria, Chopin'in hayatından tümüyle çıktıktan sonra hayat olağan seyrine devam etti Chopin 3 Mart 1838 günü Charles Valentin Alkan'ın konserine katıldı ve orada öğrencisi Alolphe Gutmann, Alkan, Pierre Joseph ile Beethoven'ın 7. senfonisinin 2 piyano için yapılan aranjesini çaldılar. Ölmeye yakın Chopin, öğrencilerini dağıtırken ona olan saygısından ötürü birkaç öğrencisini de Alkan'a vermişti. Chopin'in ölümünün ardından sarsılan Alkan, beklediği konuma kendisi dışında vasıfsız biri geçince uzunca bir süre piyanistliği bıraktı.

  25 Nisan 1838 günü Chopin bir davete katılmıştı, her akşam katıldığı davetlerden bir farkı yoktu. Davetliler arasında bulunan George Sand, Chopin'e tekrar hayran kalmıştı. Önceki seferlerde sonuç vermeyen denemeleri onu yıldırmamıştı ve eline aldığı kağıt parçasına şu satırları yazdı: "Size tapıyorum. George." Davetliler arasında bulunan tiyatro sanatçısı Marie Dorval muhtemelen muziplik olsun diye aynı notun altında "Ben de! Ben de!! Ben de!!!..." diye eklemişti. George Sand bir süre sonra oğlunun sağlık durumu neticesiyle Paris'ten ayrılmak zorunda kalacaktı ama büyük olasılıkla bu zaman dilimi içerisinde Chopin'i çoktan kendi büyüsüne kaptırmıştı.,

  Sand'in kökeni Saksonya elektörü 2. August'a dek uzanıyordu. Kendisinin Polonyalı atalardan geliyor olması Chopin için de önemli bir tesadüftür. Babaannesi Marie-Aurore, 2. August'un gayriresmî oğlunun, Parisli opera sanatçısı Marie de Verrieres'den evlilik dışı doğan kızı idi. (Hayli karmaşık) Kısaca, soylulardan nefret eden bir soyluydu. (Soylu kimliğini hiçbir zaman kullanmadı)

  George Sand, Chopin ile ortak arkadaşları Gryzmala'ya durumu anlatan bir mektup yazmıştı ve ondan tavsiyeler almıştı. Büyük olasılıkla Gryzmala'dan aldığı cesarete dayanarak yaz başında oğlunun öğretmeni olan Félicien Mallefille'den ayrıldı ve Nohant'daki işlerini tamamlayarak Paris'e doğru yola çıktı. Ortak dostları vasıtasıyla Chopin'e geleceğini bildirmişti. Chopin, tıpkı George Sand gibi Gryzmala'dan durum hakkında ne yapması gerektiğini sordu. Sand, Paris'e geldiğinde ilişkileri resmî olarak başlamıştı.