Sa mga mambabasa po ng istoryang ito.
Patawad po. Patawad. Patawad.
Nag-update na po ako. Bagong segment po pala. Comment niyo lang po kung gusto niyong pa-dedicate. Yun e kung gusto niyo lang. Walang pilitan. :D
Enjoy po.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Fourteenth Beat:
[Sis, Incest Ako :P]
Kyle’s POV
[[a/n: refer to chapter ten of 548 HEARTBEATS by PeachXVision]]
“Ayoko… Kyle… Ayoko…”
“Ayoko… Kyle… Ayoko…”
“Ayoko… Kyle… Ayoko…”
“Ayoko… Kyle… Ayoko…”
“Ayoko… Kyle… Ayoko…”
Ayaw niyang ano? Anong ayaw niya? Ayaw niya kong mawala sa tabi niya? Di, Pare. Asa ka. Eh anong ayaw niya? Ano yung ayaw niya, bago siya nahimatay? Sobra akong binabagabag ng mga sinabi niya. May malala ba siyang sakit? Mamamatay na ba siya? Hindi. OA mo talaga, Kyle. Walang ganun. Malabo yun. Kung meron naman sinabi na niya kay Chris diba? Kung meron di sana alam ko na ngayon. Pero wala e.
“AAAAAAAAAH!”
“Kyle? Kyle? Bakit?”
Narinig ko si Rai. Nataranta ata. Napasigaw kasi ako e. Hindi ko na kasi alam kung ano talaga ang bumabagabag saken. Yung mga huli niyang sinabi o yung kondisyon niya ngayon. Nababaliw na yata ako. Jussssmiyo, Marimar. Bakit ako nagkakaganito dahil sa babaeng ito. BAKIT?
“Kyle? May problema ka ba?”
“Ha? Ahh.. ah. W-wala. Wala naman.”
“Para kasing kanin a ka pa di mapakali diyan.”
“W-wala to. Nataranta lang siguro ako.”
“Ahh.. ganun ba? Ngayon ka lang ba nakakita ng hinimatay?”
Eh? -__________________________________-
“Nasan nab a si Chris?”
“Ah. Nagpaalam ata sa mga teachers.”
BINABASA MO ANG
548 HeartBeats: What His Heart Beats (Version 2.0)
Roman pour AdolescentsSo, in the end, I realized, I cannot create a Part 2. Dapat original writer niya an gagawa ^_____________^ Kaya, Version 2.0 na lang. Papakilala ko si Kyle at ang kayang Point of View. So, may scene din ng kasal and other stuff kaya, hahaha. Version...
