Napagtanto ko po.
Mas maganda po siyang basahin nang kasabay yung kay Xei. Hahaha.
Na-try ko po e. Hahaha.
Enjoy po :D
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Twenty First Beat:
[Siya Nga]
Kyle’s POV
[[a/n: refer to chapter seventeen of 548 HEARTBEATS by PeachXVision]]
“Xei… mahal kita.”
Diba dapat ako ang nagsabi nun? E bakit nanggaling sa bestfriend ko? Si Chris naman kasi e. Inunahan ako :’(((( literal akong umiiyak ngayon habang nakatingin sa baba. Naka-kapit ang mga daliri sa buhok ko. Gaya ng mga lalaking depressed sa babaeng mahal nila. Ganun ang kaso ko ngayon. Haaaay TT.TT parang babae ako dito. Ang sakit sakit sakit =.=
Kasama ko lang ngayon ang girlfriend ko. Ang kaisa-isang girlfriend ko, si Ms. Gitara. Babae ang gitara ko diba? Kapag hindi broken hearted bestfriend ko siya. Minsan diary. Siya lang naman kasi nakakasama ko pag gabi e. Siya lang ang may oras para makinig sa mga ka-emohan ko.
At ang naiisip kong paraan sa ngayon, ang ikanta ang nararamdaman ko.
♪♫♪
That should be me
Holding your hand
That should be me
Making you laugh
That should be me
This is so sad
That should be me
That should be … me <///3
♪♫♪
“That should be me… saying “Xei, mahal kita.”” AAAAAAAHHH!
Ayoko na. Kung ano anong pumapasok sa isip ko. Pero isa sa mga yun ang… ah hindi. Hindi iyon ang sagot sa problema ko sa ngayon. Hindi. Kakayanin ko ‘to.
*Chris Calling…
“Hello, pre?”
“Bakit pre?”
Ang lakas ng loob niyang tumawag. Oo, hindi nga ako galit sa kanya dahil alam kong may kasalanan din ako. Pero, ang puso ko. Durog durog na. Pwede na ba akong magalit sa kanya? Hindi. Wag, Kyle. Kaya pa. Kaya pa ng puso ko.
BINABASA MO ANG
548 HeartBeats: What His Heart Beats (Version 2.0)
Teen FictionSo, in the end, I realized, I cannot create a Part 2. Dapat original writer niya an gagawa ^_____________^ Kaya, Version 2.0 na lang. Papakilala ko si Kyle at ang kayang Point of View. So, may scene din ng kasal and other stuff kaya, hahaha. Version...
