sabah olmuştu bile. felix günlük bakımını yapıp üzerini giyindi. elindeki en iyi kıyafetleri seçmişti. derken chris mesaj attı. konumu göndermişti. bir saate kadar orada olmaya çalışacağım diye mesaja cevap verdi felix ve her zamanki gibi otobüs durağına gitti. neyse ki otobüs hemen gelmişti. dediği gibi yaklaşık bir saat sonra varmıştı.
burası bir evdi. felix kapıyı çaldı. bir kaç saniye bekledikten sonra kapıyı chris açtı.
"evime hoş geldin"
"ben kafeye gideriz diye düşünmüştüm hehe. hoş buldum."
"arka bahçe kafe yerine geçmez mi?"
"ilk önce görmem lazım." dedi ve içeri girdiler. biraz ilerledikten sonra bahçe kapısına yaklaştılar. daha çıkmadan bile çok hoş bir bahçe olduğunu anlamıştı felix.
...
biraz oturup eskilerden konuştular.
"içerde atıştırmalıklar var. bekle onları getireceğim"
"tamam."
chris birkaç dakikalığına içeri gitti. felix ise sadece etrafına bakıyordu. bu bahçe hoşuna gitmişti.
sonunda chris geri geldi. elinde felixin en sevdiği atıştırmalıklar vardı. hâlâ neyi sevdiğini hatırladığına şaşırıp sevindi felix. bebek gibi ellerini çırpıp gülümsemeye başladı.
"hepsini senin için aldımm."
"ya çok teşekkür ederim. hâlâ hatırlamana o kadar sevindim ki."
chris sandailyesine oturdu. bu seferde abur cuburları yerken sohbet ettiler. konudan konuya atıyorlardı. eskiden yaptıkları manyakça şeyleri anlatıp gülüyorlardı. ve çok tatlı gözüküyorlardı.
...
"felix biraz soğuk olmaya başladı. odama gidelim mi?"
"sen bilirsin gidelim istersen"
chris başıyla onayladı ve kalkıp odasına çıktılar. merdivenden yukarı çıkarken chris felixin elini tuttu. ve felixin kalbi uçuşa geçti.
...
yaklaşık bir saat boyunca oyun oynadılar.
daha sonra birlikte olmadıkları yıllardan konuştular. arada gözleri doluyordu bazen gülme krizlerine giriyorlardılar. kısa bir sessizlik aldı ortamı.
"chris sana sarılabilir miyim?"
"oh, tabikide"
chris kollarını kocaman açtı. felix ona sarılırken hâlâ eskiden olduğu gibi minicik görünüyordu. (yazar ağlamaya başladı hüğ) bir kaç dakika sarıldılar. ikisi de çok özlemişlerdi sarılmayı.
"teşekkürler chris. çok iyi birisin sen."
"ne demek. sarılmayı çok sevdiğimi biliyorsun. ve istediğin zaman sana sarılırım."
...
akşam olmuştu bile. neredeyse yapılacak her şeyi yaptılar. chris bugun ona onu sevdiğini söylemeye kararlıydı. ama hâlâ biraz süreye ihtiyacı olduğunu hissediyordu.
"felix, ailem burada değil birkaç gün. bu gece bende kalsana."
"bilmem ki. kıyafetim de yok. aileme sormam lazım bide"
"kıyafet sorun değil. ailene de bir şeyler uydururuz izin verirler. zaten eski dostlarız."
"tamam soralım."
...
neyse ki izin vermişlerdi. yine yapabilecek şeyler bulmuşlardı ve saat gece yarısını bulmuştu.
"felix sana söylemek istediğim bir şeyler var fakat nasıl diyeceğimi bilemiyorum."
"benimde var aslında. aynı anda söylemeye ne dersin."
"umarım diyeceğimiz şeyler aynıdır da."
ikisi aynı anda" bir iki üç SENDEN YILLARDIR HOŞLANIYORUM."
felix chrisin sustuğunu fark etmeden konuşmaya devam etti:
"okulun ilk gününden beridir sana karşı diğerlerinden farklı hisler besliyordum. VE BUNU ÇOK SONRA ARAMIZIN AÇILDIĞI ZAMANLAR FARK ETTİM VE HER SEFERİNDE BUGÜN AÇILACAĞIM DESEM DE HEP UTANDIM.!"
"FELİX BENDE AYNI ŞEKİLDE UTANDIĞIM İÇİN VE KORKTUĞUM İÇİN SENİ BİR YIL BOYUNCA ARAYAMADIM. SENİ SEVİYORUM!"
ve kısa bir şok. ardından en sıcak gülümsemeler...
🎋
sonrası sana kalmış.
rachawn seni seviyorum💖
chanlixle kalın, mutlu kalın♡
