Vicky jest obarczona mocą starożytnej bogini Viuletty. Jest w ciąży z Aniołem i jest zakochana w diable.
Pozostaje także pewne tajemnicze prorostwo które zmienia całe jej życie. I prawdę o swoim istnieniu...
Lucyfer jej bardzo zazdrosny o swoją uko...
Gdy tylko wylądowaliśmy w szkolnym ogrodzie. Odezwałam się do Bontiego z pytaniem:
V- Po co tu jesteśmy? *Spytałam go zagubiona*
B- On zaraz przyjdzie. *Powiedział mi Anioł*
V- Kto? *Spytałam się go*
B-Szef.
V- Jaki szef? *Spytałam ze niezrozumieniem.
B- O własnie idziecie.
Bont wskazał w prawo. Od razu rozpoznałam Anioła idącego w naszą stronę to szedł Dino. Czułam jak miota mną nerwowa gorączka. Nie wiedziałam co robić. Dino podszedł do nas bardzo blisko i zatrzymał się wprost przede mną. Pokiwał tylko głową Bontowi.
I zwrócił się w moją stronę:
Dino- No i co Walker plan się nie udał? *Spytał mnie wściekły*
V- Jaki plan? O czym ty mówisz?
Dino- Nie udawaj głupszej niż jesteś w rzeczywistości. Plan odsunięcia mnie od dziecka. Co myślałaś że się nie dowiem głupia Nierozpoznana. *Dino był naprawdę wściekły, czułam to po jego głosie, wyrazie twarzy i jego postawie.
V- Przepraszam cię. Nie miałam jak ci powiedzieć. Nie potrafiłam. Do mnie dalej nie do końca dociera to że zostanę matką. Myślisz że dla mnie to jest wszystko takie proste?! *Ostatnie zdanie krzyknęłam emocje mną szargały*.
Uspokój się Vicky. Spokojnie powiedziałam sama do siebie w myślach. Nie byłam gotowa na to wszystko:(.
Dino ścisnął mnie za ramiona i przycisnoł do siebie z pasją.
V- Co ty robisz? *Spytałam go zszokowana*
D- Skoro tak to teraz musimy być razem. *Powiedział Dino*
V- Ale ja niechcę z tobą być. Bo... *Zająknełam się.
D- No tak oczywiście bo, ty chcesz być ze swoim ukochanym. Z cudownym Lucyferem. Diabłem! Ma to w dupie głupia kobieto. To jest moje dziecko! Nie jego! A poza tym ma teraz do ciebie prawo! I mogę cię brać kiedy tylko tego zapragnę! *Dino jakby, na potwierdzenie swoich słów przesunął ręką po moim udzie*
V- Nie dotykaj mnie! *Warknełam na niego*
Do Dina to nie trafiało podniósł mnie I chciałam obmacywać*.
Zaczęłam krzyczeć tak głośno aby, wszyscy usłyszeli.
V- Zostaw mnie!! Puść!!! Aaaa! Nie nienawidzę cię!!! *Darłam się* *Kopiąc i szarpiąc się na wszystkie strony*
Dino- Zamknij się głupia! I przestań się kręcić! *Powiedział Dino*
Na szczęście ktoś usłyszał moje krzyki. Przykro mi było że Bont mi nie pomógł chociaż wydawał się taki miły i dobry. Patrzyłam na niego. On popatrzył na mnie jakby, z smutnym i przepraszającym uśmiechem. Tak jakby, chciał mi powiedzieć. Chcę ci pomuc ale, nie mogę przepraszam.
Na podwórko wpadł Lucyfer.
Lu- PUŚĆ JĄ!!! TY GNOJU!
D- Bo co ona jest twoja?! *Spytał Dino prowokująco*
Lucyfer wściekł nie na żarty jego oczy zapłonęły takim go jeszcze nie widziałam nigdy! Odciągnął mnie na bok. I rzucił się na Dino bił go kopał znęcał się nad nim.
V- Zostaw go Lucyferze. *Powiedziałam* - Chcesz go zabić? *Spytałam łapiąc go za ramię*
Lu- Przydało by się! *Krzyknął Lucyfer ze złością*
Popatrzyłam na niego błagalnie. Lucyfer puścił Dina z którego ciekła krew. Atak mojego ukochanego był tak nagły , że Anioł (Dino) nie miał nawet szansy się bronić. Ponieważ odrazu został zaatakowany w najczulsze miejsca. I stracił siły. Dino kasłał krwią.
Lucyfer brutalnie podniósł mnie. Trzymał mnie mocno! Tak żeby nikt nawet, nie pomyślał o tym aby mnie ruszyć.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
W końcu posadził mnie na parapecie gdzieś w korytarzu szkoły.
V- Uspokój się już. *Powiedziałam do niego spokojnie*
Lu- Dlaczego ty taka jesteś?! Dlaczego Nierozpoznana?
V- Jaka? *Spytałam go*
Lu- Ja chcę ciebie chronić. *Powiedział Lucjan patrząc mi w oczy*
Wściekłam się
V- Niby w jaki sposób?! Zostawiając mnie w tej grocie?!
Lu- Przecież by, wrócił tam do ciebie.
Skorzyłam ręce na piersiach obrażając się. Zaczoł mówić dalej:
Lu- A ty musiałaś tu przylecieć zdajesz sobie sprawę na co się naraziłaś zwłaszcza przy twojej mocy. *Umilkł*
V- Zdaje sobie sprawę. Ale to nie moja wina! Spotkałam Bonta on mi pomógł i powiedział żebym, poleciała z nim nie wiedziałam gdzie on mnie zabierze i do kogo. Poza tym, jaka moc powiedz mi.
Lu- Nie powinnaś wiedzieć.
V- Dlaczego ty jesteś dla mnie taki?! Nigdy nie chcesz mi powiedzieć! I potem, jest jak jest między nami.🥺
Lu- Nie naciskaj. Swetty. *Powiedział twardo Lucyfer*
V- Idę. *Powiedziałam* Pomyślałam o Lilou. Tylko ona mnie zrozumie ona by mnie słuchała.*
Lucjan znów przeczytał moje myśli: Przycisnoł mnie do ściany: Patrzył na mnie z góry czułam się taka niska i do tego jeszcze głupia: Powiedział:
Lu- Nie możesz sobie tak Poprostu odchodzić Walker! *Ściskał mój nadgarstek*
Odpowiedziałam:
V- Ukochanej osobie się ufa. *Powiedział ze smutkiem.
Uwolniłam się spod jego silnych rąk i pobiegłam do mojej kochanej Li.
W myślach Vicky:
Nienawidzę cię Lucyferze 😡 i jeszcze bardziej cię kocham❤️. Tylko czy też kochasz mnie? *Zastanawiałam się w myślach*
