~BÖLÜM 8 ~

10.9K 445 8
                                    

Gün boyunca berkle çok eğlendik. Çılgınlık yaptık. Hic eglenmedigim kadar eğlenmiştim. Birlikte pasta yapmaya çalışmış ama becerememiştik. Mutfağın içine etmiş sonra birlikte toplamıştık. Tam anlamıyla hayallerim..

Gece gece berk bira içmek istemişti. "Bira" bu saatte buna tabii ki izin veremezdim. Sonra kim bilir neler olur. Sarhoş Berkle evde tek kalmak istemiyordum. Evden çıkmaya çalıştı. Ama izin vermedim. Bugün bira YOK! Kapının önüne gectim. "Sen mi beni durduracaksın küçük !" dedi. "Berk ya gece gece içme nolur saat 12 olmuş baksana"dedim. O saate bakarken saçını çektim. Çok mu abartmıştım acaba. Dudagimi ısırdım. "Sen,sen merve sen ne yaptın lan sen! ulan saçımı niye çekiyorsun" hata yapmıştım sanırım hemde büyük bir hata. Çok tehlikeli gözüküyordu şu an. "Şey berk ben" dedim. Sesim çok zayıf ve güçsüz çıkmıştı. "Sen ne?"dedi. Bana doğru yaklaşarak. O an ne yapacağımı bilemedim. Hemen koşarak yukarı berk'in odasına çıktım. "Burası benim evim küçük. Kacabilirsin ama saklanamazsın. Benden iyi bilmiyorsun bu evi"dedi. Sesi giderek yaklaşıyordu. Yatağın altına girdim ve nefesimi tuttum. Bu durum çok çocuksuydu. Ama yapacak başka şey gelmedi aklıma. Saklambaç oynayan küçük çocuklar gibi hissetim kendimi. Fakat berk beni yakalarsa sobelemekten beter edebilecek bir çocuktu. Kapı açıldı. Berk'in ayaklarını gordum. Derin bir nefes aldi "nerdesin lan banyoda mısın yoksa seni kıstırmamı kolaylaştırırsın canım"dedi. Bir süre ayak seslerini duydum sonra "ben uslu kızlardan hoşlanırım merve sende uslu bir kız ol ve çık ortaya"dedi. Uslu kız ha? Şu an uslu kız olmaya hic niyetim yok. Ayak sesleri buraya doğru geliyordu. Yatağın altından , yatağın üstüne çıktım ve elime yastık aldım. Berk odaya öküz gibi daldi "aha yakaladım"dediği an kafasına yastıkla vurdum. Afallamıştı sanırım. "Bu iki oldu merve" dedi ve beni ittirdi. Eline yastık alıp o da bana vurmaya başladı. Resmen yastık savaşı yapıyorduk şu an. Ikimizde yorulunca kendimi yatağa attım. O da yanıma uzandı. "Se-sen çok kötü bi kızsın merve. Beni düşürdüğün şu durumlara bak ama bunların hesabını tek tek sonra vereceksin" dedi nefes nefese kalmıştı. "Ya berkk"dedim ona doğru dönerek. "Bu saate bira içmek çok aptalca olurdu"dedim kendimi savunmaya çalışarak. "Bo sootto boro oçmok çok optolco olordo sana mı soracam ulan sanane benim evim" dedi. Gözlerimi pörtletmiş ona bakıyordum. "Üff gerizekali"dedim arkamı dönüp gözlerimi kapattım. Berk gülüyordu. "Ah merve ah"dedi bıkkın bir şekilde. Bi kaç dakika sonra sırtımda elini hissettim. "Iyi geceler küçük hanım"dedi. Cevap vermedim.

Sabah berk'in telefon sesiyle uyandım ama belli etmedim kimle konuştuğunu dinlemeye basladim. Bir süre diğer tarafı dinledi ardından gülmeye basladi "olur guzelim,yaparız yavrum"gibi şeyler soyledi. Kalbim durdu gibi hissettim. Beynimden vurulmuşa döndüm resmen. Berk'in sevgilisi olmadığına emindim peki bu neyin nesiydi şimdi ? Ondan iğrendim bi anlık. Hayallerim düşüncelerim tuzla buz olmuştu. "Merve uyandın mı"dedi. Ruhsuz bir şekilde kafamı salladım. "Ben gidiyorum geç geleceğim bir şey olursa ara tamam mı " nereye gidiyorsun bile demedim, bilmek istemiyordum çünkü. Kimle ne bok yapacağı umrumda bile değildi şu an ona çok sinirliydim."uslu bir kız ol"dedi ve ardından gitti. Olduğum yerden doğruldum. Istemsiz bir şekilde gözyaşlarım akıyordu. Tenimi yakıyordu,gözlerim yanıyordu. Telefondaki kıza guzelim ve yavrum demişti. Düşüncesi bile kötüyken şu an kimle ne yapıyordu düşüncesi kafamın içinde yankılanıyordu. Sakin olmaya çalıştım hemen aceleyle üstümü değiştirip merdivenlerden indim. Kapıyı kontrol ettim kilitli değildi. Burada kalamazdim. Kalbim bunu kaldıramazdı. Gidip eşyalarımı topladim. Evime gidecektim. Kararlıydım. Kapıdan çıkınca derin bir nefes aldım. Başım dönüyordu. Ama güçlü olmam gerekiyor. Eve vardığımda kapı kilitliydi tabii ki. Hemen çantamı karıştırdım. Anahtar! Anahtar neredeydi? Ah salak kafam..
Geri donemezdim ne yapacaktım. Tugcelere gitmeye karar verdim. Hızlı adımlarla tuğçelerin evinin önüne geldim. Kapıyı çaldım açan olmadı. Evde değillerdi sanırım. Kahretsin. Sakin olmaya çalıştım. Derin derin nefes aldim. Berk acaba eve gitmiş miydi. Gitseydi merak edip arar diye düşündüm. Belki de umrunda değilimir. En sevdiğim parka gittim. Düşünmeye başladım. Ne ara bu kadar bağlandım ki ben buna. Parkta oynayan çocukları izledim. Ne kadar mutlu gözüküyorlardı. Keşke çocukluğuma donseydim gibi düşünceler geldi aklıma. Saçmalıyordum bu haldeyken bile. Hava kararmaya başlıyordu ve ne yapacağımı bilmiyordum hala. O sırada telefona mesaj geldi

KALP HIRSIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin