i'm afraid (niall horan 》nederlands)

deel 2 one direcion en sophie

ik zeg dat ik haar ook heb gemist,

eigenlijk niet maar dat zeg ik niet.

ik ga met haar naar binnen, naar mijn oude kamer en leg mijn koffer aan de kant. ik besluit me te gaan douchen. ik pak uit mijn koffer een mooi kleedje want ik moet er toch een beetje mooi uit zien om de familie terug te zien. na 5 min. stap ik terug uit de douche en kleed me aan, doe mascara en een lijntje boven mijn ogen. ik ga naar onder en begin te eten. ik had echt wel veel honger. zo eten in een vliegtuig is echt niet lekker, maar ja. na 10 min. ben ik klaar. ik hoor de deur open gaan, mama en ik kijken verbaasd naar de deur en daar zie ik sophie staan

(mijn zus) ze geeft een gil, ik kijk nog snel naar de deur om te kijken of er nog iemand is. maar nee gelukkig, ik zou niet weten wat ik moest doen als 1D daar stond. ik knuffel haar terug en alweer zeg ik dat ik haar heb gemist, maar eigenlijk niet. sinds ik in nederland was had ik altijd schrik om een bikini aan te doen want dan zou iedereen mijn lidteken zien op mijn buik. dat kwam dan eigenlijk door sophie en de rest want als ze me niet zouden negeren was ik het hele weekend bij hun gebleven en had ik die lidtekens niet gehad. maar ja. we hadden nog zo'n 30 min. gepraat. SAAI. we zouden de hele week langs gaan bij de familie om te laten weten dat ik terug was, alsof er geen gsm bestond.

1 week later

ik stond op en keek naar mijn gsm 10.32 uur pffff ik voelde me echt slecht maar ik had geen zin om de hele dag in mijn bed te liggen. ik neem een jogging en doe hem aan(zie foto) ik belde mijn nicht op en vroeg of ze zin had om met me te gaan joggen. nog geen minuut later en ik krijg al een sms terug JAAAA!!!OM HOE LAAT? vraagt ze. NU?vraag ik. OKE krijg ik terug

we spreken af bij het park. ik loop zo snel als ik kan naar het park en ga zitten op een bankje.

tegenover mij zitten er kinderen te gillen enz. net als ik wil opstaan staat grace voor me, mijn nicht. ik pak haar arm vast en ga naar de meiden toe. ze zien er ongeveer 12 uit.'' wat doen julie hier'' vraag ik '' weet je dat dan niet, one direcion deelt handtekeningen uit''

wacht zei ze nu one direcion, fijn net als ik ze probeer te vergeten delen ze handtekeningen uit.

ik sta bijna tegen de grond gedrukt als ik de jongen met de blonde haren naar mij zie kijken,Niall wat heb ik hem

gemist zijn mooie ogen, zijn mooie haren, zijn mooie lach en al die andere leuke dingen aan hem

opeens zie ik niall opstaan met zijn blik nog steeds op mij gericht. ik draai mijn hoofd naar de andere kant, pak Grace vast en loop weg.