Yolda yürurken genç çocuk durdu birden
"ilişkimize nokta koymak istiyorum" dedi
kız önce ne dediğini anlayamadı
duyduklarına inanmak istemiyordu
konuşmak istedi
ama hiçbir şey diyemedi
kelimeler boğazında düğümlenmişti
ve kız biliyordu konuşursa sesi titreyecekti
ve kız sustu,
"Tamam" diyebildi sadece
oysa demek istediği çok şey vardı
hayır diyemedi,
bekle, gitme diyemedi
nedenini bile soramadı
o an
kalbinin kırılma sesini duydu kız
sonra genç çocuk ,
son kez kızın gözlerine baktı
ve arkasına dönüp,
hızlı adımlarla uzaklaştı
kız kıpırdayamadı bile,
genç çocuğun arkasından baktı
her şey o kadar ani olmuştu ki
tıpkı ölüm gibi diye düşündü kız
ölüm de böyleydi;
birden ruhun bedenini terkederdi
ve geri dönüşü olmazdı
kız bir kez daha öldü
neden kalbim de hayatım gibi
kırılıp yok olup gitmiyor diye düşündü
ve kızın asıl üzüldüğü;
o bunların olacağını biliyordu,
ama hislerine engel olamazdı ki
Giden mi daha çok üzülürdü,
kalan mı, bilinmez
ama kızın bildiği tek şey;
O üzmeye kıyamaz dediği kişi tarafından öldürülmüştü
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Varoluşum Kırıkları
Poesiahiçlikle dünya arasında sıkışmış ruhlar, kırılmış kalpler ve yaralı bedenler... 26/11/2014 13:11