Dance Room | Yeonbin

15

!ÖNCEKİ BÖLÜMÜ ATLAMIŞ OLMA İHTİMALİNİZ ÇOK YÜKSEK OKUNALAR ORADA DÜŞÜK BURADA FAZLA LÜTFEN ATLAMAYIN!
____________________________

Choi Soobin

Hızlıca açılan kapıyı duyduğum an Yeonjun'u omuzlarından geriye itekledim ve ayağa kalktım. O da benden hemen sonra kalktı.

İçeri giren kişi babamdı.

Korkudan kalbim yerinden çıkacakmışçasına hızlanmıştı. Bizi görmemiş olması için dua ediyordum.

"Soobin? Evde birinin kalacağını neden bana söylemedin canım oğlum. Bilseydim sizi rahatsız etmezdim. Tıklamadan girdim kusura bakmayın. Arkadaşınla tanıştırmayacak mısın beni hm?"

Her şey çok garipti. Babamın içine bir melek girmişti sanki. Neden böyle iyimser bir tavırla konuşuyordu?

Doğru ya. Onun için itibarı önemliydi. Yeonjun burada olmasa kesinlikle bana herhangi bir konu hakkında kızacaktı. Odama gelmesinin başka bir açıklaması olamazdı.

"Bu Yeonjun. Hem sınıfımdan hem de dans kursundan arkadaşım."

"Evet ben Yeonjun, memnun oldum." diyerek selamladı.

"Ben de memnun oldum. Buraya gittiğim iş gezisinin uzatıldığını  söylemeye gelmiştim.
Bir süre daha yokum yani, haberin olsun. Şimdi gidiyorum ben. İyi eğlenceler çocuklar." Hayatımda hiç görmediğim kadar kocaman ve yapmacık bir şekilde gülümseyerek odadan çıktı.

Hiç kızmadığına veya hiç tepki vermediğine göre beni öpüşünü odamın şekli sayesinde görmemiş olmalıydı. Babam çıktığı an sessizlik oluşmuştu, garip ve rahatsız edici bir sessizlik.

Sessizliği ben bozan Yeonjun oldu. "Soobin?"

"Efendim..?"

"Devam edelim mi?"

"Tamam... Az önce sorduğum sorunun cevabını... anlayamadım açıkçası. Hoşlandığın kişiyi sorduğumda eden bir anda beni öptün?"

"Ah... Şey... Hiç! O an çok öpesim geldi ve öptüm. Arkadaşlar, çok sevdiği arkadaşlarını öpemez mi ya haha..."

"Arkadaşlar birbirinin dudağından öper mi?"

"Öpmez mi..?"

"Ayy Yeonjun sorularıma soruyla cebap verme lütfen. Daha önce arkadaşım olmadığını biliyorsun. Öpüp öpmediğini bilmiyorum. Bu yüzden sana soruyorum. Arkadaş arkadaşını arkadaşça dudağından öper mi?"

"Ha-.. Ha evet öper tabii ki."

Nasıl yani? Bir insan arkadaşça çok sevdiği birini dudağından öpmesi doğal bir şey miydi? Garipti.

"Pekala... O zaman şimdi kimi sevdiğini söyle bana."

"Söylemesem olmaz mı şu an?"

"Sen bilirsin."

"Teşekkür ederim Soobin."

"Önemli değil... Ben de aslında sana tekrar teşekkür etmek istiyorum, elimi hiç bırakmayıp rahatlamamı sağladığın için." Cümlemi bitirip beline kollarımı sardım. Bu hareketimi beklemiyordu ki duraksadı akat daha sonra o da yavaşça ellerini bana sardı.

Onunla sarılmak daha da rahat, güvende hissettiriyordu...

Uzun süre bu şekilde kaldığımızı düşünerek kollarımı çekiyordum ki Yeonjun izin vermedi.

"Soobin, ikimiz de birbirimizin çok sebdiği birer aekadaşıyız değil mi?"

"Evet."

"O zaman seni yine öpmemde sorun olmaz."