SERKAN'DAN
Darhan beyden aldığımız seanstan bir hafta geçmişti artık Eda sesler duymuyordu Ben de birazcık olsun gülmesi eğlenmesi için onu küçük bir geziye davet ettim o da isteyince birlikte kafamızı dinlemek için İstanbul village park'a gittik havalar artık daha serin olduğu için birazcık sıkı giyindim ben kapıdayken eda'ya seslendim
Serkan:Sevgilim hadi gelmiyor musun
Eda:Geldim geldim
~Eda ve Serkan village parkta çok eğlenirler Serkan her ne kadar eda'yı O halde görse ve içi acısada poğaçaya katlanıyor ve onun mutlu etmeye çalışıyordu Eda ise piskolojik olarak günden güne iyi gitse de her geçen gün hastalığı daha da artıyordu de artık kendi vücudu hastalığa devamlılık getiremiyor du Eda bunları görmezden gelerek sadece gülmeye ve Serkan sayesinde hayata tutunmaya çalışıyordu her geçen gün hayatında gözlerini açabildiği her sabah hem şükrediyor hem de yalvarıyordu şükretme sebebi Serkan gibi bir adamın hayatında olması yalvarma sebebi ise bu hastalıktan kurtulma isteğiydi her sabah sevdiğinin yanında uyanan Eda onun kokusunu içine çekerek yapıyordu bunları serkan'ı çok seviyordu ona inanıyordu güveniyordu en önemlisi aşıktı~
