EDA'DAN
Uçağa giderken bir adam vardı karşımda yürüyen. Bir şey arıyor gibiydi durdum ona ne olduğunu sordum.
Eda: Beyefendi bir şey mi oldu?
Serkan:Ha evet ya az önce bu anahtarları yere düşürdüm onları sıralamaya göre dizmem gerek
Eda: Yardım ister misiniz?
Serkan:Zahmet olmasın?
Eda:Yok canım ne sorunu
Serkan: Teşekkür ederim.
Eda:Ne demek her zaman
~böylece güzel kız ve genç adam ilk defa karşılaştı tesadüf onların yollarını kesiştirdi~
SERKAN'DAN
Uçağa bindiğimde biletime baktım oturacağım koltuk sırasını öğrenince o koltuğa doğru ilerledim tam 14. koltuğa oturdum yanımda birisi vardı ona seslendiğimde az önce bana yardım eden kadın olduğunu gördüm ne yani bu nasıl ola biliyor bu koskoca dünyada. Neyse artık ikimizde Bali'ye gidiyoruz bunu öğrenmiştim.
EDA'DAN
Daha demin yardım ettiğim adamla birlikte yani yan-yana oturmuş Bali'ye gidiyorduk "neyse" deyip fotoğraf makinemi çıkardım uçakta telefon yasak ama fotoğraf makinesinden bir şey olmaz deyip bulutları camdan çekmeye başladım.
Serkan:Ne garip değil mi?
Eda:Garip olan ne?
Serkan:Yani ne bileyim sadece bir cam yani baktığımızda camın bu tarafında sadece sen ve bir takım insanlar kemerleri bağlı bir şekilde otururken diğer tarafta zapt edilmez bir özgürlük var.
Eda: Kurduğunuz cümleler çok anlamlı ve pek te felsefik yazarlıkla bir ilginiz var galiba
Serkan: Evet yazarım. Sizde oturduğumuzdan beri fotoğraf çekiyorsunuz pek ilgilisiniz bu işe galiba
Eda: fotoğrafçıyım.
Serkan:Ne güzel. Sizi anlaya biliyorum bazı insanlar yazarak bazı insanlarsa bakarak anlaya biliyor demek ki duyguları
Eda:Daha önce hiç sizin kadar anlayışlı birine rastlanmamıştım
Serkan: Farklı karakterler yaratırken anlayışı ve empatiyi de öğreniyorsunuz
Eda:Sizde bayağı öğrenmişsiniz sanırım
Serkan:Galiba öyle biraz
~Derken yolculuk çok keyifli geçer onlar için~
