1

3.6K 130 102
                                    


"Tekrar çocuklar. Daha tutkulu."

Bu sözü bugün kaçıncı duyuşumuzdu. 20-25 ya da daha fazla. Hiç bilmiyorum. Şuan bildiğim tek şey çok yorgun olmam ki hepimiz öyleyiz.

Mama için hazırlanan dansını kaç gündür çalışıyorduk ama bir türlü dans öğretmenimiz beğenmiyordu. Hep bir eksik buluyordu.

Onu değiştirin. Olmadı o hareket yerine şunu yapın. Elinizi daha yukarıda hareket ettirin. 3 gündür sayısız koreografi değiştirmiştik. Ama hiç biri olmamıştı.

Aslında ana dansta bir sıkıntı yoktu. Eksik olan patlayıcı bir geçişti. Tek eksik diğer şarkıya başlamadan önce yapmamız gereken bir geçiş ama biz bunu yapamıyorduk.

En sonunda saat gece üç civarında bir şey bulmuş olmalı ki öğretmenimizin gülücüklerle etrafa bakmaya başladı. İçimden umarım zor bir şey olmaz diye geçirirken adımı seslenmesiyle dualar etmeye başlamıştım.

"Evet. Bir şey mi oldu?" diye tedirginlik içinde sordum. "Jin ve V ikiniz geçişi yapacaksınız. Çok güzel bir fikir buldum. Hem sahneye hem de klibe uygun olacak."
demesiyle şaşkınca bakan üyelerimize katıldım.

Şimdi beni azarlayan dansıma demediği lafı bırakmayan adam bana geçiş için şans veriyor. Hemde Tae ile ikimiz sadece ikimiz olacak şekilde bireysel bir sahne. Herkes şaşırmıştı.

Çekingen bir tavırla "Benim yerime Jimin veya Hoseok olması daha doğru olmaz mı sonuçta o ikisinin dansı grup içerisinde en iyi. Ayrıca benim yerime kimi koyarsanız daha iyi dans edeceğini biliyorsunuz ve biliyoruz. Bu yüzden bence benim yapmam pek doğru olmaz." dedim.

Doğruları söylemiştim. Her defasında yaptığım dansa bir şeyler buluyordu ki bunu kabul edersem normal dansı yapamazdım çünkü provalardan sonra kendi çalışmama zaman kalmazdı.

"Jin hyung öyle deme ne kadar kendini geliştirdiğini uğraştığını hepimiz biliyoruz. Kendine haksızlık yapıyorsun." Jimin'in sesiyle ona bakıp tebessümle "Jimin-ah ne kadar iyi şeyler söylesende bu gerçeği değiştirmez. Önemli değil. Dansımın iyi olmadığını biliyorum." diyerek onu cevapladım.

Etraftan 'hyung hayır öyle deme' nidaları yükselse de biliyordum. İyi dans edemiyordum. Ve benim yüzümden daha fazla çalışmak zorunda kalıyorlardı hep. Ne kadar çabalasamda bu kadar oluyordu. Buna üzülüyordum ama grubun hyungu olduğum için kimseye bir şey demiyordum.

Dans öğretmenimizin "Jin-ah endişelenme dans etmene gerek olamayacak sadece oturacaksın. Geri kalan her şeyi Tae sen yapacaksın." dedikleriyle şaşırmıştım.

Bomboş bir sahne iki kişi ve biri sadece oturacak diğeri kalan her şeyi yapacak. Ve sahneyi olduracak izleyenlerin nefeslerini kesecek. Bu adamın aklında ne olduğunu gerçekten merak ediyorum.

Konuşma başladığından beri konuşmayan Tae sonunda konuşmuştu. "Pardon ama o nasıl olacak? Jin hyung sadece oturacak ve ben ne yapacağım da sahneyi doldurabileceğiz? Dans olmadığını da söylediniz. Ne yapmamız gerek?"

Dedikleri benim aklımdaki düşüncelerle aynıydı. İkimizde şaşırmıştık. Sonuçta iyi bir performans sergilemek istiyorduk ama  bu iki kişiyle nasıl olacaktı?

"Bang PD ne der bilmiyorum ama benim aklımdaki blood sweat and tears klibindeki göz kapama sahnesi. Şarkı bittikten sonra herkes sahneden ayrılır sadece Jin ve Tae kalır. Jin yere çöker ve Tae Jin'in gözlerini kapatıp sahneyi bitirirler. Ne düşünüyorsunuz?"

"Açıkçası güzel bir bitiriş ama bu fazla cesur olmaz mı bir ödül töreni için? Armyler ne düşünür?" Namjoon yine liderliğini konuşturmuş ve her detayı düşünmüştü. Ve haklıydı bir ödül töreni için biraz fazlaydı.

Just You •TaeJin•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin