Güzel Günler

2. Bölüm - Aşk diye bir şey var mı?

Sınav çıkışı Ecrin'i bulamadım ve tek başıma yemeğimi yedikten sonra öğle arasının bitmesine 15 dakika kala yanıma geldi. "Neredesin be kızım? Kaç saattir kayboldun ortadan!" derken sitemli tavrımı takındım. "Sinirlenme hemen Berkan kardeşimle bazı özel işlerimiz vardı onlarla uğraşıyorduk." dedikten sonra beni kollarının arasında deyim yerindeyse hapsetti.

Berkan konusuna gelecek olursak kendisi benim 2 sene sevgili kaldığım ve saçma sapan baskıcı tavırları yüzünden geçen sene ayrıldığım eski sevgilimdi. Ecrin bu işin peşini bırakmıyordu ve sürekli onunla konuşup bizi barıştırmaya çalışıyordu. Berkan ise geçen 1 senelik süreçte okulda takılmadık kız bırakmamıştı ama güya hala aklında ben vardım çünkü ilk ve tek aşkıydım. Yersen.

Ecrin Berkan konusunda bu kadar ısrarcı olduğu için onun konusu açılır açılmaz ben konuyu değiştiriyordum ve üzerime alınmıyordum. Uzun zamandır kimseyi beğenmemiş ve kimseyle çıkmamıştım ve Fırat'la konuşmaya başlamıştık. Öğleden sonraki dersler çok sıkıcıydı ve ben de en sevdiğim aktivite olan sıraya kapanıp Fırat'ı düşünüyordum telefonu neden kapalıydı ki? hemen eve gidip onu tekrar arayacaktım. 6. dersteydik ve düşüncelerimden beni telefonumun titreşimi ayırdı 'Oh be Fırat telefonunu açmış' diye düşünürken ekrana baktım. Annem arıyordu. Önemli bir şey olmuş olmalıydı. 

Öğretmenler tarafından seviliyordum. Derste konuşmuyordum, dinliyordum. Yani izin istemem sorun olmayacaktı. "Hocam annem arıyor, önemli bir şey olmasa aramaz. Çıkabilir miyim?" dedim. Nihat hoca "Uzun sürmesin." Dedi ve hızla sınıftan çıktım. "Alo anne?" Dedim telaşlı bir şekilde. "Parla bugün eve erken gel. Çıkışta bir yere uğrayayım deme." Dedi. "Ne oldu da?" dedim çünkü annem genelde böyle bir şey istemezdi. Ki isteyecek bile olsa dersin ortasında aramazdı. "Gelince konuşuruz." Sağ ol anne yani şimdi son ders nasıl geçecek? Merakta bırakacak illa... 

Zar zor son dersi atlattım. Koştur koştur eve gittim. Böyle hızlı gitmemin sebebi annem acele et dediği için değil, tamamen merakımdandı. Eve geldiğimde annemin yüzü asıktı. "Anne neyin var ne oluyor?" dedim. Cevap vermeyip sustu. "Anne sana diyorum ne oldu? Hem erken çağırıyorsun, hem söylemiyorsun?" dedim sinirlenmeye başlamıştım." Parla, baban duştayken telefonuna mesaj geldi." Dedi. Eee ne vardı bunda yani? "Sonra ne oldu?" dedim. "Ben de ne olduğunu merak edip açtım. Mesaj bir kadındandı. Babanın hayatında olan bir kadından." Biraz daha duraksadı ve uzaklara bakarak  o son vurucu cümleyi söyledi. "Baban beni aldatıyor." Bunu o kadar donuk. O kadar ruhsuz söylemişti ki gerçek olup olmadığını anlamayıp afallamıştım.

 Senelerdir annem ile babam benim için hep en mükemmel çift olmuştu. Babam çok romantik bir adamdı. Tanışma yıldönümü, anneler günü, evlenme yıldönümü, doğum günü, sevgililer günü.. derken hiç bir zamanı es geçmeden anneme sürpriz yapardı. Hayatım boyunca hiç bir zaman aşka sevgiye inanmamıştım. Saçma sapan çocukça yaşadığım ilişkilerde sevgi filan yoktu. Arkadaşlıktan biraz öteydi ama onlar benim idolümdü. Babam gibi birini bulunca gerek aşka inanabilirdim. Peki ya şimdi?

Tam da sevgiye onlarla inanmışken annemin dediği şeyle donup kalmıştım. Bir süre bekledim. Bir şey diyemiyordum. "Iıı sen e e min misin ya ani?" diyebildim kekeleye kekeleye.

 "Parla, odana git. Birazdan baban gelecek ve konuşacağım. Odandan çıkma." dedi. Bir şey söylemeden dediğini yaptım ama bunlar hiç hayra alamet değildi. Hem ne belliydi yani hemen bir mesajla aldatılır mı canım? Odama gidip kulaklığımı taktım. Çünkü biliyordum annemle babam her ne kadar romantik ve aşk doluysa kavgaları da bir o kadar şiddetli olurdu. Annemle babamın sesleri az da olsa kulaklığımı atlatıp bana geliyordu.

"Ben bunu sana asla yapmam, tek seferlik bir hataydı." gibi bağırmalar geliyordu babamdan. Annemse daha çok dinliyor gibiydi. 1-2 Dakika içinde tam sesler kesildi derken duyduğum ses beni sıçratmaya yetmişi..