OKULUN METEORU!

OM!-8-

"Üşüyor musun bir tane daha yorgan getireyim mi?"

"Hayır gerek yok."

"Sıcak bir şeyler ister misin?"

"Hayır."derken gözlerimi devirmiştim.Fazla abartmışlardı sanki..Hele de Burak.

"En sevdiğin çikolatayı vereyim mi?"

"En sevdiğim çikolatayı nerden biliyorsun ya?Neyse hayır istemiyorum."derken Burak bir sağa bir sola gidiyordu,bu yaptığı hareket başımı döndürürken elimle yüzümü kapadım.

"Noldu başın mı ağrıyor?Doktor çağıralım hemen."kapıya doğru giderken elinden yatağa doğru çektim.Heyecan yaptığı için çekebilmiştim,yok sa bu kaslı çocuğu normal de çekemezdim.Kasları olduuğunu nerden mi biliyorum?İhihiihihi kuşlar söyledi.

"Ya nereye gidiyorsun bir yerinde dur yok bir şeyim."gözleriyle beni süzdükten sonra ben de kendimde baktım.Gayette iyiydim.

"Dayak ister misin?"dediği şeyi anlamadın başımı sallarken gözlerimi birden açtım,Burak bana malmışım gibi bakıyordu,ki öyleyim ama konumuz bu değil.

"Gıcık etme beni."dediğimde güldü.

"Edersem ne olur?"dediğinde aklıma zekice bir plan geldi.Ona bakmaya devam ederken o da bana bakarak gülüyordu.

"Burak.."diye fısıldadığımda kendimi yatağa attım.Gülmemek için kendimi acayip bir şekilde sıkıyordum.

"Gizem..Lan Gizem."dediğinde kafamı kucağına koymuştu.

"Hay kendimi sikeyim Gizem uyan lütfen yalvarırım."derken ses tonu cidden kötü geliyordu,Endişelinir diye düşünmüştüm ama bu kadarını düşünmemiştim.Kolanya alıp bileklerimi ovduktan sonra,telefonunu çıkardı.

"Nerde bu doktor..sikeyim nerde lan?"dediğinde doktoru aracayacağını anladım.

"Şaka yaptım be turp gibiyim salak."derken başımı kaldırmıştım.Yüzlerimiz arasında santim fark vardı.Gözlerinde kızgınlık gözlerime işlemişti,bu kadar korkacağını tahmin etmemiştim.

Bana daha da yaklaştığında dudaklarımız arasında 2 santim yer kalmıştı.Bana kalan tek şey gözlerimi kapatmak olmuştı,nefesi yüzüme çarparken içimdeki kelebekleri hissettim.

Nefesi birden uçup gittiğinde yüzüme değen şey sadece havaydı.

"Sen ne yaptığını zannediyorsun?"derken gözlerimi açmış o kızgınlık dolu gözlerine bakıyordum.

"Ne yapıyorum?"dediğimde hiç bir şey anlamamıştım.

"Beni kendinle korkutma."diye sinirle söyledi sözcükleri.

Kahkaha attım,"Baya korktuğunu kabul et bence."

Benim aksime teklikeli bir kahkaha attıktan sonra soğuk bir şekilde konuştu,"Ben senin için korkmadım,benim yüzümden bir şey oldu sandım."

"Ne fark var?"

"Sana bir şey olması umurumda değil,benim yüzümden bir şey olduğunu sandım ve kendimi suçlu hissettim sadece bu."

Gözlerimde habersiz biriken göz yaşları kendini serbest bıraktı,gözlerime kızgınlıkla bakarken bir den yumuşadı.O yumuşasın diye ağlamıyordum,neden ağladığımı ben de bilmiyordum aslında.

Neden ağlıyordum ki?

Gözlerimi kapatıp göz yaşlarımın akmasına izin verdim,bir hıçkırık ağzımdan kaçarken,gözlerimi açıp duvara yumruk atan Burak'a baktım.