Tatlı Çocuğun Belalı Kızı

10.Bölüm

Yine merhaba !!!

Öncelikle bu bölümü, yazarken yanımızda oturup sırayı karalayan arkadaşımız Begüm'e ithaf ediyoruz. Bu bölüme desteği büyük :D

Multimedia Deniz ...

10.Bölüm

Emir’i Neon Bar’a göndermek…

Hem de Ada’yla…

Söylemesi bile berbattı. Böyle şeyler konusunda Emir de benden farklı değildi. Barlar kesinlikle ona göre değildi.

Ada’yı sevmemiştim. Aslı’nın söylediğine göre Mina’ya eziyet etmiş bir zorbaydı. Emir’i öyle bir yerde yalnız bırakamazdım.

Zil çaldığında Emir Ada’nın yanına gitti. 5 dakika kadar konuştular. Sanırım plan yapıyorlardı. En sonunda Ada Emir’e gülümsedi ve yanından ayrıldı.

Emir 10 saniye kadar arkasından baktı. Hemen yanına koştum ve onu kolundan çekerek normal hayata döndürdüm. Planım basitti. Onun için mutlu olduğuma inandırıp buluşmanın ayrıntılarını alacaktım. Beraber çıkışa doğru yürümeye başladık.

‘’Gene iyisin, kaptın kızı. ‘’ dedim gülerek. Küçük bir kahkaha attı.

‘’Tabi oğlum. Benim gibi karizma bir adam tabi kapar kızı. ‘’ dedi. Gözlerimi devirdim.

‘’Ne zaman gidiyorsunuz? Kaç gibi yani? ‘’ dedim. Kaşlarını kaldırarak bana baktı.

‘’Ne zamandan beri çıkacağım kızları merak etmeye başladın. ‘’ dedi.

Yapmacık bir kahkaha attım.

‘’Yapma lütfen. Sen benim en iyi arkadaşımsın. ‘’ dedim.

‘’Akşam 9’da onu almaya gideceğim. ‘’ dedi.

‘’Harika, yarın görüşürüz. Sana iyi eğlenceler. ‘’ deyip koşarak yanından ayrıldım

Onları takip edeceğimi tabi ki onlara çaktırmayacaktım.

-----------------------------

Saat 9’a geliyordu. Üstüme kırmızı-siyah ekose gömleğimi altıma da siyah kotumu giymiştim. Kafama da siyah capimi geçirip aşağı indim. Ayağıma siyah converselerimi giyip dışarı çıktım. Kapının önünde çağırdığım taksi bekliyordu.

Bindim ve Duman Caddesi’ne gitmek istediğimi söyledim. Taksici bana ’’Ar yu siriyıs? ‘’ bakışlarını attıktan sonra gaza bastı.

Caddenin önüne geldiğimizde taksiciye ücretini ödeyip indim. Bir an içimden geri dönmek geçti ama dönmeyecektim. Emir’in başına bir şey gelebilirdi ve bunu istemiyordum.

Caddede Neon Bar’ı bulup önüne geldim. Klasik Duman Caddesi yine aynı tiplerle doluydu. Herkes etrafta sarhoş sarhoş dolaşıyordu. Bazıları ise uyuşturucu satmaya çalışıyordu.

Neon Bar’ın kapısının yanındaki duvara yaslanıp yüzümü capimle kapattım. Emir ve Ada’yı beklemeye başladım.

Bir süre sonra caddenin başında Emir ve Ada belirdiler. Ada üzerine yok sayılacak bir elbise giymişti. Emir ise benim gibi gömlek ve pantolon giymişti.

Önümden geçip Neon Bar’ın kapısından içeri girdiler. Beni fark etmedikleri için rahatlamıştım. Çünkü Emir yüzümü kapatmama rağmen beni tanıyabilirdi. Bu yüzden asla onların görüş alanında durmayacaktım.