''𝒩𝓊𝓀 𝒹ℴ𝒿𝒶...💔''

Prolog

-Shpirt... gjeje cfare kam ketu per ty.
-Te lutem Arad jo tani, mezi gjeta perqendrimin ne studim. Eshte semundje shume e veshtire per t'u studiuar.
-Seriozisht ke 2 ore qe je aty dhe mezi gjete perqendrimin? Shiko zemer t'i po studion te behesh mjeke qe te sherosh njerezit e botes nga trute e kokes por me duket se do te lesh te tuat aty.
-Urime, me shperqendrove! Cfare do tani?
-Hmmm.... epo kur po kthehesha nga rajoni kalova nga dyqani dhe ma terhoqi vemendjen kjo cokollata dhe thashe..... (nuk e la te fliste me gjate por ja mori cokollaten nga dora)
-Hey kush tha se e mora per ty?
-Askush nuk e tha dicka te tille dhe me sa pashe cokollata nuk kishte emer dhe e mora.
-Po zemra ime kishte emer kur e more, cokollata ime?
-Hmmm zemra jote... me kujtohet se kishte te ngdhendur ne te emrin tim me shkonja te arta. ( dhe i dhuroi nje buzeqeshje te embel teksa shijonte cokollaten)

Pas 5 minutash

-Yummy sa e mire qe ishte. Hey dudushi kam nje ide. Meqe une ne shkolle dhe ti ne rajon gjithe diten si komisar qe je pse s'me sjell cdo dite cokollata keshtu shlyen borxhin qe u kushton me shume rendesi krimineleve se mua. ( dhe beri nje fytyre bebusheje)
-Jo pa me lene te shijoj embelsiren time me pare.(tha ai dhe jua afrua buzeve te saj duke e i dhuruar puthje te lehta)
Hmmm do ta bej nese ti me jep embelsiren time cdo nate sybukura ime.
(Ajo u skuq nga fjalet e tij dhe u afrua dhe e puthi e me pas e perqafoi duke i zene gjumi ne krahet e njeri tjetrit)

____________________
______________

-Jooooo nuk eshte e drejte! Eshte e papranueshme.
-He tani Arjola mos bej keshtu te lutem.
-Jo dhe pike. Nuk mund ta pranoj Arad. Joo s'mundem, se pranoj dot qe ti te kesh tere kohes ne pune perkrah nje femer.
-O llastica ime, syte e mi jane vetem te ty.
-Po normal qe do jene vetem per mua se perndryshe ti nxjerr dhe t'i jap ne dore.
-Domethene u morem vesh?
-Jo akoma se pranoj dhe kam te drejte te jem xheloze sepse ti do kalosh gjithe diten me te.
-Khe khe.... po ja qe mua s'me shijon dita llastic... me shijon me se tepermi nata. ( dhe i hedh nje shikim provokues dhe domethenes)
Me c'po shoh qenka naten dhe po mendoj nese ndonje ketej rrotull deshiron te fleje ne krahes e mi?!
( dhe Arjola shkon dhe struket ne krahet e Aradit duke e zene gjumi ne paqe)

_________________________
______________

Pas nje muaji

-Jo Arad... (tha ajo mes ngasherimesh)
Jo kurresesi s'mund te me lesh. Pse po me le? Ku gabova Arad? Cfare beraaaa??? S'mund te me lesh jo... jo Aradi im s'me le mua...Aradi im se le llasticen e tij apo jo? Me thuaj qe po tallesh te lutem...thuame qe po ben shaka me mua... he pra thuame... thuame s'do te te le kurre... thuame llastica ime.... thuaje Arad thuaje...
-Arjola kuptome te lutem! Une s'te dua me! ( tha ai i ftohte si akulli. Ne syte e tij nuk mund te shikoje asnje ndjenje sepse syte e tij tashme shihnin bardh e zi. Ata sy e humben ngjyren.)
-Pse Arad?? Pse? Kaq qenka perjetsia jote? Kjo qenka dashuria jote? S'mund te me lesh vetem me nje fjale Arad! Nuk mund te me lesh vetem me nje fjale.
-Epo ja qe te lash Arjola. Une te lash, vetem me nje fjale. ( me keto fjale e mbylli dhe u cua te largohej)
-Joooooooooo!!!!! Mos me ler Arad.... mos.... mos me ler!!! ( bertiste ajo me terrin e nates se akullt tamam sic ishte shpirti i saj ne keto momente. I ftohte, si akulli!)

________________________
___________

Dera e zyres hapet dhe ne tavoline qendronte nje karrike e kthyer me shpine. Pas saj ishte nje person, nje femer.

-Arad, vogelushi yne i vogel komisar. Me c'mora vesh u ndave me te dashuren mes lotesh apo jo? ( foli ne ze nga karrigia e cila tashme po kthehej persembari) Apo me sakte ajo po qante... ( nuk mundi te vashdonte me tej sepse Aradi e nderpreu)
-Erdha ketu ashtu sic me kerkuat ju. Une e mbajta premtimin tim dhe pres ta mbani edhe ju tuajin. Asaj dhe familjes sime nuk do t'i prekni asnje fije floku.
-Mos u shqeteso voge....
-Mua mos me quani vogelush!
-S'te ka mesuar kush se eshte mungese edukate te nderpresesh tjetrin kur flet?!
-Po ty s'te ka mesuar kush se te ndash dy te dashuruar eshte mekat?!
-Nuk te kam marre per lojera fjalesh. Dhe une nuk jam shoqja jote qe te me drejtohesh me "ti". Ti ke ardhur ketu per te me sherbyer mua dhe te jesh i infiltruari im ne polici. Neser do shkosh te pershendetesh me familjen. Cdo gje eshte bere gati. Neser do nisemi per me Angli ku ty te pret puna e re si polic. Edhe dicka harroje emrin "Arad" ti tashme do te quhesh Rayan.... Rayan Blake.
-Por.....
-Rregulli numer 2... s'ka por. Mu hiq sysh tani. ( dhe u kthye perseri ne pozicionin e saj te mepershem me shpine nga tavolina duke e lene Aradin me shume pikepyetje ne koke.

Hey njerez te wattit... sapo ju prezantova ne nje fare menyre disa nga personazhet e historise sime te re ketu ne wattpad. Uroj t'iu pelqeje dhe me besoni do jete nje histori shume interesante. Ne updatein e rradhes do t'iu sjell fotot te personazheve nese gjej ndonje te bukur sigurisht. Uroj'iu shijoje leximj dhe gjithashtu uroj ta pelqeni e nese ndodh mos harroni ☆ ate yllin e vockel aty poshte