Ders coğrafyaymış hiç sevmem. Çünkü yapamıyorum. Biraz resim çizdim ve ders bitti. Sıramdan kalktım. Tam kantine doğru gidiyordum ki bir kol beni tuttu.
Kolun sahibi Sarp'tı. " Nereye? " diye sordu. Bende " Kantineee. " dedim. " Beraber gidelim, hem biraz konuşuruz." dedi. Beraber kantine indik. Boş bir masaya oturduk. " Sen iki dakika bekle ben kahve alıp geliyorum " dedi.
Biraz sonra Sarp geldi. Elindeki kahvelerden birini bana uzatırken" Seni dinliyorum " dedi. Bense kafamı eğip ellerimle oynamaya başladım. " Anlatacak bir şey yok " dedim.
Sarp kolumu kendine doğru çekti ve kolumdaki morluklara baktı. " Yine o kadın yaptı değil mi? , Bu sefer ne oldu o lanet evde? " dedi. " Her zamanki incir çekirdeğini doldurmayan sebepler işte, neymiş efendim kaç yaşına gelmişim hala insanların yanında nasıl davranmam gerektiğini bilmiyormuşum. "
" İnanmıyorum bu nasıl anne? Bir insan her fırsatta çocuğuna şiddet uygular mı? " " 15 yıl oldu, alıştım artık. " dedim. Biz böyle konuşurken yanımıza 11. sınıflardan bir çocuk oturdu. Sarp'ın arkadaşıymış. Sarp bizi tanıştırdı. Çocuğun adının Poyraz olduğunu öğrendim. Poyraz bana özlemle bakıyordu. Dayanamayıp " Bir sorun mu var, bana neden bu kadar dikkatli bakıyorsun? " dediğimde kendine gelmiş gibi silkindi.
" Anneme çok benziyorsun, bana onu hatırlattın bir an onu çok özlüyorum " dedi. Bu soruyu sorduğumda pişman oldum ve hemen özür diledim. Sorun olmadığını söyledi. Bir süre kimse konuşmadı. Sessizliği bozan Poyraz oldu. " Sarp'ı biliyorum ama seni hiç tanımıyorum. Senin ailen nasıl biraz da sen anlat. " dedi." Peki, sen bilirsin " dedim ve anlatmaya başladım.
" Öncelikle benden nefret eden bir annem var. Hatta bunu yüzüme karşı söyledi. Kendisi bana sürekli şiddet uygular. " Kollarımı ona doğru çevirdim. Bana inanmamış gözlerle bakıyordu. " Babama gelirsek eve uğradığı zamanlar nadirdir. İki kardeşim var. Onlarda kendi hallerinde arada bir kavga ediyorlar sadece. " İşte benim ailem. " dedim.
" Bu duyduklarım doğru mu? Nasıl olabilir böyle bir şey? " dedi. Sonra bana dönüp " Birazda kendini anlat bakalım. " dedi göz kırparak. " Adım Gece, 9. sınıfım, 15 yaşındayım, yakın arkadaşlarımla takılmayı severim... " dedim.
" Bende o yakın arkadaşlardan biri olabilir miyim? " dedi. Ne cevap vereceğimi bilemedim sonuçta daha tanışalı kaç dakika oldu?
