Sabah hepimiz erkenden uyandık. Eğlenceli bir kahvaltıdan sonra Meriç abinin arabasına binip test merkezine gittik. Testler yapıldı, şuan sonucu bekliyoruz.
Yarım saat sonra sonuç geldi. Doğruydu ben onların kardeşiydim. Hemen birbirimize sarıldık. Tabii ben durmadan ağlıyordum.
Çünkü yıllardır eziyet çekiyordum. Ve hep bir abim olsun istedim. Şimdi 4 taneler... Pars abim eğilerek boylarımızı eşitledi ve " Hadi bunu kutlayalım. " dedi Poyraz. ( Aramızda çok yaş farkı olmadığı için ona abi demiyorum ama o dememi ister mi bilmiyorum.) "Neli pasta seversin bence çikolatalı olur."
" Ciddi misin Poyraz benim en sevdiğim şey çikolata, tabi sizden sonra." dedim. Birden Poyraz'ın yüz ifadesi değişti." Onlara abi diyorsun da bana niye demiyorsun, neciyim ben burda?" dedi.
" Özür dilerim seni üzmek istemedim. Birdaha olmaz ." dedim. Sonra mükemmel bir pastaneye gidip en çikolatalı pastayı yedik.
Eve dönünce hepsini salona çağırdım ve " Artık anne ve babamızın nasıl öldüğünü bilmek istiyorum, birde sizin ne iş yaptığınızı." dedim. Meriç abim anlatmaya başladı.
" Ben 11, Pars 9, Emir 7, Poyraz 5, sende meleğim 1 yaşındaydın. Babam çok zengin bir iş adamıydı. Şirketleri vardı. O günde yeni bir ortaklık için annemle birlikte akşam yemeğine davetlilerdi. Annem hepimizi salonda topladı. " Çocuklar biz babanızla yeni ortağımızın evine akşam yemeğine gidiyoruz. Uslu uslu oturun. Gece'yide götürücez." dedi. Annem ve babamla vedalaştık. Onlar arabaya binip gittiler. Meğer arabanın frenleri tutmuyormuş. Yeni ortak tüm şirkete sahip olabilmek için frenleri bozdurmuş. Sonra da olanlar olmuş. Haberi alınca hemen oraya gittik. Annem ve babam kanlar içinde yerde yatıyordu ama küçük meleğimiz yani sen yoktun. Çok aradık ama bulamadık. Sonra da öldüğünü sandık." anlatmayı bitirdiğinde hepimiz ağlıyorduk.
" Üzülmeyin artık burdayım ve bizi hiç bir güç ayıramaz." dedim. Baya bı özlem giderdik. Ben"Artık geç oldu uyumak istiyorum ama biriniz benimle yatsın"dedim. Meriç abim" Valla şansınıza küsün çünkü küçük kızım bugün benim." dedi.
Diğerleri tam itiraz edecekken beni kucağına alıp benim odama doğru yürümeye başladı. Üzerimizi değiştirip yatağa girdik. Birden abim" Sana kızım diyorum ama rahatsız olmuyorsun değil mi?" dedi. " Ne demek rahatsız olmak sen benim babamsın. Sakın bir daha böyle şeyler düşünme." dedim ve boynuna küçük bir öpücük bıraktım.
Bu şekilde uykuya daldık.
