Chapter 4
Kurt's POV
Matapos kong makipag-usap sa kapatid ko, umalis na ko at pumunta sa aking kwarto.
"Haist!..." feeling ko sumabak ako sa gera. -_-
*Ring Ring*
Kinuha ko ang phone ko at tinignan kung sino ang tumatawag.
Tsk. Yung gag*ng kaibigan ko lang pala.
"Bakit ka tumawag?" Sabi ko sa kanya pagkasagot ko pa lang ng phone.
"Grabe pare! Wala man lang bang 'hi' dyan? " Sabi niya. Tsk. Loko talaga to oh!
"Sagutin mo na lang kung bakit ka ba tumawag."
"Pare, para kang babae. Meron ka ba? Ang sungit mo naman! " sabi niya. Aba't, ako pa naging babae? Tss.
"Loko ka! Sabihin mo na lang kasi kung bakit ka tumawag!"
"Uuwi na kami ng Pilipinas. " sabay sabi niya. Yun lang pala.
...
...
...
F*ck! Uuwi na sila sa Pilipinas?!??!!?
"G*go pare! Bakit ngayon mo lang sinabi?! Kailan uwi niyo?" Tanong ko sa kanya.
"Surprise na lang Kurty! Haha.!" Loko talaga to.!
"Humanda ka sa akin Pierre Oliver Santos!!!"
"Geh! See you soon Kurty!" Tsaka naputol ang linya.
Hay nako! Makatulog na nga. -.- Nakakabadtrip, Kurty?! Tsk.
zzzZZZZ
Shanel's POV
"Psst." Lumingon ako. Wala namang tao. Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad pauwi.
"Pssst..." Letche naman. Lumingon ulit ako, wala na naman akong nakita. Bwisit. Di na nga ako lilingon.
"Psssst..." Nawawala ang manners ko ngayong taon. Naiirita na ko.
Di ko na lang pinansin hanggang sa makauwi na ko. Sino kaya yun?
To be continue...
