Cemre

BÖLÜM 1: KÖTÜ ŞANSDAN İYİ ŞANSA

O zamanlar kış mevsimi, antrenmandan dönüyor Eren. Öyle bir gündü ki ''güzel günümdeyim'' diye söylenir, ama dediği gibi değildi. Tek başına sahilde dolanıyordu daha yeni çıkmış antrenmandan, yürürken Eren' in önünde yürüyen kadın birden yere düştü, Eren şaşırıp kaldı insani görev amaçlı yardım etmeye yanına gitti. Yere eğildi ve;

- ''İyi misiniz Hanımefendi? Bir yeriniz acıyor mu?''

diyerek yardım etmeye çalıştı. Ama Eren' nin tahmin ettiği gibi olmadı her şey. Hanımefendi titreyerek kalkmaya çalışırken;

- ''Bana taciz etmeye kalktı! Tecavüz etmeye kalktı! Yakalayın şunuu!''

Dedi. Eren şaşırdı korkmaya başladı, sahilin orası da baya kalabalıktı. Eren mutlu,  kavgayla işi olmayan, başarılı bir çocuk ne işi olur bu gibi işlerle dimi? Eren korkarak;

- ''Ne diyorsunuz siz hanım efendi ben size bir şey yapmadım iyi misiniz siz?''

Eren millete bakarak;

- ''Ben hiç bir şey yapmadım yemin ederim ben hiç bir şey yapmadım''

Ama kimin umrunda ki Eren' nin dedikleri herkes kadının ağzından çıkanlara yönelmiş, kadın hep aynı şeyleri tekrarlıyordu Eren haykırıyor ''hayır'' diye ''ben yapmadım yalan konuşma'' diye hep dedi, canını ortaya koymaya hazır gibi hissediyordu sanki çünkü Eren haksızlığa gelemiyordu ama kimse Eren gibi bakmadı olaya. İri yarılı bir adam Eren' nin boynundan tuttu ve tam sahilin kenarına fırlattı, Eren başını taşa vurmuştu beyni sarsılmış halde başını tuttu eline baktı, eli kan. Eren orada herkes tarafından darp edildi, yüzü tanınmaz hale gelmiş ve karıncadan bile korkar oldu o kadar şiddet ve korku uyguladılar ki O gün Eren' nin kabus gibi günüydü.

Ne kadar kolay, durup dururken bir yerden bela fışkırması? Dayanması zor bir durum, neden durup dururken ama neden? İşte Eren kendine hayatı boyunca soracağı soru ''neden?'' oldu. Aradan 1 hafta geçti alıştım zannediyordu Eren ama hala etkisindeydi, sahil kenarına gitmeye korkuyordu ama sonradan şöyle bir düşünce doğdu kafasında;

''Bu olay hayatta insanın başına bir defa gelir''

Bu düşünce sayesinde artık her yere rahatça gitmeye başlamıştı. Sahiller onun dostu olmuştu, Geceler dostu olmuştu, Sigara dostu olmuştu... Maalesef.

Sahilde arkadaşı ile buluşan Eren olayı arkadaşına anlatıyordu, arkadaşı onun yanında oluyor ''iyisin değil mi kardeşim?'' gibi sorular soruyordu. Eren yalan konuşmaz, sevmez de ama arkadaşı üzülür diye hep ''iyiyim'' dedi. Hayatı boyunca hep ''iyiyim'' dedi. Sonra Eren soluna doğru baktı 2 tane kız bir tanesi Eren' e bakıp gülümsüyor ve selam veriyor, aynı şekilde Eren de gülümseyip selam verdi ve içinde bir mutluluk oluştu hayatında ilk defa bir kızın ona gülümsemesi, selam vermesi şaşırtmıştı. Eren' nin arkadaşı Ufuk;

- ''Ben kalkayım artık kanka saat geç oldu istersen sende eve geç üşürsün burada'' 

dedi ve Eren sahile bakarak üzgün bir yüz ifadesiyle;

- ''Yok kanka sen geç ben geçerim sonra eve. İstersen ben evine kadar eşlik edeyim seni ne dersin?''

Ufuk;

- ''Yok kardeşim ben geçerim sen yorma kendini, fazla geç gitme he eve tamam mı? Hadi Allah' a emanet ol görüşürüz.''

Dedi ve Ufuk evine doğru yol aldı. Tabi o sıra da Eren' e gülümseyen kızın arkadaşı da eve gitti, Erenle kız baş başa kalmış gibilerdi. Sigarasını içen Eren soluna çaktırmadan baktı ve kız yavaş yavaş Eren' nin yanına yaklaşıyordu. Eren' nin kalbi kız yaklaştıkça daha da hızlanmaya başladı, en son bakmadı hiç.