𝖸𝖮𝖴:𝖺𝗋𝖾 𝖾𝗏𝖾𝗋𝗒𝗍𝗁𝗂𝗇𝗀(ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΙΌΡΘΩΣΗ)

Κεφάλαιο 47

Το επόμενο πρωί ο Teo έφυγε νωρίς από το σπίτι για το βιβλιοπωλείο.Η Hendra κοιμόταν ακόμα.Την σκέπασε καλύτερα γιατί έκανε λίγη ψυχρά και έφυγε.Πήγε με τα πόδια.

Μόλις μπήκε στο μαγαζί,υπήρχε και ένας άλλος ένας πελάτης που τσακωνότανμε  τον Eric, τον ιδιοκτήτη του βιβλιοπωλείου.Δεν μπόρεσε να καταλάβει τον λόγο αλλά ο Eric εξαγριώθηκε και τον πέταξε έξω από το μαγαζί του. Ο Teo είχε βάλει τα γέλια με το σκηνικό, καθώς παρατηρούσε τα βιβλία στο ράφι.
Ο Teo κοίταξε τον βιβλιοπώλη. «Προβλήματα Eric»,του είπε.
«Από το παράθυρο θα τον πετούσα.», είπε ο Eric.

Ο Teo κατευθύνθηκε προς εκείνον με δύο βιβλία στο χέρι. Ήταν άνω των 50,ασπρομάλλης με πολύ μούσι.Πληρωσε, τον χαιρέτησε και έφυγε.

Μόλις επέστρεψε, είδε την Hendra στο κρεβάτι να ξαπλώνει και να  διαβάζει ένα βιβλίο. «Ερωτευμένη Βερόνα», διάβασε φωναχτά κ Teo το όνομα που είχε το εξώφυλλο του βιβλίου.Εκεινη τον κοίταξε και χαμογέλασε.

Την ρώτησε εάν έφαγε, αλλά του είπε δεν πεινούσε ακόμα.
«Που ησουν;», ρώτησε η Hendra.
«έπρεπε να πάρω κάτι βιβλία για την σχολή», της είπε καθώς της έδειχνε τα βιβλία του στα χέρια. Τα άφησε στο καναπεδάκι.
Την πλησίασε κι έκατσε δίπλα της στο κρεβάτι. Εκείνη έκλεισε το βιβλίο της, μετά που έβαλε σελιδοδείκτη.
Την κοιτούσε  χαμογελώντας. «Έχω μια ιδεα», της είπε.
«Από τον τρόπο που χαμογελάς, με τρομάζεις».
«Ντύσου», της είπε και η Hendra ετοιμάστηκε γρήγορα.Ο Teo ήτανε ήδη έτοιμος. Μόλις ετοιμάστηκε και αυτή, έφυγαν με την μηχανή.

Πήγανε στην λίμνη. Η Hendra του φαινόταν χαρούμενη. Θυμόταν πόσο της άρεσε. Επίσης άρεσε και σε εκείνον. Ειδικά σήμερα που είχε μια υπέροχη ημέρα.

«Ακόμα είναι η βάρκα», του είπε και του χαμογέλασε.Ανέβηκαν στην βάρκα επάνω και ήτανε κάπου ανάμεσα στην λίμνη.Το νερό ήταν ήσυχο, κάποιες άγριο πάπιες να προσπαθούν να μην πλησιάζουν την βάρκα όπου ήταν εκείνοι.
Εκείνος σταμάτησε να κάνει κουπί και την κοίταξε. Ήταν τόσο πανέμορφο αυτό που αντίκριζε μπροστά του.
«Τι σκέφτεσαι;», τον ρώτησε.
«για την αγάπη», είπε.
Εκείνη γέλασε. «Για την αγάπη;», του είπε.
«Η καρδιά μου, το μυαλό, τα πάντα που θέλω, που έχω, που χρειάζομαι, είναι εσύ», της είπε.Αυτή έπαψε να χαμόγελα. «Teo..»
«Hendra». «Σαγαπάω», του είπε. Εκείνος την πλησίασε και την φίλησε.Την φιλούσε τόσο έντονα, ώσπου ξάπλωσε από πάνω της στην βάρκα.Η βάρκα κουνήθηκε πολύ με την κίνηση του, που κόντευε να γυρίσει ανάποδα. «Teo!», φώναξε η Hendra με ένα νευρικό γέλιο που την είχε πιάσει.

Εκείνος προσπάθησε να σηκωθεί όρθιος στην βάρκα,αλλά κόντεψε να πέσει μες στην λίμνη. «Γαμωτο!»,φώναξε εκείνος καθώς προσπαθούσε να σταθεροποιηθεί. Η Hendra συνέχισε να γελά.
«Έχεις τόσο πλάκα Teo», είπε η Hendra δίχως να σταματά να γελά.
Ο Teo απλά γελούσε με την χαρά της.

Στον γυρισμό κοιμήθηκαν αγκαλιά, δίπλα ο ένας στον άλλον, η Hendra είχε χωθεί στα δύο του χέρια, και έτσι δεν κρύωνε.
Ο Teo την φίλησε στο μέτωπο και έκλεισε τα μάτια του να κοιμηθεί,ωσπου ξημέρωσε και έπρεπε  η Hendra να γυρίσει Όστιν.
«Θα με σκέφτεσαι λιγουλάκι;», του είπε.
«Πάρα πολύ», της είπε.

Δεν ήθελε να την αφήσει. Αλλά σκεφτόταν όταν θα την είχε κοντά του κάθε ημέρα, κάθε βράδυ. Αυτό τον έκανε να την αφήσει, ελπίζοντας την άλλη φορά να μην ξαναφύγει από εκείνον...