𝖸𝖮𝖴:𝖺𝗋𝖾 𝖾𝗏𝖾𝗋𝗒𝗍𝗁𝗂𝗇𝗀(ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΙΌΡΘΩΣΗ)

Κεφάλαιο 54

                                                            ΤΕΟ

Κοίταξε γύρω του. Τον είχε πάρει ο ύπνος στην καφετέρια.

Ξύπνησε από τον ήχο που η σερβιτόρα ακουμπούσε τον καφέ του στο τραπέζι, όπου καθόταν.Εκείνη ήταν κάπου στα σαράντα, με ένα απλό ντύσιμο, κι την κόκκινη πόδια, που ήταν απαιτητική εν ώρα εργασίας.Λίγο μετά,αφού έφυγε η σερβιτόρα, σηκώθηκε χωρίς να πάρει τον καφέ,κι απλά ακούμπησε δίπλα τα χρήματα κι έφυγε.

Στάθηκε έξω από το μαγαζί και πήρε την Nicki τηλέφωνο.«Μίλησες με την Hendra?», την ρώτησε. «Λυπάμαι Teo, όχι. Ούτε σε εμένα θέλει να μιλήσει.», του απάντησε εκείνη.

«Ευχαριστώ», της ειπε κι το έκλεισε.Κοίταξε γύρω του.Ειχε πολύ φως, που τον πήραζε στα μάτια. Κοίταξε το κινητό του, χωρίς να υπάρχει κάποια ειδοποίηση από την Hendra.

Πιο πέρα, υπήρχαν δύο παιδιά ηλικία κάπου στα δέκα με δώδεκα.Ειχαν κάποια διαφωνία για κάτι, αλλά δεν κατάλαβε εκείνος για πιο πράγμα.Επειτα ήρθε η μητέρα τους, ή θεία τους μάλλον, κι τους χώρισε. Φαινόταν από την εμφάνιση κι το χτένισμα μια κομψή γυναίκα.

Ο Teo άφησε το σκηνικό αυτό και πήγε στο αυτοκίνητο του.Εχωσε το κεφάλι του στην χούφτα των χεριών του.Σκέφτηκε να πάει από το σπίτι της, αλλά ήξερε πως δεν θα ήταν καλό αυτό για εκείνη.Ακομα τουλάχιστον.Δεν μπορούσε όμως να την αφήσει.Πως να αφήσει την Hendra? Την δικιά του Hendra. Ήταν η αγαπημένη του.Ήτανε όλα αυτά π Σκεφτόταν πως ποτέ δεν θα μπορούσε να έχει. Την αγάπη.Ξεκίνησε κάτι, έπειτα προσπάθησε να την προσπεράσει, αλλά δεν τα κατάφερε.

Το πιο όμορφο πράγμα όταν έκανε έρωτα μαζί της. Την κοιτούσε κι έβλεπε πόσο όμορφη ήταν. Του άρεσε να την άγγιζε. Η επιδερμίδα της ήταν υπέροχη, όλο το σώμα και το πρόσωπο της.

Δεν ξέρει εάν θα είχε την ευκαιρία ξανά μαζί της. Αλλά ήξερε ότι άξιζε. Η Hendra άξιζε τα πάντα.Εκείνος πάλι ήταν ραγισμένος.
Δεν μπορουσε η Hendra να τον φτιάξει, αλλά θα μπορούσε να είναι μαζί της, να της αποδείξει πως μαζί της μπορεί να διορθωθεί.

Ήδη είχε αρχίσει να αλλάζει εξαιτίας της.

Ακόμα και ο Teo είχε πληγωθεί από τον εαυτό του, και τις πράξεις του.Ήξερε πως εάν ήταν μία άλλη κοπέλα δεν θα Σκεφτόταν ποτέ πως θα μπορούσε να φτάσει μαζί της, ως εκεί που είναι τώρα με την Hendra.

Του έλειπε το χαμόγελο της, κάθε φορά που την κοιτούσε, κι ήτανε κι αυτός χαρούμενος, επειδή ένιωθε πως την κάνει ευτυχισμένη.

Θυμόταν τότε στην βάρκα πόσο πολύ της άρεσε και έπαιζε με τα νερά της λίμνης και στο Χιούστον πόσο όμορφα περνούσε όταν και εκείνη ήταν.Εάν δεν δεχόταν να 'παίξει' μαζί της, τότε δεν θα τα ζούσε όλα αυτά.Παράλογο κι αγενές εκ μέρους του  αυτή η σκέψη.Παρόλα αυτά,τον εμπιστεύτηκε. Εκείνος της πήρε την καρδιά, την γέμισε με πολύ αγάπη, την τάραξε ευχάριστα,την ταίριαξε με την δικιά του καρδιά, και μετά από τόση ένταση, την ράγισε, κι οι καρδιές τους, οι ψυχές τους και τα σώματα τους απομακρύνθηκαν το ένα απο το άλλο.

Και έτσι,κατάλαβε το πιο σημαντικό κομμάτι που υπήρχε στην ζωή του είναι εκείνη.Δεν ήξερε τι σχέση θα μπορούσε να αποτελούσαν οι δύο τους. Ακόμα και εάν οι ψυχές μεταξύ δύο ανθρώπων ταιριάζουν, η διάρκεια, μπορεί να αποτελέσει αιώνες,αλλά κι λίγους μήνες. Αλλά είσαι σίγουρος πως αυτό το ζεις μια φορά, και θες να το ζήσεις να δεις μέχρι που θα φτάσει. Με την Hendra ήξερε δεν είχε τελειώσει ο χρόνος.Υπηρχε πολύς χρόνος για να βαρεθει η μία ψυχή την άλλη.

Και δεν θα σταματούσε, πως να ξεχνούσε το πολύτιμο του;

Μου λείπεις Hendra...