Karanlık★

5|| Özlem

Multi: şarkı ve giydiği kıyafet (çanta yok ayakkabıda spor ayakkabı)

Bazı zamanlar hayatı bırakmayı düşünüyorum. Ölmekten bahsetmiyorum. Sadece hayata ayak uydurmamaktan ve sadece nefes almaktan. Yatağa öylece yatıp yemek yemek için bile kalkmamaktan ve kendine geldiğinde hayata geri dönmekten bahsediyorum. İstediğin kadar mola vermekten bahsediyorum. Sadece hayattan azda olsa kaçmaktan bahsediyorum.

Şu anda da böyle yapmayı istemek isterdim ama canım bir türlü istemiyordu. Canım bugün annemin yanına gitmek istiyordu. Bilmiyorum ama gitmek istiyordum.

Yataktan kalktım ve banyoya girip gözlerimi ıslattım. Aşağı inip etrafa bakındım. Miskinlikten kendimi koltuğa attım ve soğukluğuyla iyice mayıştım. Ayağımın dibindeki yastığı alıp sarıldım ve elimle başımın altındaki yastığı sarmaladım. Bir şeye sarılmadan uyuyamazdım.

°°°

Biri beni dürtüp dutuyordu. Elini ittirip yüz üstü döndüm.

" Yıldıııızzz yangın var , kaaallkk.." diye haykıran panik dolu sesi umursamadan uyumaya devam ettim. Eğer yangın varsa yanardım en fazla.

" Ya bi git sene sen. Git canını kurtar, ben uyuyacağım. Uyuyarak ölmek hep hayalim olmuştur zaten." Beni uyandırmaya çalışan kişiden bir 'ha? ' nidası yükseldi.

"Bu kadar umursamaz olduğuna inanamıyorum. Kalk hadi. Kalkmazsan başından aşağıya su dökerim. "

" Mal mısın yaa?O suyu bana dökeceğine alevlere dök. " gerçekten gerizekalı insanlarla uğraşıyorum. Başımdan aşağıya dökülen soğuk suyla uyumaya devam ettim. Bir soğuk suyla beni uyandırabileceğini mi sanmıştı? Gerçekten yanılmıştı. Çünkü ben istemediğim sürece uykumdan kalkmam. Ve o döktüğü su bir işe yaramaz çünkü ben istediğim her anda, her koşulda, her zamanda uyuyabilirim. İstersem Ayda yer çekimi olmadanda uyurum. Çünkü uyku mühim.

" Gerçekten kalkmayı düşünmüyor musun? "

" I-ı "

"'Tamam aç kalırsın o zaman."

" Ne taptın?" Meraktan sormuştum. Yiyeceğimden değil yani.

"Kavurmalı yumurta ve çok lezzetli bir krep. " ona inanmıyordum. Sırf beni kaldırmak için öyle diyordu. Koku duyum gelişmiş olduğu için ona kanmayacaktım.

" Bence git hepsini sen ye. Ben kahvaltı etmem. "evet daha dün mükellef bir sofra hazırlamıştım ve iki tane omlet yemiştim. Ama o kahvaltı ettiğim nadir anlardan biriydi.

"Yıldız. Kalk hadi. " gözlerimi açıp kafamda dikilen Palyaçoya paktım.

" Niye? Kahvaltını hazırlamam için mi? "

" Evet" koltuktan kalktım ve yukarı çıkmaya başladım.

" Avucunu yalarsın Palyaço. Git kendine kahvaltı hazırla. Benim buluşmam gereken biri var. " arkamı döndüm ve acı bir şekilde gülümsedim. Uzun zamandır gitmiyordum yanına. Ona dokunamasamda konuşurdum. Beni duyardı elbet.

" Kiminle?? " diye sordu meraklı Palyaço.

" Sanane."

Yukarı odam çıkıp üstümü değiştirdim. Renkli, cıvıl cıvıl bir kıyafet giydim. Onun yanında siyah olmayı hiç bir zaman istemezdim.

Aşağı indiyimde Burak şaşkınca bakıyordu. Kısa zamanda olsa böyle renkli giyinmeyeceğimi biliyordu.

" Hayırdır. Neden bu kadar yapmacıksın?" aslında hep gördüğü ben yapmacıktı. Siyah kıyafetler siyah ojeler falan. Ben siyahı çoğunlukla ojede seven biriydim ve renkli giymeye bayılırdım. Ama şimdi yapmacık olmam lazım. Çünkü sadece böyle güçlü hissediyorum. İnsanlar beni ne kadar az tanırlarsa o kadar çok canımı yakarlar. Bu yüzdende yıllardır yapmacığım ve artık alıştım. Aslında hala alışverişe gittiğimde gözüm renkli bir şeyler arıyor, inkar edemem ama onları almıyorum.