~Call You Mine~chanmin♡

♡20♡

Bu bölümü MeyblinNimyork a itaf ediyorum.Yorumların için teşekkürler hehehe🖤💖

Çatık kaşlarını düzeltip "Hayır,hayır birşey olmadı bir tanem."diyerek gülümsedi bana.

Beni evime bıraktığında hala düşünceliydi ve onun hakkında endişelenmeden edemedim.

Bir şey görmüştü ama ne?

                    ^_^ ^_^ ^_^

"Ne alcaz bu salağa ya!"diye yakınarak mağazadaki rafları yokluyordum.
Jeongin'in doğum günüydü.

"Bilmiyorum ama ben acıktım.Bence ilk yemek yiyelim.O sırada düşünmüşte oluruz."diyen Lix'e baktım.

"Mantıklı yürü bir burger gömek."diyerek mağazadan çıkış yaptık.

Felix ile ben bir kafeye gidip oturduk.
"Noona nerde?O da bizimle buluşacaktı."diye sordu Felix.

Gerinip "En son küçük bir çocukla kavga ediyordu.Kendi haline bıraktım."
dedim.

Hayretle bana baktı Lix."Ne yapsaydım onun yanına gidip bende mi rezil olsaydım.Tanımıyorum ben bu rezili diyerek ayrıldım yanından."

O sırada enseme bir tokat yememle irkildim."Lan!"diyerek arkamı döndüğümde noona ile karşılaştım.

Yan sandalyeye oturup "Duydum seni pis hain.Bu seferlik görmezden geliyorum çünkü iğrenç bir şeye tanık oldum."diyen noonaya baktık.

Yanakları kızarmıştı."Noldu?"diyerek baktık ona.Yüzünü buruşturarak "Minsung çifti öpüşüyordu.Bende bu onların rezilliği diyerek onları orda bıraktım."

Biz haykırarak gülerken noona bize gözlerini kısarak bakıyordu."Yanlız hiç kimse birbirini beğenmiyor."demişti Felix.

"Siz sevgilim misiniz ki sizi beğeneyim?"diyen Minho hyung ile Jisung'da yanımıza gelmişti.

Siparişlerimizi verip beklemeye başladık.O sırada Jisung atılıp noonaya "Noona sevgilinle ayrılmışsın?"diye sordu.

"Evet ya çok iyi çocuktuda bana göre değil bu işler.Ben kaos işindeyim bana gelmiyor böyle tatlı şeyler."diyerek omuz silkti.

"Asıl haberler sende Seung!Chan'e ne oldu?"sırıtarak sordu noona.

Bar maceramızdan sonra arkadaşlarım Tayland'a geri dönmüş ve Chan garip davranarak bizden uzaklaşmış bir kaç gün izdivaya çekilmişti.Onu aramama izin vermiyordu sadece mesajlaşıyorduk.Bu durum sinirimi bozsada sorun bende değildi.Onu biliyorudum.Dayanamayıp anneannesinin köy evine gittiğimde berbat görünüyordu.Beni görüp bana sıkıca sarılması ve kokumu içine çekmesi bütün endişelerimi dindirmişti.Zihnini kemiren bir şeyler olsada bana anlatmamıştı ama onu tekrar Seul'e getirmeyi başarmıştım.

"Alooo!diye yüzüme doğru bağıran noonaya kafam karışmış bir şekilde baktım."İki saattir sesleniyorum.İyi ki bir soru sorduk."diyerek bilmişce güldü.

Bu kızın ben birşeyler biliyorum gülümsemesi yok mu?Beni deli ediyor.
"Bilmiyorum.Chan'in moralini bozan bir şey var ama anlamış değilim."
diyerek dudak büktüm.

Herkes bu konuda düşünceli gözüküyordu.O sırada yemeklerimizin gelmesiyle herkes yemeklerine odaklandı.

Kalkıp avmyi biraz daha karışladık.
Herkes bir hediye seçerken Felix ile ben kalmıştık sadece.

Herkes sırayla evlerine dağıldıklarında ben ile Felix kalmıştık baş başa.

Evime yorgun argın gelip  koltuklara yayıldık.Felix sızlanarak"Ne alacağız Jeong'a?"dedi.