~Call You Mine~chanmin♡

♡21♡(minsung)(M)

Yukarı koyduğum resimlerde bir anlam aramayın eheheheh
Yazar is back🥳

JISUNG

Yüzüme kondurulan öpücüklerle uyandım.Yüzüme bir gülümseme yayılırken gözlerimi kırpıştırarak açmayı başardım.

Atak yapıp Minho'yu yatağa devirerek üstüne çıktım ve bu sefer ben onu öpücüklere boğdum.En sonunda beni durdurup "Sevgililer günün kutlu olsun sincabım."diyerek elini kulağımın arkasına atıp gözümün önüne getirdi.

Bu bir....fındıktı.Gördüğüm şeyle yüzümü buruşturup yastığı suratına çarptım."Yaa!"
Minho kahkahalarla gülerken onu yatakta tek başına bırakıp banyoya gittim.

Banyodan çıktığımda Minho hala yatakta yatıyordu.Uyuşuk şey!Onun yanına gidip dürttüm."Hadi kalk bugün bütün zamanımızı birlikte geçireceğiz."dedim.

Minho ise yaramazlık yaparak beni kolumdan tutup yatağa çekti.Bugün onunla birşeyler yapmak istiyordum.
Zamanımı her zaman birlikte geçirebildiğimiz söylenemezdi.Okul,
şirket işleri,arkadaşlar derken birbirmize çok az zaman ayırabiliyorduk.Neyseki aynı evde yaşıyoruz.Yoksa halimiz ne olurdu bilmiyordum.

"Neler planladın bakalım?"diyerek burnunu boynuma sürttü ve köprücük kemiklerimi yaladı.

Bu gidişle planladıklarımı yapamayacaktım.Minho bugün beni yatakta tutmayı planlıyordu galiba.
Boğazımı temizleyip kendime gelmeye çalıştım.

O sırada ikimizinde telefonu çaldı.Göz devirdim.Telefonumu açıp Minho'dan biraz uzaklaştım.O da telefonunu açarak konuşmaya başladı.

Arayan annemdi.

"Efendim anne."

"Şirkete gelmen gerek acil halletmen gereken işler var."

Kaşlarımı çattım."Bugün izinliyiz ayrıca bugünün ne kadar önemli olduğunu sende biliyorsun anne."

"Hiçbir şey işten önemli değildir."

Birkaç dakika sessiz kaldım.

"Bu sessizliği iyi olarak algılıyorum.Beni hayal kırıklığına uğratma.Bir gün sen bu şirketi yöneteceksin unutma!"diyerek kapadı telefonu.

Elimle yüzümü sıvazladım.Annemin bu tavırlarına alışmıştım.Annem tam bir işkolikti ve babamla bu yüzden boşanmışlardı.

Minho'nun babasıda öyleydi.Annemle babası bu yüzden iyi anlaşıyor olsa gerek.

Minho'nun yanına döndüğümda onun da yüzünde sıkıntının izleri görülüyordu.

Derin bir nefes aldım.Bu günümüzü mahvettiklerine inanamıyordum.Gerçi bizim hakkımda ne biliyorlardı ki bugünün ne kadar önemli olduğunu bilecekler.

Minho ile ilişkimizi onlara söylediğimizde sevinip sonra bunun ilgi çekmek için iyi bir yöntem olduğunu söylemeleri aklımdan çıkmıyordu.Kafamı iki yana sallayıp düşüncelerimden kurtulmaya çalıştım.

"Hazırlansak iyi olacak."diyip üstümü giyinmeye başladım.Hazırlandığımızda
Minho şevkatle bana sarılıp "Üzülme bugünü senin için güzelleştireceğim."
diyerek beni teselli etti.

Nasıl yapacağını bilmesemde vedalaşıp ikimizde şirketlerimize doğru yola çıktık.

Bugün özel gün diyorum hep.Önemli gün bugün çünkü sadece sıradan bir sevgililer günü değil bugün.14 Şubat bizim ilk tanıştığımız,sevgili olduğumuz ve ilk kavgamızı yaptığımız gün.

Bunu geçen yıl farketmiş ve 14 Şubat'ın bizim için sıradan bir sevgililer günü olmadığını anlamıştım.Bugün herşeyin başlangıcıydı.